Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 97]
| |
Stem: O ! nacht jeloerse nacht. Ende van Susanna, Ghy Mannen, &c. Ofte, Esprit qui fais mouvoir mes nerfs & mes arteres.1. HOe langh beklemde Ziel, sult ghy noch zijn bevonden
In nare droefheyts perck: ja in een tranenvloedt ?
Och ! 't is de strenge pijn van u vervuylde sonden,
Dat ghy dus anghstigh sucht, en stadigh weenen moet.
2. 't Is langh genoech getreurt: neemt moedt, en staeck u schreyen,
Wascht uwe tranen af, gaet tot den Medicijn:
Een Bruylofts-kleet moet ghy voor u naectheyt bereyen,
En gaet daer ghy verquickt meught zyn met Broodt en Wijn.
3. Een onversoende haet neemt tegens u ghebreken:
Mijn Ziel, verfoeytse al, o ! en verschoont'er gheen.
Hebt ghy noch eenen lief, seer diep in 't herte steken,
Hy moeter mede uyt, en Godt ghelieft alleen.
4. U alderliefsten sond' heeft uwen Heer ghesteken,
Sijn heyl' ghe Ziel en lijf veel lijden aengedaen:
Hy kent dien snooden Boef, gewis hy sal hem wreken,
Indien ghy wilt met hem tot aen sijn Tafel gaen.
5. Dus bandt hem uyt u hert, en komt met kuyse zeden,
En met een waer berou eerbiedelijcken voort,
Soo sult ghy dan te recht u op het Bruylofts kleeden,
Gelijck een waerden Gast, ja lieven Bruydt behoort.
| |
[pagina 98]
| |
6. Met een oprecht Gheloof, en Liefd' moet ghy hem groeten,
Soo sult ghy dan gewis, ghewis hem welkom zijn,
Ja met een welkoms Kus soo sal hy u ontmoeten,
En spijsen aen sijn Dis met heyligh Broodt en Wijn.
7. Hy sal u daer (mijn Ziel,) ghewisse panden toonen
Al van sijn grooten gunst, die eeuwigh sal bestaen,
Hy wil tot uwen troost gestadigh by u woonen.
Dat doet hy u seer klaer door teeckenen verstaen.
8. Komt en aensiet het Broodt, dit Broodt voor u ghebroken,
En let wel met aendacht, op den vergoten Wijn.
Ghy siet hoe dat eertijdts u sonden zyn ghewroken
Aen Christus uwen Heer der Zielens Medicijn.
9. Soo is om uwer schuldt sijn suyv' re lijf ghebroken,
En oock sijn dierbaer bloedt voor u me'e uyt-gestort.
Hier door zijt ghy gheheel ghenesen, vry ghesproken
't Welck door 't oprecht Geloof u toe-geeyghent wort.
* * *
10. TReedt toe, mijn Ziel, ontfanght gheloovigh dese panden:
Och ! sietse aen met lust, met een door-dringend' Oogh:
Vaetse eerbiedigh aen met reyn gewosschen handen,
En heft u herte dan en sinnen meer om hoogh.
11. Om hoogh: ick segh, om hoogh, om dat een hoogh ghevoelen,
Ja Hemelsche ghedacht op desen handel past.
Verfoeyt de vuyle sond' en eertijdts lieve Boelen,
Terwijl ghy siet haer swaer, ja ondraegh'lijcke last.
12. Christus den grootsten Heldt, die moest den last heel draghen,
Die Hemels Vreden-Vorst, die Raedt en grooten Kracht
Heeft u Vyanden al, Sond', Duyvel, Doodt verslagen,
En heeft door harden strijdt u Saligheyt gewracht.
13. O ! over-grooten Liefd', o ! Wijsheyt boven maten,
Wy staen geheel verbaest voor soo een Wonder-werck.
| |
[pagina 99]
| |
Wy komen niet na waerd', ja 't minste deel niet vaten,
Hoe Godt aldus verlost sijn reyne ware Kerck.
14. Godt is nu we'er met ons, (mijn Ziel wilt vrolijck wesen)
En ghy we'erom met God ten vollen nu ver-eent.
Den Duyvel, Doodt en Hel, behoeft ghy niet te vreesen:
Christus u Hooft maeckt u een Lidt van sijn Gemeent'.
* * *
15. TRoost u hier in, mijn Ziel, u Edelheyt wilt toonen
Met reden, hert, en sin, met wesen en ghelaet,
Gelijck het wel betaemt Gods uytverkooren Sonen,
Diens ware heyligheyt cier'lijck ten proncke staet.
16. Der Liefdens Sonne-glans die op u komt te schijnen,
Die moet van u we'erom veel warmte schieten uyt,
Daer door den klammen damp der sonden moet verdwijnen
Die noch by u (eylaes) uyt qua ghewoonte spruyt.
17. Ick wil, spreeckt onsen Godt, mijn wooningh by u maecken,
Gy die my waerlijcx eert sult mijns Geests Tempel zijn.
Wel op dan, o mijn Ziel, dit zyn geen kleyne saecken,
Komt suyvert meer u Huys voor uwen Medicijn.
18. 't Moet alles zyn vernieuwt, Godt selven sal 't beginnen,
Dat heeft hy u seer vast verscheyden mael belooft.
Ghy krijght een nieuwen hert en nieu verlichte sinnen,
Diens krachtigen ghewelt den Ouden Mensch verdooft.
19. Hoe sal ick, goeden God, mijns herten vreucht verhalen,
Dat uwen soeten gunst soo lieffelijcken voelt ?
't Is nu soo over-groot, hoe sal ick die bepalen
In dit nau leemen Huys daer' t soo geweldigh woelt ?
20. Mijn Ziele, toont gedult, hier na sal 't beter wesen,
U vreucht in volle maet, en nimmer in gheween.
Sond', Duyvel, Doot en Hel die sult ghy daer niet vreesen,
Een heeft u dit bereyt. Dus weest
Door Een, Tevre'en.
|
|