Oude Vlaemsche liederen

[p. 334]

CXXXIX.
Pan en de herder.

‘Den echo van uw klacht
Heeft my tot hier gebracht.
O herder,
Loopt niet verder
In den nacht:
Ontdeckt uw koene
Herte stout,
Ik ben de groene
God van 't woud.’

- ‘Soo gy der goden sijt,
't Is wonder dat gy lijdt
Wat tegen
d' Onbewegen
Reden strijdt!
Of is uw krachte
Niet een zier
By dit verachte
Minnevier?

[p. 335]

3

 

- ‘Jupijn, die 't al gebiedt,

 

En kost ontkomen niet,

 

Noch swichten

 

Voor de schichten

 

Vol verdriet.

 

Wie van de goden

 

Heeft er ooit

 

Dit vuer ontvloden?

 

Niemand nooit.’

- ‘Maer segt, hoe magt 't geschien
Dat oude grijze liên
Het minnen,
Dol van zinnen,
Niet en vliên?
Dat jonge menschen
Sterven schier,
Eer zy hun wenschen
Hebben hier?’

- ‘Geen vogel, dier of visch
De min ontkomen is;
Ik meene
Zy schiet geene
Pijlen mis;
Zy treft de menschen,
Klein en groot,
Of naer hun wenschen,
Of ter dood.’

[Triumphus Cupidinis, door Joan Ysermans, Antw. 1628, bl. 77. Doch W. heeft hier alweder zich eenige veranderingen veroorloofd.]