Oude Vlaemsche liederen

[p. 276]

CXVI.
Het looze visschertje.

Oudere wyze.

Nieuwere wyze.

[p. 277]

1

 

Des winters als het reghent,

 

Dan sijn de paetjes diep, ja diep;

 

Dan komt dat lose visschertjen

 

Visschen al inne dat riet

 

Met sijne rijfstock, met sijne strijckstock,

 

Met sijne lapsack, met sijne cnapsack,

 

Met sijne leere, van dirre dom dere,

 

Met sijne leere laersjes aen.

Dat lose molenarinnetje
Ghinck in haer deurtje staen, ja staen,
Omdat dat aerdich visschertje
Voorby haer henen sou gaen,
Met sijne enz.

‘Wat heb ick u misdreven,
Wat heb ick u misdaen, ja daen,
En dat ick niet met vreden
Voorby uw deurtje mach gaen?
Met mijne’ enz.

- ‘Ghy hebt my niet misdreven,
Ghy hebt my niet misdaen, ja daen;
Maer ghy moet my driemael soenen,
Eer ghy van hier meucht gaen
Met uwe’ enz.

[Dit lied, het welk in verscheidene verzamelingen uit de XVI^e en volgende eeuwen voortkomt, wordt nog op vele plaetsen gezongen, doch daer luidt de aenhef doorgaens:

Te Brussel als het regent, enz.

De oudere en nieuwere wyzen zyn my beide medegedeeld door den heer Schreurs, student by de Génie-civile-school te Gent.]