Oude Vlaemsche liederen

XCVII.
Afscheid-lied.

‘Vaerwel, vaerwel, mijn soete lief,
Niet langher en can icker beiden;
Ick ga er so veer, en so veer van hier,
Ende also veer over der heiden.

Wel over der heiden, wel over den sant,
Met droeviger hert ende sinnen.
Wel mach ick gewinnen het vaderlant,
Maer trouwe liefde noit ghewinnen.’

[p. 235]

3

 

- ‘En sietje niet bloeijen overal,

 

Niet bloeijen ende groeijen de bomen?

 

Ooc sal wel noch morghen de nachtegal

 

Met ander clein vogheltjes comen.

Sal singhen u over heide ende sant,
Gy sulter het singhen wel horen;
Hy singhet u tot in uw vaderlant
Wat trouwe liefde ghesworen.’

- ‘Nu hoor icker cleiner vogheltjes sanc,
Ende wandele over der heiden.
Nu doet my ooc al mijn leven lanc
So we ende so we het scheiden.’

[Jan Roulan's Liedekens-boeck, Antw. 1544.]