Oude Vlaemsche liederen

XLIV.
Victorielied op het ontset van Valencyn.
(a^o 1656.)

Nederlanders, geeft uw stem belanck,
Looft den oostenrijckschen helt:
Croont hem met een weerden lauwerranck;
Want hy drijft den Frans uyt 't velt!

Binnen Valencijn

Wou het haentjen sijn:

Hy versoeckt den swaenennest;

Maer den spaenschen leeuw

Acht geen haengeschreeuw,

Maer verjaeght hem uyt 't gewest.

[p. 102]

2

 

Mazarin sont al de fransche macht

 

Tot verderf van 't Nederlant;

 

Vijftich duysent van dat licht geslacht

 

Stierde hy naer onsen cant;

 

Graef Turenne straf

 

Voert den legerstaf

 

Van den gantschen franschen tocht,

 

Met mons De Grandpré

 

En De Laferté:

 

S'hebben Valencijn besocht.

Maer Don Jan heeft hen soo wel onthaelt
Op de henegouwsche feest,
Dat den Franschman heeft 't gelagh betaelt
En seer wel ghesmeert gheweest.

Den Turenschen hoop

Gaf sich tot den loop,

Daer de rest bleef in den val;

Al wat niet en vloodt

Was gevaên of doot,

Menich duysent in 't getal.

Amonitiekruyt, loot en canon,
En met duysent wagens meel,
Vendelen en standerts men daer won,
Spijs en dranck oock voor de keel.

Menich peerdt en man

Sijn hier tuygen van.

Laferté en De Grandpré

Die sijn aengetast,

En sitten nu vast

Met nogh menich fransch cadé.

Claecht nu, Fransman, staeckt uw trotsche pracht;
Treckt weêr naer uw haenencot!
Soo gy langer onsen prins verwacht,
Soo schut gy nogh meer den bot:

'T oostenrijcksche bloet

U dat leeren moet,

[p. 103]

 

Dat hy niet en quam te laet,

 

Die dit frans gewelt

 

Kloeck te neder velt,

 

En het met den sweerde slaet.

Lof sijn hoocheyt, met prins de Condé:
Caracen die oock verwon,
Prins de Ligne, en duc d'Aerschot mé.
Wittenberg, Hennin, Trelon,

Vromen Hans Verkeest,

Die daer vocht om 't meest,

En met eeren waeght sijn bloet.

Geeft dan Godt den Heer

Lof, prijs en al d'eer,

Die het suer soo keert in soet!

Gentsche bundel van liederen, handschrift van dien tyd, in myne Verzameling.