Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo
(1627)–Willem Dirckszoon Hooft, Jan Jansz. Starter, Jacob Westerbaen–
AuteursrechtvrijOp de stemme: Lest was hier een Reyser. | |
[pagina 21]
| |
WEl hoe aldus droevich
Wat isser behoevich
Dat elck dus sit en pronckt?
Wy sien op malcander,
Het schijnt dat d'een d'ander
De beetjens telt en belonckt.
Komt laet ons doch rustich
Een vrolijck zijn lustich,
Dat bid ick u in t'ghemeen,
Want wie weet wanneer doch
Dat wy alsoo meer noch
Dus vriend'lick zijn by een.
Komt laet ons met singhen
Malcanderen bringen
Eens van dit suyvere nat:
Wel dat is u vooren,
Volcht al na t'behooren,
Want soo krijcht elck wat.
Het wort u eens, Susje,
Gebracht met een kusje
Een dronckje soet van pas:
En is het u waerdich,
Soo legt dan vaerdich
V vingertjen aen t'glas.
Nu mach ick beginnen
Dees Nectar te innen
En legghen dit schip aen-boort:
Al dit sal mijn jeucht voen
En t'herte veel vrucht broen,
Het moet uyt, want soo hoort.
Ay: hoort het eens smaken,
Soo soumen gheraken
Te krijgen wat inden mensch:
Wilt het weer vol schincken,
Op dat oock sou drincken
Mijn Buertje na haer wensch.
Ontfangt het soet Schaepje
Van u dienstbaer Knaepje
Die aengenaem kleyn present,
En souwen wy bly zijn,
Dit moeter oock by zijn,
Of t'spel was niet volent.
Hoe komt dat ghy stil swijcht?
Het schijnt ghy u wil krijcht:
Indien het u wel behaecht,
Denckt in u goe uyrtges
Oock om u ghebuyrtges,
Op dat niemant en klaecht.
Ay: wilt u eens dra spoen,
En wilt het me na doen,
Dus set het aen u mont,
Het valt u soo losjes
Tot zoch in u borsjes,
Drinckt uyt tot aen de gront.
Het wordt u eens, Vryer,
(Om dat je te blijer
Sout lustich vrolick zijn)
Ghebracht met een soenge,
Na u voet een schoentge,
Set aen u vingerlijn.
Nu wilt het ontfanghen,
Ghy wacht met verlanghen,
My docht ghy dorstich leeckt:
V schult te betalen
Moet ghy selfs halen,
Indien u noch yet ontbreeckt.
Maer wie sou niet billich
Selfs halen ghewillich
Dees seer ghewenste schult,
Want datje sult gheven
Ontfangje weer even,
Soo datje noch winnen sult.
Nu mach ick my quijten,
Om my van t'verwijten
Te vrijden van mijn maet,
Ick denck wel van binnen,
Om dat oock te winnen,
Sijn deurtgen open staet.
|
|