Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 412]
| |
2 Geheylight werde dijnen naem:
Maeck ons daer toe te recht bequaem,
En geef ons daer toe altijdt stof,
Dat wy verkondigen uw lof,
En dat door ons sy wijd verbreydt
Den roem van uw bermhertigheyd.
3 Uw rijcke koom en groey vast aen
Van volck en menigh onderdaen,
En maeck dat uw genaedigh woord
Doe vrucht waer dat het werd gehoort:
Verstroy den raed en al ’tgeweld
Van al wat sich daer tegen stelt.
4 Dat uwe hulp ons niet verlaet,
Maer komm’ ons kranckheyd wat te baet
Op dat op aerde magh geschien
Al wat ghy wilt en sult gebien
Gelijck het in den Hemel gaet
Daer’t al gereed en vaerdigh staet.
5 Versorght ons tegens hongers nood
Met dagelijckse spijs en brood,
En geeft ons datter is van doen
Om ons te decken en te voen:
Gy geeft de kost aen’t domme vee,
Doe so aen uwe kindren mee.
6 Wy sijn gevallen in de zond
En hebben met gedacht en mond
En oock met wercken ons ontgaen:
Och, wilt ons van de schuld ontslaen!
Gelijck wy zijn te doen bereydt
Die ons te kort denckt, doet, of seyd.
| |
[pagina 413]
| |
7 Spaer dijns besoeckinghs straffe roe:
Send ons geen zwaerigheden toe
Die ons doen smooren onder ’t pack:
Gedenck dat wy sijn broos en zwack:
Des houd ons van den boosen vry
Dat hy noyt onse meester zy.
8 Want niemand isser uws gelijck.
Gy voert de kroon in’t Koninckrijck:
Geen quaed heeft op den uwen kracht:
Gy kunt het weeren af met macht;
Uw zy van alles eer geseyt:
Sy komt u toe in eeuwigheyd.
Amen.
|
|
