Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen– Auteursrechtvrij
[pagina 387]
| |
Want gy, o Heer, kent mijne paen,
Gy weet wat wegh ick heb gegaen.
3 Mijn vyand was my op de hiel
En wenscht’ ick in sijn handen viel:
Ick sagh ter recht’ en slincke zy,
Maer niet een mensch en kende my;
4 Ick sagh geen bystand voor de hand:
Ick vond my bloot aen alle kant:
Geen man trock sich mijn lijden aen:
Wat raed? waer souw ick henen gaen?
5 O Heer, ick heb tot u geschreyt,
In mijnen nood heb ick geseyt
Gy zijt mijn trouwe toeverlaet:
Op wien mijn hoop en leven staet;
6 Neem doch op mijne traenen acht,
Want ick ben zwack en sonder kracht;
Vry my van die my volght en haet
En verr’ in macht te boven gaet.
7 Voer mijne ziel ter kercker uyt,
Dat ick mijn mond ter lof onsluyt’
Wanneer de vroomen om my staen,
En sien in my u wel-doen aen.
|
|