Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 354]
| |
 Staet vast, als Zions bergh
Die, wat hem ’t onweer vergh,
En hoe dat hem de winden touwen,
En op hem stormen wat sy moogen,
Staet onbewoogen.
2 So als Ierus’lem leyt geslooten
Rondom in het geberght
Dat hooge wolcken terght,
Is God rondom sijn gunst-genooten,
En sal sijn volck tot allen tijden
Voor ’t quaed bevrijden.
3 Want in de macht der goddeloosen
Laet hy haer Erf niet langh,
Om door den ommegangh
Geen quaed te leeren van de boosen
En mee sijn handen uyt te steecken
Tot slimme streecken.
4 Doe, Heere, wel aen alle vroomen
Die rechte wegen gaen,
Maer die ter ondeughd slaen
Doe over die uw straffe koomen;
Geef Israel geluck en vrede
In Sions stede.
|
|
