Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 216]

Den Lxxix. Psalm.

DE Heydnen, Heer, gevallen in uw landen
Die hebben’t al vernield met moord en branden:
Dijn Tempel is ontheylight en geschonden
En uwe Stad door vyer en zwaerd verslonden;
U knechten sijn (helaes!)
Gegeven tot een aes
Van raeven en van gieren:
En’t vleesch en spieren van
So menigh heyligh man
Gegeten van de dieren.

[p. 217]

 

2 Het waerdigh bloed van uwe gunst genooten

 

Om Salem heen door ’s vyands hand vergooten

 

Vlied lanx het veld gelijck als waeter beecken:

 

Daer’s niemand niet om haer in’t graf te steecken;

 

Wy sijn geworden tot

 

Een praetjen en een spot

 

Van onse naegebuyren,

 

En werden steeds gehoont

 

Van’t volck dat om ons woont;

 

Hoe langh, o Heer, sal’t duyren?

 

 

 

3 Hoe langh sult gy met gramschap sijn ontsteken?

 

Sal noyt uw gunst de zwaere buyen breken?

 

Sal noyt de Son van uwe liefde schijnen?

 

Sal noyt den roock van uwen toorn verdwijnen?

 

Blust liever dese gloed

 

In’t godloos heydensch bloed

 

Van die u noyt en kenden;

 

Stort uwe gramschap eer

 

Op sulcke volcken neer

 

Die uwen Gods-dienst schenden.

 

 

 

4 Die door een boos en goddeloos vermeeten

 

Israels erf heel hebben op gegeten,

 

Haer steen vernielt, haer huysen omgeworpen,

 

En woest gemaeckt haer woningen en dorpen.

 

Wilt niet gedencken aen

 

De sonden, die gedaen

 

Sijn in voorleden tijden;

 

Helpt ons, eer’t werd te laet,

 

Want onsen slechten staet

 

En kan geen uytstel lijden.

[p. 218]

Pause

5 Heyl-rijcke God, wilt u dijns volx erbermen
Om uwen naem voor laster te beschermen;
Steuyt het gespot der onbeschofte monden
En scheld ons quijt de schuld en straf der sonden.
Lijd gy dan, dat men tot
Ons seg: waer is uw God?
Dat hy sich koom vertoogen:
Neemt over dit gebroed
Wraeck van’t vergooten bloed
En slaetse voor ons oogen.

6 Hoor nae’t gekerm en suchten der gevangen
Die nae u troost in haren nood verlangen,
Verlostse, Heer, die tot de dood verwesen
Van dagh tot dagh voor ’t laetste moord-uyr vresen.
Vergeld de schimp en smaed
Met straffen sonder maet
Op’t hooft van onse buyren,
En doet haer dese spot,
O alderhooghste God,
Wel sevenvoudt besuyren.

7 So sullen wy, die tot u schaeps-koy hooren,
Die gy uyt min hebt tot u volck verkooren,
Uw erf, uw lot, de lamm’ren uwer weyden,
Van stam tot stam uw roem en eer verbreyden.

***

So sal door versche stof
Tot uwen danck en lof
Ons borst met yver zwellen,
Om door een nieuwe kracht
Aen’t komende geslacht
Uw wondren te vertellen.