Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den xlij.Psalm.

ALs een hert door dorst gedreven
Met een uytgedrooghde strot
Hijght nae’t versche Water, even
Hijght mijn siel na u, o God,

[p. 109]

 

 

Die daer zijt des levens bron;

 

Wanneer sie ick weer de Son

 

Van u vriendelijcke oogen?

 

Wanneer sal ick ingaen moogen?

 

 

 

2 Traenen sijn mijn dranck en eeten

 

Die ick storte dagh en nacht,

 

Wijl my daeghlijcx werd verweeten

 

Waer’s uw God met al sijn macht?

 

Als ick steets gedenck daer aen

 

Hoe ick vrolijck plagh te gaen

 

Om u volck ten dienst te leyden,

 

Schijnt mijn siel van my te scheyden.

 

 

 

3 Waerom sijt ghy dus verslaegen,

 

O mijn ziel, en sonder rust?

 

Wacht op God: eer weynigh daegen

 

Sult ghy krijgen stof en lust

 

Om te looven uwen God

 

Voor een ander beter lot.

 

O mijn God, het vleesch is teder

 

En mijn siele sijght ter neder.

 

 

 

4 Als een ballingh moet ick dwaelen

 

Daer den Hermon, of Iordaen,

 

Of de Misar ’t Rijck bepaelen,

 

Nergens magh ick veyligh gaen.

[p. 110]

 

Ramp op ramp, en slagh op slagh

 

Is mijn lot van dagh tot dagh,

 

En des ellends holle baeren

 

Sijn my over ’tHooft gevaeren.

Pause.

5 Maer laet ramp en ellend woelen
En sich heffen tegen my,
Noch sal ick in’t eynd gevoelen
Hoe goed dat de Heere zy;
Daegs sal my zijn gunste voen,
’s Nachts sal hy my singen doen,
Om dat hy my ’tlieve leeven
Heeft als op een nieuw gegeven.

6 Waerom (dus so sal ick spreecken)
Ben ick, Heer, uyt uw gedacht?
Moet ick staegh in droefheyd steecken
Om mijns vyands meerder macht?
’tIs een dood-wond in mijn hert
Die van hem gegeven wert,
Als ick daegelijx moet hooren:
Waer’s uw God, is hy verlooren?

7 Waerom zijt ghy dus verslaegen,
O mijn ziel, en sonder rust!
Wacht op God: eer weynigh daegen
Sult ghy krijgen stof en lust
Om te looven uwen God
Voor een ander beter lot,
Want hy sal u soeter tijden
Geven na dit bitter lijden.