Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch–
Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
Stemme: Hansjen sneed het koorn, &c.
NV soete Ieucht// schept nieuwe vreucht,
Schort op de naere suchjes:
De somer soet// brengt ons weer goet
Gras, kruyt, bloem, loof en vruchjes.
2 Treet uyt de poort// west, zuydt en noordt
Besoeckt de nieuwe blaetjes;
Het wintje soel// niet stuer niet koel:
Drooght op de Wandel-paedtjes.
3 Langhs Duyne-kant// ist soet beplant,
Met veelderleye Boompjes;
Dan sietmen daer// noch dalen klaer:
De Christalijne stroompjes.
4 Het wilt Gediert// ooc veylig swiert
Rontsom de Bergen-kruyntjes:
| |
[pagina 34]
| |
Daer achter vint// men Brack en Wint,
Die kruyssen dese Duyntjes.
5 De geyle Ieucht// vol dartel vreucht
Die hebben oock verlanghen:
En haer vermaeck// in dese saeck,
Om 't Minne-wilt te vanghen.
6 Sy passen op// met Handt, en Strop,
En soecken veel practijcken;
Doch 't Minne-wicht// wel af ghericht,
Weet al haer doen t' ontwijcken.
7 Het strijckt sijn hayr// uyt d'oogjes klaer
Voorts Wieckjes uyt-ghetoghen;
Daer mee is hy// nu ver, dan by,
En strackx weer uyt haer ooghen.
8 Schoon ghy hem hadt// en eens vervat:
Quijt zijt ghy uwe vangste!
Sijn Tovery// die blijft u by;
Daer staetmen dan met anghste.
9 Dus, stelt ghy sin// op soete Min:
Soo laet u niet verleyen
Tot dese Iacht// maer vlytigh tracht,
Nae ware Minnes-weyen
|
|