Vriendenzangen tot gezellige vreugd

[p. 57]

De matigheid.

Wijs: Al gaf Koning Hendrik mij.

Hij, die aan den gullen disch

Recht zich wil verheugen,

Drink' den wijn, zoo koel en frisch,

Schaars met volle teugen,

Want genot, dat vreugd bereidt,
Gaat gepaard met Matigheid;
Drinkt dan vrij den koelen wijn,

Maar altoos met maate.

[p. 58]

 

Matigheid, bij 't gul onthaal,

 

Doet de spijs verteeren;

 

Overdaad bij pracht en praal

 

Moet elk een geneeren;

 

Gulzigheid baart steeds gebrek,

 

Matigheid voed nieuwen trek,

 

En zal steeds aan elk genot

 

Een verkwikking geeven!

 

 

 

Die de Matigheid betracht,

 

Ook in andre zaaken,

 

Zal zich zelfs, daar elk hem acht,

 

Recht gelukkig maaken;

 

Dus heeft Vriendschap ook haar perk;

 

Want zij heerscht eerlang te sterk,

 

Zo men ieder Menschenkind

 

Tot zijn vriend wil maaken.

[p. 59]

 

Ook voorzigtigheid vooral

 

Moet de Liefde leeren:

 

Matigheid in dit geval

 

Is te prefereeren,,

 

Want, hoe ligt strooit niet een lonk

 

Hier of daar een heldre vonk,

 

Die door onvoorziene kracht

 

Ras in vlam zal blaaken!

 

 

 

Smaaken, wij in 't wisslend lot,

 

's Leevens waar genoegen,

 

Zorgen wij bij elk genot

 

Matigheid te voegen;

 

Dan voorzeeker zal de vreugd,

 

Anders eigen aan de jeugd,

 

Tot den hoogsten leevenstrap

 

Onze treèn verzellen!