Verliefde, of klagende minnaer

t' Samen-spraeck, tusschen een Jonghman ende een Dochter.

Stem: Alst begint.

O schoon jonckvrouw mocht my gebeuren,
Dat ick u voetstappen mocht speuren,
Met uwen danck, Met uwen danck,
By u te wesen sou ick niet treuren,
Mijn leef daeg lanck.

Jonckman ick danck u van u vleyen,

Met minderen dienaer sal ick mijn lijen,
Nu en altoos, Nu en altoos,
Gy slacht den boom schoon van ter zijen,

[p. 86]

 

Van binnen voos.

 

Schoon lief sout ghy dat presumeeren,

 

Dat ick u sou abandoneeren,

 

Ver ist van my, Ver ist van my,

 

Met u wil ick mijn bloet verteeren,

 

Gelooft dat vry.

 

Die nu so lichtelijck gelooven,

 

Sietmen dickmael haer eer berooven,

 

't Is meer geschiet, 't Is meer geschiet,

 

Gelijck Helena deurt verdooven,

 

Quam in 't verdriet.

 

Moet ick dat voor een ander besueren,

 

't Onrecht doet gy u minnaer treuren,

 

En sonder noot, En sonder noot,

 

Nochtans mijn liefde sal bijven dueren,

 

Tot inder doodt.

 

Eenen schat lichtelijck gekregen,

 

En achtmen niet so zwaer te wegen,

 

Vroeg oft spay, Vroeg ofte spay,

 

Dan die men suerlijck wint daer tegen

 

Hout men te ray.

 

't Is waer maer door te lang aenhouwen,

 

Siet men de liefde wel verkouwen,

 

Deur klappers praet, Deur klappers praet,

 

Want als twee lieden sullen trouwen,

 

Weet elck een wat.

 

Jonckman eenen boom in een Hage,

 

Sal juyst niet vallen met eenen slage,

 

Wilt dit verstaen, Wilt dit verstaen,

 

Hebt gy verdriet al in u jagen,

 

So laet my gaen.

 

Beminde Bruyt van my verkooren,

 

Ick leg u hier een deugt te vooren,

 

Godt weet dat nou, Godt weet dat nou,

 

Laet doch mijn arbeyt niet verlooren,

 

Ontfangt mijn trou.

 

Dat ick u trouw onfinck hier beneven,

 

Ende sout gy mijn dan begeven,

 

En trock uyt lant, En trock uyt lant,

 

Dan sou ick in ellendigheyt leven,

 

Ende in schant.

 

Och neen Jonkvrouw 't sal nimmer gebeuren,

[p. 87]

 

Dat sult gy niet aen mijn bespeuren,

 

Mijn lief minjoot, Mijn lief minjoot,

 

Ick wilde veel liever tot deser uyren,

 

Sterven den doodt.

 

O Jonckman u klachtige reden,

 

Die hebben mijn jonckhert deur-sneden,

 

'k Ontfang u trou, 'k Ontfang u trou,

 

Ick hoop wy sullen saem leven in vreden,

 

Als Man en Vrouw.

 

Ick bedanck u Princes eerbare,

 

Laet nu doch alle droefheyt varen,

 

Als nu ter tijt, Als nu ter tijt,

 

Om dat wy t' samen sullen paren,

 

Spijt die 't benijt.

 

Prince Jongman ist Godts bereyden,

 

Voegt hy ons t' saem wie sal ons scheyden,

 

Niet meer gevraegt,

 

Niet meer gevraegt,

 

Laet ons te samen een leven leyden,

 

Dat Godt behaegt.