Vaderlandsche liederen, voor het genootschap van wapenhandel te Leyden (4 delen)

[p. D6v]

Waere vrijheid.

Wijs: Chloris die mijn hartje rooft.

Vrijheid! die ik teder min,

'k Heb u eeuwig trouw gezwooren,
'k Zal geene and're Godheid hooren,

Gij alleen beheerscht mijn' zin.

Ware Vrijheid, niet de schijn,

Maar die rede ons stelt voor oogen,
En waervan het alvermoogen

Van het volk de grond moet zijn.

[p. D7r]

 

'k Min geene and're Vrijheid; neen:

 

Gij, gij steunt alleen op wetten,

 

Die der heerschzugt paelen zetten,

 

't Zij van Veelen, 't zij van Eén'.

 

Gij, gij laet alleen den mensch

 

In 't bezit van zijne waerde;

 

Gij, o Vrijheid, schat der aerde,

 

Zijt mijn hoogste ziele wensch.

 

 

 

* * *

 

 

 

Gij veroorlooft, als het waer';

 

Dat elk Burger, t'allen tijden,

 

Wat men doen moet, wat vermijden,

 

Wikt en weegt met d'evenaer.

 

't Volk regeert door u alleen;

 

Het verkiest zijn eigen Raeden,

 

En houdt hen, voor hunne daeden,

 

Verantwoord'lijk aen 't gemeen.

[p. D7v]

 

Zulk een Vrijheid min ik zeer:

 

Zij strookt met den aert der dingen;

 

Want van waer, bij stervelingen,

 

Deeze een slaef, en die een Heer?

 

De eigen klei bragt allen voort;

 

't Eigen stof zal allen dekken,

 

En weêr tot de vorming strekken

 

Van het zelfde sterf'lijk soort.

 

 

 

* * *

 

 

 

Kom dan, lieve Vrijheid, kom,

 

Het geluk van Volk en Landen

 

Draegt gij in uw milde handen

 

Al, ontsluit uw heiligdom!

 

Overheid en Burgerij

 

Juichen, waer gij heen wilt spoelen.

 

Steden, Dorpen, Velden bloeïen.

 

Lieve Vrijheid, kom ons bij!

 

 

 

PIETER VREEDE.