Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

De waaragtige Bekentenisse gedaan van Celitje Cornelis, Moorderes van Jannetje Kuypers,

Van de Blaauwe Vlag.

Kristen mensen blijft wat staen,
Hoort dit droevig Lied eens aen,
Dat ik u hier sal verhalen,
Van een grouwelijke Moort,
Binnen d'Amsterdamse palen,
't Js een schrik dat men het hoort.

[p. 654]

 

Ziet ik ben een stuermans Vrou,

 

daer niemant op denke sou,

 

dat ik tot dien staet sou komen,

 

door vervloekte gierigheit,

 

Daer ik was mee ingenomen,

 

Heeft de zatan mijn verleyt.

 

 

 

By my quam 'er nu en dan,

 

Een Vrou van mijn kennis an,

 

Die ik noode om te drinken,

 

Tee of Coffie hoe 't mogt zijn,

 

Zy en had geen agterdenken,

 

Op de valszigheyd van mijn.

 

 

 

Dinsdag voor Victorie klaer,

 

Als haer Man niet t'huys en waer,

 

Heb ik haer by mijn ontboden,

 

Door mijn Meysje wilt verstaen,

 

Die haer quam tot mijnent noden,

 

Sy is met haer heen gegaen.

 

 

 

Jk stuerde mijn Meysje ras,

 

Om te halen wat Lavas,

 

Jk sogt haer dronken te maken

 

Op dat ik met goet fatsoen

 

zou tot mijn voornemen raken

 

Om mijn wil met haer te doen.

 

 

 

Jk sey wel Jannetje buur,

 

de Tee-Ketel is te vuur,

 

 

 

Laet ons eerst een soopje drinken,

 

Dan sullen wy strak byloo,

 

De Tee over Tafel schenken,

 

Sy liet haer bepraten so.

 

 

 

Door dese sterke drank,

 

Raekte zy voort van de bank,

 

Doen heb ik haer aengegrepen,

 

Met een Dasje van mijn Man,

 

Heb ik haer Keel toegenepen,

 

Als eenen boosen Tiran.

 

 

 

Jk nam een zervet terstont,

 

die stak ik haer in de mond,

 

Dat sy niet een woort kon spreken

 

Ofte maken geen geluyt,

 

Doe is haer jonk hert bezweken,

 

Scheyde van het leven uyt.

 

 

 

Mijn outste Dogtertje klaer,

 

Zey Moeder wat doet gy daer?

 

Brengt gy Jannetje om 't leven?

 

Jk sprak tot haer met een zet,

 

Wat leyd 'er u aen gelegen,

 

Gaet gy maer gerust na bed.

[p. 655]

 

Zijt te vrede maer certijn,

 

Het sal u geen schaade zijn,

 

Doe heb ik Jannetje ontnomen

 

Ketting, Strikken ende Tas,

 

En ik stak haer sonder schromen,

 

Jn de mant geswint en ras.

 

 

 

Toen heb ik seer assurant,

 

Een bos stroo daer opgeplant,

 

Met mijn voeten ingetreden,

 

Om te packen na mijn zin,

 

Door des duyvels listigheden,

 

Als een wreede Tygerin.

 

 

 

Donderdags savonts hoort aen

 

ben ik met die mant gegaen,

 

En liete hem in 't water smijten,

 

Op dat mijn de Mense daer,

 

Dese Moort niet sou verwijten,

 

Ofte maken hier rugtbaer.

 

 

 

God die alles weet en ziet,

 

Wou sulcks gedoogen niet,

 

Dat het heymelijk sou blijven,

 

Men sag dese Kleeremant,

 

Vrydags in het water drijven,

 

By de wal digt aen de kant.

 

 

 

Men greep Jannetje Kuypers Man,

 

daer al voor de Moorder an,

 

Doen heb ik de vlugt genomen

 

na de stad van Rotterdam,

 

want ik was altijd vol schromen,

 

Jn wat plaetsen dat ik quam.

 

 

 

'k Liet mijn Kinders blijven thuys,

 

Die zy bragten op 't Stadhuys,

 

Al voor de Agtbare Heeren,

 

Mijn outste dogter present,

 

Ginge zy Examineren,

 

Heeft mijn Moordery bekent.

 

 

 

De Amstelse Magistraet,

 

Sette my op heterdaet,

 

Jnde Crant om my te vange,

 

Schout en dienaers quame gram,

 

Bragte my geboeyt seer strangen,

 

Na de Stad van Amsterdam.

 

 

 

Daer wiert ik terstond verhoort,

 

Om de gruwelijke Moort,

 

Die ik lacy heb bedreven,

 

Door mijn duyvels gierigheit,

 

Dat sal kosten mijn jong leven,

 

Heer mijn Ziel genadig zijt.