Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrijop de Stemme: Als 't begint.Wie wil hooren zingen,
Van vreugde een nieu lied,
Al van twee Konings Kinderen,
die hadden malkander so lief.
Sy waren beyde met liefde,
so op malkander verhiet;
Sy konde by malkander niet komen,
Het water was veel te diep.
| |
[pagina 630]
| |
De Dogter stak op drie Kaersjes,
Drie kaersjes van twaelf in een pond,
Doen zwom hy ter Zeewaert inne,
Jn alsoo 'n korten stond.
Doen quam daer eene Nonne,
die blies de kaersjes uyt,
doen verdronk die edele Konings Soone,
Jn also korten stond.
De Dogter al tegen de Moeder sprak,
Mijn Hoofje doet mijnder soo wee,
Mogt ik 'er een kleyn half uurtje,
Spanceeren al langs de Zee.
Og Dogter seydese Dogter,
Alleen sult gy niet gaen,
Wekt op u jongste Suster,
En laet die met u gaen.
Mijn alderjongste Suster,
Js een soo een domme kind,
Sy plukt maer alle de Roosjes,
Die zy aen de wegen vind.
Sy plukt maer alle de Roosjes;
de steeltjes die laet zy staen,
dan seggen maer al de luyden,
dat Konings kint het gedaen.
De Moeder ging na de kerke,
de Dogter ging haren gang;
al lang de Zee-kant heene,
daerse haer Vaders vissertje vant.
Og Vissertje seyde zy Visser,
Wilt gyder verdienen goet loon;
zo werpt u netje in 't water,
en vister de Koning zijn zoon.
Hy worp zijn netje in 't water,
de lootjes die gingen te grond,
hy visten des Konings Soone,
Jn alsoo een korten stond.
Wat trok zy van haer handen,
Een Ring van Goude fijn,
Hou daer gy edele Visser,
Daer is 'er de loon van mijn.
Sy trok hem uyt het water;
En kusten
| |
[pagina 631]
| |
zijn dooden mond,
Sy nam hem in haer armen,
En sprong daer mee in de grond.
Adieu mijn Vader en moeder,
Nu wil ik scheyde van hier;
adieu Suster en broeder,
Van u dagen ziet gy mijn niet weer.
Die ons dit nieuwe Lied digte,
dat ware drie vissers fijn,
Sy hebben 't soo wel gesongen,
Spijt alle qua klappers fijn.
|
|