Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– Auteursrechtvrij
[pagina 267]
| |
Een Nieuw lied, van een Jonkman die de schoonheyt van zyn liefste pryst,Op een nieuwe Voys.Een meysje pertinent;
seer vrindelijk boven maten,
staet in mijn hert geprent
met goud en zilvere platen,
't Js een so schoone maegt;
die mijn jonk hert naegt,
Ach! ach! ik hoop zijder nog liefde draegt.
Sy heeft twee borsjes rond;
als appelen van Granaten,
Haer asem uyt haer mond
ruykt soeter als Notemuskaten,
| |
[pagina 268]
| |
Van alles is zy wel,
om te vermaken een Jong gesel,
Ach! ach! en hoe schoon blinkt haer dat vel.
Haer tandtjes in haer mond,
zijn witter als Yvoren,
Van herten is zy gesond
Daer toe seer scherp van hooren,
Haer ogen die zijn klaer,
als Christallen voorwaer,
Ach! ach, en hoe schoon kruld haer dat hayr.
Haer kleederen aen haer lijf,
Daer mee zo gaet zy zwiere;
van goud en zilver stijf,
Zeer fraey met goe mannieren,
Mogt ik 'er het meysje maer,
dan wierden wy samen een paer,
't Geschieden al binnen 't Jaer.
Mijn Vrienden vraegde my;
wat voor een Maegd is dezen,
Die door de wille van u,
Soo mindelijk word gepresen,
van eerlijk geslagt
Js zy ter wereld gebragt,
Ach! en ik hoor van de maegd geen klagt.
Adieu mijn Lief adieu;
'k Moet na Oostindien varen,
't moet eens gescheyden zijn,
Een reysje voor seven Jaren,
Als ik leg op de ree,
Soo meenigen mijl in Zee,
Soo denk ik op mijn Liefje mee
Adieu mijn Lief adieu;
Voor 't laest moeten wy scheyden,
Als 't eens gescheyden moet zijn,
Een kusje onder ons beyden,
Adieu mijn lieve meyd,
tot op een ander tijd
Tot uwen wil ben ik bereyd.
|
|