Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
AuteursrechtvrijStem: Als 't begint.De Velden stonden groen en daer toe bereyd;
Tot reysen wasser een Vrieseman man bereyt;
vrieseman waer wilt gy varen,
lest mael doen ik de kleyderen sag:
Doen dogt my datse mijne waren.
Die bonte kleyderen die ik draeg an,
die gaf my een Vrouken zy had een man
een Vrouken daer ik te nagt by sliep
ik zweer u Maeyer al op mijn lijf,
Jk en had mijn leven noyt vrouw soo lief.
| |
[pagina 228]
| |
Vrieseman zeyde hy Vrieseman,
Nu trekket ander kleyderen an,
en wapent u want het geld u lijf,
Op dat men daer ook niet en segt van;
De vrieseman leyd verslagen om een wijf.
Zy lieten daer haer woorden staen,
en gingen malkanderen met zwaerde slaen
En sloegen met blanke zwaerden,
Den maeyer sloeg den vrieseman dood,
Soo dat hy viel van zijn Paerde.
Den Mayer op zijn graeuwe Ros sprong,
en hy hief op een lied en hy zong
Hy song luyd men mogt wel horen;
staet op, staet op Jonkfrouwe fijn:
Den vrieseman is hier vooren.
Dat vrouken van haer bedde spronk;
van goude dat die gordijne klonk;
’t was luttel tot haer der baeten:
Sy liet haer eygen getroude man in,
Het was haer alsoo leyde zaeken.
Segt my, segt my Jonkvrouwken mijn,
Waer nu mijn beste kleyderen zijn
Dus wiltse my hier geven:
Maer gy hebt se de vrieseman aengedaen;
Het kosten hem ook zijn jonk leven.
Nu wil ik gaen op dit termijn,
En begeven mijn in een klooster fijn;
alsoo veer aen geen Lantsdouwe:
Adieu het moet gescheyden zijn,
Al van mijn overschoone vrouwe.
EYNDE. |
|