Den Vlaemschen papegaey

Liedeken
Van Cupido, en de Doodt.

(voys) Sommes nous pas bienheureux, ofStroytjen, ende kooltjen vier.

I.
Cupido, en oock de doodt
In een herbergh t’samen raeckten,
Ende goede chiere maeckten,
Ende wierden vrienden groot,
Ende gingen g’heel sat slapen,
Stonden vroegh op noch half sat,
Gingen elck een lochtjen rapen,
Ende trocken naer de stadt.

2. Cupido half sat en root,

Heeft onwetende genomen,
Sonder eenigh vrees of schromen
Den pijlkoker van de doodt:
Oock de doodt sonder haer weten
Nam Cupidos koker aen,

[p. 56]

 

Met een backxtjen wat geseten,

 

Elck is op sijn jacht gegaen.

 

3. Cupido voor eerst die quam

 

By een Meisken jonck van jaren,

 

Schoon, en fris, en rijp om paren,

 

Dus hy sijnen boge nam,

 

Ende meyn op haer te schieten

 

Eenen pijl van soete min,

 

Maer eylaes hy laet uytvlieten

 

Een pijl, die de doodt had in:

 

4. En die schoon, en jonge Maeght,

 

Rijck, en Edel van geslachte,

 

Die een yder soo groot achte,

 

Die haer Ouders soo behaeght,

 

Wordt met een gemisten pijle

 

Getreft, en eylaes valt doot,

 

Ende dat op korte wijle,

 

Yder was in droefheydt groot.

 

5. Oock de doodt, die niet en wist,

 

Dat sy was soos tray besteken

 

Met cupidos minne-treken,

 

Heeft haer pijlkoker gemist:

 

Dus aen een ouden grampere

 

Een gemisten pijl sy gaf:

 

Want sy dochte van confrere,

 

’t Is tijdt, dat gy zijt in’t graf.

 

6. Ende siet Grampeer die wort

 

Met een minne-pijl geschoten

 

In sijn oud’ en koude koten

 

Wordt een minne-vier gestort,

 

En grampeer begint te vryen

 

Een jongh, ende soete Maeght,

[p. 57]

 

En Grampere gaet sigh verblyven

 

In de min, die hem behaeght.

 

7. De Doodt, en Cupido oock

 

Geven vele blinde slagen,

 

En sy nievers naer en vragen,

 

En zijn beyd een vremde spoock.

 

Deught, en wijsheydt, ende treden

 

Maecken vy van allen druck,

 

Die sijn tijdt wel heeft besteden

 

Is de doodt oock een geluck.

 

8. Cupido, en oock de doodt

 

Hebben alle bey geen oogen,

 

Komen sigh oock meest vertoogen,

 

Daer men-se oock noyt ontboot.

 

De Doodt treft de jonge lieden,

 

En Cupido d’oud’ ophist,

 

Seer verkeert hun pijlen vlieden,

 

Dickwils heeft hun pijl gemist.