Nederlandtsche gedenck-clanck
(1942)–Adriaen Valerius– Auteursrecht onbekend
[pagina 9]
| |
Nederlantsche Gedenck-klanck [eerste helft (p. 9-140)]Openbarende kortelijck de voornaemste gheschiedenissen inde Nederlanden ontstaen/ metten aenvang der inlantsche beroerten/ tot ende metten Jare 1625De waerdigheyt eeniger sake ende 'tgenot dat daer uyt spruyt/ zijn voornemelijcke dinghen die de menschen plachten aen te leyden om te wenschen ende oock t'ondersoecken/ soo wel de kennisse/ als het gebruyck der selver. Dese twee hoedanigheden werden merckelijck bevonden by alsulcke personen/ die met een herten-lust/ vierighe/ aendachtighe ende innerlicke beweginge/ met een on-partydigh oordeel lesen sullen 'tgene de vrye Nederlantsche Provintien/ ende ons lieve Vaderlant is overgekomen/ door haren erf-vyant den wreeden Spanjaert/ t'sedert hy zyne tirannighe regeringhe heeft gepoogt inde selve te stellen/ beginnende vanden aenvang der Inlantscher verwoestinghen/ tot den huydighen dage toe; ende de merckelicke bescherminghe daer teghens/ die Godt almachtig heeft belieft de zelve Landen te doen/ door hare wettige Overheden. Het ware een seer gewenschte sake dat alle d'Inwoonders der Nederlanden haer verkloeckten ende genegen vonden altyt hen als voor oogen te stellen den boosen-aerd der Spanjaerden/ haer loose vonden/ haer dobbel-treckige Ga naar voetnoot* handelingen/ onversadelicke gelt ende eergierigheyt/ onversoenelycken haet/ vyandig ende wrevelig herte/ met haere trouw-vergeten rancken Ga naar voetnoot*/ die sy (van over lange Jaren/ ende noch ten huydigen dage) hebben aengerecht ende bethoont/ ende noch zijn plegende/ met verwoesten/ moorden/ ende schendingen in Koninckrijcken/ vrye Republycken/ landen/ steden ende plaetsen/ die sy connen met list oft geweldt verheeren Ga naar voetnoot*/ tegens alle soorten van menschen/ soo Christenen (van wat ghesintheydt die zijn) als tegens wilde/ naecte/ ongewapende/ onnoosele Heydensche volckeren/ tegens Koningen/ Princen/ Hertoghen ende diergelycke personagien/ by God (tot zijnen dienste) in opperheerlicheyt gesalft/ als tegens de gemeene ende geringste luyden; op dat sy eyndlick mochten geraken ende komen tot eene over-al gebiedende macht ofte Spaensche Monarchie. Ga naar margenoot+ Het ware oock niet ondienstig datmen inde Nederlantsche scholen de Jonckheyt in scherpte ende in 'therte griffide/ wat haren | |
[pagina 10]
| |
ouderen overgekomen is van den woedenden Spanjaerden/ tot welcken eynde eenige bequame boecken ende historien alreede gestelt zijn/ ende dit tegenwoordigh werck mede dienstig is. 'tSelve (beminde leser) soude veroorsaecken dat men met meerder eendrachtigheyt desen vyant (als eene gemeene peste) uyt ons Vaderlant soude pogen wegh te dryven; ende daer eenmael uyt synde/ hem daer uyt te houden/ ende hem selfs te gaen besoecken inde landen die hy/ tegens recht/ met geweld/ van andere Princen/ Heeren ende volckeren is besittende; 'twelcke de eyndelicke behoudenisse ware van Godts kercke in dese quartieren/ als mede een groot voordeel onses Vaderlants/ ende dempinge des machtighen vyandts. Maer om te komen tot de inleydinghe deser dinghen/ ende naerder des Spanjaerts betrachten t'ondecken/ sal den aendachtigen leser letten /hoe dat de heerlicke Nederlanden (die van ouden tyden plachten t'overtreffen in allerley hantwercken/ coopmanschappen ende neeringe vele andere landen/ ende boven maten bloeyden in welvaren) hen wel mogen metter waerheyt ten hoochsten beclagen/ dat Philippus van Oosten-Rijck Ga naar voetnoot†, eenigh Soon des Keysers Maximiliani, geboren uyt Maria, d'eenige Dochter ende erfgenaem van wylen Hertogh Carel van Bourgongen der Nederlanden Heer/ oyt trouwde Ga naar margenoot+ ende in echte namp Johannam Ferdinandi, des Konings van Spanjen dochter; door welck houwelijck 'tNederlant aen Spanjen is gecomen. Ende al hoe wel de selve Heerlicke landen quamen vande zijde des mans; so heeftmen nochtans van die tyt af beginnen te mercken dat de Spanjaerden die poochden tot een spaensch-leen te maken. De Spanjaert achtende de selve wel bequaem/ om daer uyt te konnen vermeesteren andere Landen ende Rijcken/ doch vondt synen Koning te seer goet aerdigh ende sachtmoedig Ga naar voetnoot†/ anders opgequeeckt ende onderwesen by vrome Princen/ zijn natuere den wreeden Spanjaerden gansch contrarie synde/ was derhalven 'tbelet van dat sy haren wille niet conden na haren wensch volvoeren. Desen Prins is tot Burgos in Spanjen ghestorven/ out 28 Jaren/ niet sonder vermoeden dat hy soude zijn vergeven geweest. Ga naar margenoot+ Twee soonen | |
[pagina 11]
| |
heeft hy nagelaten Ga naar voetnoot†/ namelick Carolus ende Ferdinandus, die naden anderen tot Roomsche Keysers zijn gecoren ende gecroont geweest. Om allenskens naerder te komen/ ende te bethonen dat des Spanjaerts oogemerck is tot een over-al gebiedende macht te geraken/ soo werd hier voorgenomen cortelick/ van 't een Lantschap tottet andere te gaen/ ende vervolgens den Spaenschen handel/ aldaer gepleecht/ t'ontdecken/ ende dan op de historie onser Nederlanden te blyven. Men soude mede mogen verhalen de snode/ valsche ende wreede vonden/ practijcken ende moorden/ by den Spaenschen Koning aen gerecht/ Ga naar margenoot+ inde Rijcken van Grenaden ende Arragon; als oock wat noch int Jaer 1610 by hem is ghepleecht aen de arme Moriskens Ga naar voetnoot*, om d'inwoonderen der selver Landen t'eenemael te dempen ende uyt te roeyen Ga naar voetnoot†: Maer alsoo die t'samen gerekent werden onder den Spanjaert te behooren/ ende aen zijn eygene Rijcken palende syn/ soo is de meeninge daer niet verder van te spreken. Wy beginnen dan eerst vande Landen van America, West Indien, ende Brasilien. Men leest in geloofwaerdige Historien dat wanneer inden Ga naar margenoot+ Jare 1496/ oock daer te vooren/ als daer naer/ de custen der selver landen zijn op gedaen oft ontdect Ga naar voetnoot† by den Spanjaerden/ ende gelant waren inde Provintien van Nicaragua, Nova Hispania, Mexico, Guatimale, Panuco, Jacatan, als inde Eylanden van Espaniola, Cuba, Jamaica ende andere plaetsen Ga naar voetnoot†/ | |
[pagina 12]
| |
dat sy de naecte/ ende ongewapende Inwoonders (die haer met alle beleeftheden ontmoeteden) lichtelijck hebben konnen onder haer gebiedt ende geweldt brengen; maer de gierige ende wrede Spanjaerden en zijn hier mede niet te vreden geweest; sy hebben de Koningen/ Vorsten ende Heeren der selver Landen (niet tegenstaende datse haer quamen met schoone presenten vereeren) met de Edeluyden ende de gemeene mans persoonen/ oock de vrouwen ende kinderen seer qualicken gehandelt/ ontnemende eerst alle haer costelijckheden/ van Gout/ Silver/ Gesteente/ ende andere waren/ daer nae de selve moordadelijck ombrengende door verscheydene manieren van onmenschelicke tormenten ende wreetheden. De selve wreede daden ende tirannyen en souden voor soo warachtig noch niet konnen aengenomen werden/ by aldien haere eygene schribenten Ga naar voetnoot† sulcx ons niet nagelaten hadden in hare boecken te lesen. Men ghelooft datter meer als 200000 persoonen by dese bloethonden aldaer zijn vernielt/ ende dertigh mael meer lants bedorven is dan al de Nederlanden groot zijn. Soo wie (beminde leser) hier van lust heeft tot breeder kennis te komen/ kan lesen de bysondere Historien hier van uyt gegeven/ sal bevinden dat de selve vervatten alsulcke schrickelicke/ onmenschelicke/ ende Barbarische daden/ dat een Christen hert moet weenen ende schreyen/ ende de hayren te bergen staen/ diet hoort ende leest. De Paus Alexander de VI. Ga naar margenoot+ dese Spaensche grouwelicke daden voor goet aen genomen hebbende/ heeft den spaenschen stoel Ga naar voetnoot*/ al dese gewonnen landen ende rijcken/ menschen ende goet/ toe geeygent/ door zijne bulle/ in date den 14. Meye 1493 Ga naar voetnoot†, verbiedende/ op pene van ban/ alle Coningen/ volckren ende natien de selve landen ende custen niet te mogen beseylen oft behandelen Ga naar voetnoot*/ dan met expres | |
[pagina 13]
| |
consent des spaenschen Conings. Den Heydenschen Coning Atabalipa Ga naar voetnoot† heeft dese daet bespot/ strydig zijnde (so hy seyde) tegens de natuere/ reden gevende; dat niemant macht heeft eenes anderen erfgoet/ by de rechte eygenaers vele hondert Jaren beseten/ eenen anderen te geven/ die het selve noyt en sach ofte en kende/ veel min met eenig schijn van recht daer op iet wat hadde te eyschen. Beminde leser/ let dat dese gout-rijcke ende van vele costelyckheyt overvloeyende landen/ den Spanjaerden seer dienstig zijn/ om tot haer trachten ende voornemen te geraeken (des Godt verhindere) want uyt de selve (als meester vande voorneemste plaetsen zijnde) vercrygt hy groote middelen van gout/ silver/ conchenillen Ga naar voetnoot†/ indigo/ huyden/ ende ander treffelycke waeren/ door de welcke hy can betalen ende onderhouden veel Chrygsvolck te water ende te lande/ met vele oorlogschepen tot syne Vaerden dienstig; oock om te vergiftigen Ga naar voetnoot* ende metten Gouden-stock te strycken Ga naar voetnoot*/ so danige ongetrouwe-persoonen/ die in dienste van andere Koningen/ Princen ende republycken zijn/ op dat sy hen bedectelick tot 'sSpanjaerts dienst souden laeten vinden. De Spanjaert is meester van het Koninckrijck van Sicilien/ Ga naar margenoot+ 'twelck hy besidt met macht van Kasteelen ende Forten: waer door hy wel strengelijck daer werdt ontsien Ga naar voetnoot*/ te meer om dat de Sicilianen op den vesper-tyt/ in den Jare 1282/ al de Fransoysen/ die daer groote moetwilligheydt dagelijckx pleechden/ hadden omgebracht; des den Spanjaert te beter hem daer sterckt ende wacht houdt/ mitsgaders in noch andere landen/ geleghen inde Middelantsche-Zee Ga naar voetnoot†. | |
[pagina 14]
| |
Ga naar margenoot+Wanneer inden Jare 1502 den Spaenschen Koning met den Franschen/ onderlinghe hadden voorgenomen te verdryven den gecroonden Koning van Napels Ga naar voetnoot† Frederick, ende zijn lant onder hen beyden te verdeelen/ achtende haer beyder t'saemen gevoechde machten soodanigh dat den Napelschen Koning die niet en soude connen wederstaen: haer voornemen in 'twerck gestelt synde/ hebben den Fredericum verjaegt/ zijn Koninckrijck gepart Ga naar voetnoot*/ ghedeelt/ ende tot haer beyder eyghen gemaeckt. Maer merckt hier/ beminde Leser/ den Spaenschen treck: wanneer de Fransoysen minst achterdencken hadden van eenigh nakende quaet/ soo zijn de Spanjaerden den Fransoysen op 'tlyf ghevallen/ hebben de selve met gewelt uyt 'tlandt verdreven/ ende alsoo gansch Napels voor den Spaenschen Koning alleen ingenomen/ behoudende 't selve noch ten huydigen daghe. Sy hebben stercke plaetsen die sy met soldaten beset houden/ ende 't landt wordt door eenen Vice-roy van Spanjen geregeert. Desen Spaenschen Koninck/ zijnde meester van dat eynde van Italien/ houdt daer in veele garnisoens met veele galleyen/ om hem aldaer niet weynig te doen ontsien/ ende ghelyck Ga naar voetnoot* Italien in thoom te houden/ tot synen dienste ende gehoorsaemheydt. Ga naar margenoot+Onder schijn van vrientschap heeft/ inden Jare 1512, den Spaenschen Koning Ferdinandus versocht door-tocht voor zijn leeger aen Koninck van Navarre Ga naar voetnoot† Jean d'Albert, om te mogen/ opt spoe- | |
[pagina 15]
| |
digste in Vranckryck geraken. Dese versochte vrintschap heeft den goeden Navarrischen Koning (niet quaets vermoedende) toegestaen/ maer soo haest en was den Spaenschen Koning niet in het herte van dit Rijck/ of hy heeft vermeestert Pampelone, met andere voortreffelijcke plaetsen/ ende behout de selve noch met gewelt van de rechte eygenaers/ te meer door dien den Paus van Roomen Ga naar voetnoot† de selve daedt heeft gepresen/ ende den eygendom (door zijn bulle) heeft gegeven/ om dat (soo hy seyde) den Koning van Navarre een Ketter was/ niet waerdig een Koning geheeten/ veel min in daedt te wesen. In dese gelegentheydt vindt hem den Spanjaert ghesterckt/ om wanneer hy tyt ende stont bequaem acht/ uyt dese gewesten Vranckrijck te mogen aentasten. Koning Philips de II. van Spanjen/ heeft int Jaer 1582 niet nae gelaten alle middelen te ghebruyken tegens zijnen seer nae bestaenden Bloedt-vrient Don Antonio, gecroonden Koning van Portugael Ga naar voetnoot† Ga naar margenoot+, om den selfden met gewelt/ of met quaede practycken te doen dooden/ oft verjaeghen: Hier voor gebruyckte hy Duc d'Alba, met een leger te velde. Aende ander zijde had hy omgecocht den voornaemsten Adel des Lants/ soo dat eylaes! Don Antonio, met zijne kinderen/ nauwelyckx konden de bloedige handen der Spanjaerden ontwycken. Door het vercryghen van dit Rijck van Portugael, soo ist dat den Spaenschen stoel mede aen sich heeft genomen de profyten ende voordeelen die de | |
[pagina 16]
| |
Portugesen hebben inde Oost-Indien ende Brasilien Ga naar voetnoot†. Voorwaer gheen cleyne versterckinge des Spanjaerts te waeter/ met vergrootinge zijnder thollen ende incomsten. Ga naar margenoot+Hoe het heerlijck Hertogdom van Milanen Ga naar voetnoot†, int Jaer 1525, door hulpe des Paus Leonis de X. Ga naar voetnoot† den Fransoysen is ontweldicht/ den eygenaer ontvreemt/ ende den Spanjaerden tot buyt geworden/ geven de historien te kennen/ als ooc d'overtollige/ onmenschelijcke overlasten die d'Inwoonders hebben moeten uyt staen. Dit wyt streckende Hertogdom is gelegen aende ander syde van Italien/ beset met een uytnemende sterck Kasteel ende andere forten/ den Spanjaerden seer dienstig om hun meester te Ga naar margenoot+ houden vande doorgangen ende passagien der Veltolinen Ga naar voetnoot†, soo dat daer door de Fransoysen/ Venetianen/ Duytschen/ Savoyen ende Switsers werden van malcanderen ghehouden/ om in tyde des noots/ geen hulpe van volck elcanderen te connen toesenden. Daer en tegen can den Spanjaert door desen middel (t'zijner beliefte) alle de selve Landen op 'tlyf vallen ende bespringhen. Ga naar margenoot+Door den loosen handel des Spaenschen Konings/ Carel de V. met Andrea Doria, is inden Jare 1527 de voortreffelijcke Republycke van Genua Ga naar voetnoot† gebracht onder andere regeringe/ gansch staende ten dienste des Spaenschen Konings. | |
[pagina 17]
| |
Ga naar margenoot+De oude vrye Republycke van Florencen Ga naar voetnoot†, is onder eenen Hertog gebracht Anno 1530/ door het listig beleydt des Paus Clemens de VII. met den Spaenschen Koning Carel de V. die syne bastaert Dochter Margareta Ga naar voetnoot†, ten houwelyck gaf aen Alexandro de Medicis, Neve des voorseyden Paus; t'sedert welcke tyt het Hertogdom altyt vervallen ende beseten is by het geslachte van de Medicis, die in een onverbrekelyck verbont staen met Spanjen. Ga naar margenoot+Niet min is mede den selven een groot verplicht vrient ende bloet verwant den Koning van Polen Sigismundus Ga naar voetnoot†, want hy/ door dispensatie des Paus/ heeft getrout twee Susters uyt't huys van Oosten-- | |
[pagina 18]
| |
Rijck/ nabestaende Nichten vanden Spaenschen Koning/ ende is den selven een iveraer des Jesuitschen leere ende leven/ den Spanjaert heel gelijck. Ga naar margenoot+De Koning van Spanjen/ alwaer hy de rijcken tot syn volkomen gebiet niet en heeft/ die poocht met alle middelen de selve daer toe te dwingen. Dit heeft het schoon-bloeyende Koninckrijck van Vranckrijck dicmaels gevoelt; want seer veel loose vonden syn op verscheyden tyden by den Spanjaerden aengeleyt geweest tegens de wettige Koningen des selfs/ off om 'tselfde heel te vermeesteren/ of om 'tselfde onder Spaensche gebiedende Heeren ende machten te brengen. Dit heeft den wysen Ga naar margenoot+ Franschen Koning Franciscus de I. Ga naar voetnoot† wel behertight: Want in vrede synde met Carolo de V. Spaensch Koning/ bevont alsdoe syn Rijck soo ontstelt ende vervult met twisten ende oneenigheden/ soo onder den Adel/ als oock onder den gemeenen Coopluyden ende Borgeren/ dat hy voor zijn Rijck profytiger ende noodiger achte met Spanjen in wettighe oorloge te wesen/ als metten Spanjaert in valsche vrede te staen/ nam daerom voor/ met d'uytlantsche/ oorlog tegens Spanjen te voeren/ ende syn inlantsche ruste alsoo wederom te bevestigen. Wat een groot behulp de Ligeurs Ga naar voetnoot†, in de Jaren 1587/88/ Ga naar voetnoot† ende | |
[pagina 19]
| |
daer nae hebben bekomen uyt Spanjen/ is kennelyck. Wanneer oock den Koning Henricus de III. door eenen Grau Monick Ga naar voetnoot† doorsteken was/ ende het lant vol troublen stont/ heeft men alsdoe in Vrancrijck niet vernomen wat den Spanjaert al aen stelde om in't Konincklick ampt te brengen en te dringen syne naeste bloet-vrienden? als Ernestus van Oosten-Rijck syn Cosyn/ Isabella Eugenia Ga naar voetnoot† syne Dochter/ ende andere diergelycke personagen/ uyt Franschen bloede gesproten/ niet twyffelende tot sulcks aende seer goede ghenegentheden des Paus/ die haest syne toestemminge soude geven/ wanneer de Spanjaerden meester in Vranckrijck hen hadden gemaeckt. Heeftmen onlangs mede niet gevoelt hoe den Spanjaert syn personagie heeft gespeelt Ga naar voetnoot* door den Marquis d'Ancre Ga naar voetnoot†? Desen booswicht heeft weten 'srijckx schatten hem ende de zijne eygen temaecken/ den Koning Lodewyck de XIII. (door syne minder jaerigheydt in 'sRijckx saken alsdoe onbedreven) opgehitst teghens de voornaemste Heeren vanden bloede/ oorlogen verweckt/ verwoestinghen van Landen/ steden/ ende der menschen | |
[pagina 20]
| |
veroorsaeckt/meenende alsoo met de syne desen Rijcke in sulcken verloop ende ghebreck van middelen te brenghen/ dat de Croone van Vranckrijck genootsaeckt soude werden/ hulp van volck ende geldt te Ga naar margenoot+ versoecken vanden Spaenschen Koning/schoon-Vader Ga naar voetnoot† des Konings van Vranckrijck. Door desen vont hadde den Spanjaert voet in 'tLant konnen krygen/ om syne rolle te beter te konnen uyt spelen/ maer de rechtvaerdige Godt heeft hem erbermt over dit Rijcke/ ende een rechtvaerdigh oordeel op den cop deses booswichts laeten vallen/ hy is omghebracht/ ende heeft loon nae wercken ontfanghen/ ende is hier door wederom het ghemelde Rijcke in vrede gestelt. Het Koninckrijck van Engelant, is dat ooc so inwendig als uytwendig onbevochten vanden Spanjaert gebleven? Ga naar margenoot+Och neent! Gedenckt met wat machtige vlote 'tselve den Spaenschen Koning Philips de II. heeft gepoocht te vermeesteren inden Jare 1588/ hier by komende de bulle des Paus Clemens de VIII. Ga naar voetnoot† die de Godsalighe Koninginne Elisabeth hadde in den ban ghedaen/ ende haer rijcke tot een prooye gestelt voor alle Spaensche gier-vogels/ doch Godts handt heeft de selve vlote verdaen ende tot | |
[pagina 21]
| |
schande ghemaeckt. Wyder/ wat verraderye heeft Spanjen niet gepoocht aenden persoon van dese weerdige Koninginne te leggen/ om haer te vergiftigen ende met andere quade middelen ter doot te brengen? Doch de Heere (die altyt hier over gedanckt moet zijn) heeft sulcks alles verhindert. Is ooc noch niet versch in onse memorien de wonderbare ontdeckinge van het schrickelijck voorgenomen verraet inden Jare 1604/ by eenige Spaensch ghesinde ende Jesuiten angevangen/ om Jacobus, Koning van groot Britanjen/ met syn Koninginne ende kinderen/ ende voornaemsten Adel ende Raets-Heeren (wanneer sy souden in het Parlement sitten) te doen opvlieghen door de cracht des buspoeders Ga naar voetnoot†? Let met andacht (lieve leser!) in dien het poghen deses verraders hadde gheluckt/ wat jammer dit schoone Rijck soude overkomen hebben/ 'tselve op eenen ooghenblick te sullen hebben berooft ghesien van zijnen Koning ende bloedt/ als oock vanden ghetrousten Adel/ ende voorsichtigste Raedts-persoonen: Soude 't ghemeene volck hier door niet vol ancxst ende vreese/ schrick ende twyfelmoedigheydt ghestaen hebben? Daer en teghens de Spaensche vol moets/ couragie ende gheweldts? vol hope van terstont groote hulpe te crygen uyt Spanjen/ als uyt de Landen/ staende onder 't Spaensche ghebiedt? daer toe alreede veel voorraedts in Vlaenderen ghereet lach/ om nae Enghelandt te stieren. De Heere moet eeuwigh lof hebben dat hy de boose hier in ghestut heeft. Den wederspannighen Grave van Tyron in Yrlant Ga naar voetnoot†, is mede alle hulp van volck ende geldt uyt Spanjen toegesonden geweest/ om hem te sty- | |
[pagina 22]
| |
ven in d'oorloge tegens zijne wettige Coninginne/ ende alsoo nae des Spanjaerts wenschen (soo den selven Tyron had konnen meester werden in Yrlant) Engelant uyt die quartieren aen te vallen ende te beoorloghen/ doch alles is (door Godes beleydt) soo uyt ghevallen dat de vyanden zijn t'onder ghebracht ende ghevlucht. Ga naar margenoot+Wat de Spanjaerden hebben voor gehadt in Duytslant wanneer haren Koning Carel de V. Rooms Keyser was wysen de historien aen/ want sy den selfden Keyser hebben geraden alle strengigheyt soo over de gevangene protestantische Vorsten ende Heeren/ als over de Inwoonders des Lants/ te ghebruycken. Hier door is ghebeurdt dat d'andere Duytsche Vorsten den Keyser met zijne Spanjaerden uyt haer Lant-palen hebben verjaegt Ga naar voetnoot†/ 'twelcke reden gaf dat den triumpherenden Keyser (siende sich vande zijne nagejaegt/ ende dese haestige veranderinge) t'sedert in suffinge der sinnen is gekomen ende gebleven. Hedens-daechs werden oock ghewaer de wreede Spaensche mishandelinghen Ga naar voetnoot†/ de | |
[pagina 23]
| |
Koninck-rijcken van Hongaryen, Bohemen, de Heerlicke Lant-schappen van Silesien, Moravien, Ga naar margenoot+ Pfaltz, ende andere daer ontrent liggende Landen. Men behoeft oock niet verde te gaen om te bewysen 't gene by de Spanjaerden is gepleegt/ inde Jaren 1598/99/ ende daer naer in de vrye ende neutrale Landen van Cleef, Berg, ende Gulich Ga naar voetnoot†, by den Admirant van Arragon; oock daerna wat overkomen Ga naar margenoot+ zijn de vrye steden Aken ende Wesel Ga naar voetnoot†, met andere steden meer. Godt de Heere believe hem te erbermen over de selfde/ op dat sy ontledicht mochten werden van dat snoode ghespuys/ die met seer groote menichte daer nestelen/ ende niet af en laten alle wreetheden te pleghen. Ga naar margenoot+De Spanjaert heeft altyt de Nederlanden voor hem seer dienstig gheacht/ om daer inne den stoel der oorloge te stellen/ te meer also hy de Inwoonders bevont cloeck ter Zee ende ter oorlooge: De Landen vol goede Reeden ende Zee-gaten/ als bequame havens: De steden scheep-rijck/ overvloeyende van allerhande waren ende voor-raedt/ ter oorlooge nut: Ende daerom uyt de selve conde beseylen ende bespringen/ niet alleen de naest gelegene Landen ende rijcken/ maer oock de verde afgelegene. | |
[pagina 24]
| |
Hier toe heeft den Spanjaert de selve willen gebruycken: Maer naerdien (als voorseyt is) Philippus den I. der Neder-landen Heer Ga naar voetnoot†/ 'tselfde niet heeft willen toestaen/ soo en heeft zijnen navolger ende Soon Carel de V. oock niet willen lyden/ dat den Spanjaert soo volkomen gebiedt over dese heerlycke landen soude gebruycken. Dit heeft hy dan soecken te wege te brenghen door Philips de II. soon vanden Ga naar margenoot+ selven Keyser Carel de V. die nu tot redelijcke Jaren was ghekomen. Daer om hebben sy den Keyser haeren Koning geraden dat hem soude believen syn soone te vorderen Ga naar voetnoot* in zijne staten/ te meer zijne Majesteyt een Prince was die veel moeyten ende periculen hadde uyt gestaen/ daer door in gesontheyt seer geswackt synde/ ende nu tot den ouderdom van 55 Jaren gekomen: Daer en teghen syn soone kloeck/ghesont ende jong/ die den swaren last der selver regeringhe beter soude konnen dragen als syne Majesteyt/ met meer andere redenen. De Keyser dan bemerckende d'onghewilligheydt teghens Ga naar margenoot+ hem/ neemt voor synen soone in syne weerdigheden te stellen/ ende hem selven daer van t'ontslaen. Syne Majest. laet derhalven de vergaderinge der Heeren Staten Generael der 17 Provintien beschryven ende by een komen binnen Brussel/ al waer hy op den 25. Octobris 1555/ met weenende oogen/ syn afscheyt nam vande gemelde Heeren Staten/ met groote bedanckingen ten wedersyden/ vande goede diensten ende behulpen elcanderen veele Jaren met groote moyten/ ende lasten bewesen. Hier op syne Majesteyt versoeckende aende selve Heeren/ dat syn soone Philippus (die uyt Spanjen aengekomen was) in syn plaetse mochte aengenomen werden/ is hem 'tselve toegestaen ende korts daer aen Ga naar margenoot+ met weynig gevolgs/ vergeselschapt met syne twee susters Ga naar voetnoot†/ naer Spanjen gereyst/ al waer hy overleden is den 21. Septemb. 1558. Ga naar margenoot+Soo is dan Philippus de II. Koning van Spanjen in syns Heeren vaders plaetse ghehult Ga naar voetnoot* Ga naar voetnoot†/ mits dat hy de Landen moste eet doen als syne voorsaten altyt gedaen hadden/ ende derhalven ghetrocken in | |
[pagina 25]
| |
alle de Hooft steden der Nederlantsche Provintien/ al daer openbaerlijck ende lyffelijck sweerende ende met gestaefden eede sich verplichtende/ alle de Privilegien ende rechten der Landen ende Steden/ plaetsen ende volckeren/ te hant-haven ende beschermen/ die wel vermeerderen/ maer niet verminderen/ gelyck hem daer op oock alle trouwe ende onderdanigheyt is belooft van wegen de Landen. Desen Koning in Spanjen Anno 1528 gheboren Ga naar voetnoot†/ met Spaensche melck opgevoet/ ende met Spaensche Raetsheeren voorsien/ nu als Heere aenghenomen synde heeft gepoocht terstont het Spaensch voornemen int werck te stellen/ doch vint hem als verstelt/ door dien (volgens synen onlangs gedaenen eed) alle vreemdelingen waren gesloten uyt des Lants regeringe het bewindt der selver saken verricht moetende werden by d'ingeboorene der Landen. Ende alsoo hy sonder de regeringe vande vreemde syn werck niet konde uyt voeren/ hebbende ten hoogsten gelt van noode/ 'twelck hy d'ingesetene sonder consent der Heeren Staten niet mochte af vorderen/ moetende gebruycken/ eensdeels veel vreemde soldaten ende oversten/ die mede nae 's Lants wetten niet mochten int Land komen sonder verloff der H. Staten; ten anderen/ hebbende te bouwen verscheyden Forten ende Casteelen/ hem oock ongeoorloft: Soo acht hy nodig eenighe gelegentheden voor hem uyt te vinden om der Landen Ga naar margenoot+ Privilegien ende voordeelen (by syne voorsaten/ om eenige merckelijcke redenen de Landen gejont Ga naar voetnoot*) te vernietigen; dies poocht hy de Nederlanden onder nauwer bedwang te brenghen voor syn vertreck na Spanjen Ga naar voetnoot†/ twelcke voor de handt was. Hy doet derhalven inden Jare 1559/ binnen de stadt van Gent eene vergaderinge Ga naar voetnoot† leggen der Heeren Staten generael der Nederlantsche 17 Provintien/ ghevende de selve te kennen de nootsaeckelijckheydt syner reyse/ met belofte van sich wederom met de eerste gelegenheydt na de Nederlanden te vervoeghen; ende verklarende/ al hoe wel de Fransche oorloge met hem was geeyndight Ga naar voetnoot†/ dat hy nochtans raetsaem vond de Nederlanden t'eenemael te willen versekeren/ soo voor alle invallen van eenige nabuerige Princen/ als voor inlantsche beroerten; daer toe nodig achtende eenige plaetsen (by hem te verkiesen) te voorsien met soldaten van syne getrouste; versoeckende/ ende niet te min begeerende dat de selve Heeren Staten eerstdaeghs souden op brenghen Ga naar margenoot+ soo veel penningen alsser van node waren om 4000 Crygsluyden voortaen in dienst te houden/ tot | |
[pagina 26]
| |
betalinge van dewelcke hy soude stellen alsulcke Thesauriers als hem goet duncken soude/ verstaende het garnisoen te sullen wesen Spanjaerden/ die syne Majesteyt rekende syne beste ende getrouste Ga naar voetnoot† te syn; makende syne bastaert suster Ga naar voetnoot† Margareta Princesse van Parma, Gouvernante geduerende syns Majest. afwesen. Ga naar margenoot+Over dit onbillick versoeck ende bevel des Konings/ syn de Heeren Staten seer verslagen ende onstelt geweest/ als strydende in veele leden tegen 'sLants wetten ende des Princen onlanghs gedaen eedt: Want volgens den selven en behoefden sy niet te verstaen tot eenige lichtinge van penningen/ veel min om 4000 vreemde soldaten onder uytheemsche bevel-hebbers int Lant te houden/ nochte oock om Spaensche Thesauriers gestelt te werden over hare penningen: daerom ende om andere redenen meer/ Ga naar margenoot+slaen sy ghemeender hant aff het ghemelde onredelycke versoeck. Maer dit weygeren heeft den Koning/ met synen Spaenschen raet/ soo qualijck ghenomen/ dat de selve Heeren Staten geoordeelt wierden de sonde der wederspannigheyt tegens syne Majesteydt begaen te hebben/ ende dien volgens, Crimen lesae Majestatis; weerdig synde als rebellen ghestraft te worden. Ende om tot dese straffe (over de Nederlanden voorghenomen) te komen/ mostmen de selve (seyde-men) sien te dwinghen tot een Spaensche ghehoorsaemheydt/ daer toe nodig achtende inghevoert de Spaensche Inquisitie Ga naar voetnoot†/ die niet en konde werden in treyn ghebracht Ga naar voetnoot* dan met louter geweld/ met loose practycken/ Ga naar margenoot+ ende opgesochte versierde Ga naar voetnoot* redenen/ om de Nederlanders by alle Princen ende Vorsten in verdachtheyt te brenghen/ ende alsoo by de selve mede geoordeelt te werden groote straffe weerdig te syn. Hier over | |
[pagina 27]
| |
dan heeftmen bedacht ende goet gevonden datmen bedectelijck op alle hoecken der Nederlanden soude te werck stellen snoode menschen/ die de kercken souden plonderen Ga naar voetnoot†/ roven ende breken/ op datmen alsdan (de Nederlanders beschuldigt werdende sulcks te wege ghebracht te hebben) een groot ghetal van vreemd Crygs-volck onder desen schyn int Lant soude mogen aff senden/ om 'tselve te verheeren Ga naar voetnoot*/ ende te brengen onder de ghehoorsaemheyt van Spaensche Gouverneurs/ die dat besitten souden als den Spanjaert besit de nieuwe gewonnen Landen van America. Ga naar margenoot+De Koning dan/ syne bastaert suster gelaten hebbende voor Gouvernante inde Nederlanden/ is vertrocken/ ende in Spanjen wel aengekomen/ van waer hy in alder haest herwaerts aff sont Spaensche gesanten/ mede brenghende harde ende strenghe placcaten/ soo tot invoeringe vande Spaensche inquisitie Ga naar voetnoot†/ als op't onderhouden van 'tConcilie van Trenten Ga naar voetnoot†/ daer toe stellende nieuwe Bisschoppen Ga naar voetnoot† ende Ketter-meesters (Granvelle d'opperste) ende int Lant brenghende een groot deel Spaensche soldaten/ om alsoo d'Inquisitie te beter in trein te brengen. Veele onbekende Lant-loopers hebben ver- | |
[pagina 28]
| |
Ga naar margenoot+ scheyden kercken geplondert/ de beelden affgebroken/ ende kerck-roof gepleeght. Daer op ghevolgt is (alsoo dit feyt d'arme Nederlanders/ doch ten onrechten/ wiert op den hals gedrongen) dat in 'tselve vrye Nederlant omgebracht syn veel duysent menschen Ga naar voetnoot†; d'eene uyt oorsake syns Gods diensts; d'andere uyt haet by eenighe geestelijcke persoonen op haer genomen; sommige om datse van groote Ga naar margenoot+ middelen waren/ dewelcke d'Inquisiteuren ende andere van aensien tot haer sochten te trecken. De ghewoonelycke ghevanghenissen waren soo vol eerlycke mannen ende vrouwen/ die in stocken ende blocken laghen/ datmen veel andere plaetsen daer toe moste ghereet maken. In alle Steden ende plaetsen en hoordemen niet dan van hanghen/ branden/ verdrincken ende jammerlyck ombrengen der Ga naar margenoot+ vroomer menschen. Alle 'twelcke oorsake gaff dat d'Inwoonders veel ende verscheyden klachten hebben ghedaen aende voornaemste Edelen ende Regeerders vant Landt; biddende ootmoedelijck dat hy haerder E. eenighen bequaemen middel mochte beraemt werden/ daer door by den Koning ofte Gouvernante te weghe wierde ghebracht de schorssinghe vande executie deser bloedigher placcaten/ immers voor eenighen tyt: tot dat den goeden Godt soude believen des Konings herte te versachten/ ende met meerder barmhertigheydt 't Nederlant aen te schouwen. Waer op de voornaemste Edelen tot Ga naar margenoot+ 400 int ghetal syn bewoghen geweest/ in Aprili 1566 ten hove te verschynen by Madame de Parma, met een seer beleefde ootmoedige requeste Ga naar voetnoot†/ hare hoogheydt ende den raet van state biddende/ dat de Landen ende steden/ mitsgaders der selver Inwoonders mochten behouden hare vryheden ende Privilegien; dat op der selver welvaren ende leven beter mochte werden ghelet/ ende de harde uytvoeringhe der bloediger placcaten opghehouden ende gheschorst/ op dattet Lant niet t'eenemael en verginge ende van inwoonders ontbloot wierde. Ga naar margenoot+ Het ghebeurde nu/ wanneer dese aensienelijcke Edelen in goeder ordre nae iders qualiteyt/ ten | |
[pagina 29]
| |
D'onvrome die veracht met spotten, schimpen,
smaden
Die hoogste van gheboort en edelst syn in daden. So gaetet meest altyt. Doch 'tvroom volck achtet niet, Maer dragen in gedult haer lyden en verdriet. En hoemen haer meer druckt en perst, en uyt wil roeyen Hoe sy door Godes hulp, meer groeyen ende bloeyen. God is haer vaste burcht in voor en tegenspoet Dus is der Geusen naem den goeden altyt goet. | |
[pagina 30]
| |
hoove quamen/ dat Madame de Parma haer daer over seer ontsettede/ 'twelcke Granvelle Ga naar voetnoot† ende Barlaimont merckende/ hebben hare hoogheydt eenen moet aenspreckende/ gheseydt: Voila Madame aprocher a vostre Exe un tas des Geux Ga naar voetnoot†, dat is: Siet daer Madame tot uwe Exe komen een hoop beedelaers ende schavuyten. De Heeren Edelen dese smadelycke ontmoetinghe ter ooren ghekomen synde/ in plaetse van haer daer over seer t'ontstellen/ seyden seer geerne den name van Geux ofte bedelaer te willen draghen/ ten aensien vande ghetrouwigheydt die sy Gode/ den Koning/ ende 'tlieve Vader-lant sochten te bewysen; gelijck dan eenighe haerer de goetwilligheydt van het draghen desselven naems lieten blycken door openbare tekenen/ dragende medalien van Gout/ sommighe van Silver/ ende andere van slechter Ga naar voetnoot* stoffe/ daer op staende twee handen, malcanderen trouwe aenbiedende met een Nap ende Male Ga naar voetnoot*, ende dese omschryvinghe: Fidel a Dieu & au Roy jusques a porter la Besace: Dat is: Ghetrou Gode ende den Koning tot den Bedel-sack toe. Eenighe hadden het opschrift: Pro lege, Rege & grege. Dat is: Voor de Wet/ den Koning ende de ghemeente. Andere nader hant: Vive les Geux.
Ga naar margenoot+ Ha
malheureux, vous vous estudiez
A vous mocquer de l'intention bonne
Quel' Immortel au povre affligé donne,
Pour ce qu'ils sont sur lui tous appuijéz,
Et en riéz.
Saevis tranquillus in undis.
In 'tdiepste van 't ghevaer/ in d'alderswaerste noot
Verheft de vroome 'thooft/ ja midden inde doot.
It is the mind of man, indeed that's all,
For guiltlesse men count great afflictions smal.
Tyrants may boast, they to much power are borne,
Yett he hath more, that tyrannies can scorne.
Het seer vierig ende ernstig versoeck deser aensienelycker Edelen Madame de Parma met haren raet wat doende achterdencken/ heeft so veel gedaen dat de straffe executien/ voor eenen tyt/ wat syn geschort Ga naar voetnoot†/ doch niet dan uyt loutere geveynstheyt/als naderhant wel gebleken is: ende vreese van meerder quaet. De voortreffelycke Heeren van Montigni ende den Marquis van Bergen Ga naar voetnoot†, Ridders van | |
[pagina 31]
| |
de ordre des gulden Vlies Ga naar voetnoot†/ syn gelast naer Spanjen te vertrecken/ om syne Majest. mondelinge voor te Ga naar margenoot+ dragen den droevigen stant der benouder Nederlanden/ ende van wegen de selve/ den Koning ootmoedelyck te bidden tot versachtingen der harde vervolgingen/ ende ophoudinge van het menichvuldig bloetstorten der onnoseler menschen. Ondertusschen hebben Madame, Granvelle Ga naar voetnoot†, Barlaimont, ende andere Spaensch gesinde na Spanjen den Koning alle dingen ten ergsten overgheschreven/ dienende meer om syne Majest. te verherden als tot versoeninge te raeden; 'twelcke veroorsaeckt heeft/ dat de gemelde twee affgesondene Heeren in Spanjen (naer dat sy lange sonder eenig bescheyt te konnen verkrygen waren opgehouden) syn omgebracht ende gedoot. Boven dit alles/ is Madame de Parma in Spanjen geoordeelt geweest niet strenghe genoech tot straffe der Nederlanders gehandelt te hebben; neemt der halven den Koning voor/ na de selve Landen aff te senden/ in plaetse van die eenige versachtinge aen te doen/ den wreeden/lang bekenden bloet-hond Duc d'Alva Ga naar voetnoot†, den selven bevel gevende/ sich met veel Crygsch-volck naer 'tNederlant te vervoegen; Ga naar margenoot+ ende Madame Ga naar voetnoot†, dat sy hare commissie ende staet soude aff leggen; 'twelcke sy gedaen hebbende/ treckende naer Italien by haren man/ is Duc d'Alf int Landt aen gekomen. | |
[pagina 32]
| |
Gelijck een harde stroom geweld doet op de
dycken,
En niet en rust of gaet daer deur en over strycken, Doet onderlopen 'Land, verderft mensch, vrucht, en vee, Soo ist nu met dees Prins, die als een dolle Zee Verlaet vecht, plicht, natuer, doet kracht aen syn gewisse, Die (volgens synen eed, wat seg ick eed! waer isse?) Den dyck behoord'te syn voor alle schendery, Verplet de Vrye Leeu nu selfs door tiranny, 1. De Paus van Roomen. 2. De Coning van Spanjen. 3. Gouvernante 4. Duc d'Alva 5. Don Frederico. 6. Cardinael Granvelle. 7. Vergas {Spanjaer. 8. Delrio {Spanjaer. 9. Bisschop van Ypren. 10. Broer Cornelis. 11. De parsse van verdruckinge. 12. Nederlantschen Leeu. 13.Geschondene Leeus krone. 14. Gebrokene Vrydom. 15. Gescheurde Privilegien des Lants. | |
[pagina 33]
| |
Siet toch Madam, Granvell' en ooc Duc d'Alf eens schroeven,
En hoe sy met de bloet-Pars desen Leeu bedroeven,
Men druct so hard datm' hem nauw' levend meer en kent,
Waer door 'sLants Wet en Kroon verscheurt leyt en geschent.
Quicumque conscientijs mortalium imperaturus est,
Ga naar margenoot+
is coeli arcem invadit & plerumque potestatem terrae
perdit.
Arriere Roys & Princes revestus D'or & d'argent, &
non pas des Vertus.
Ga naar margenoot+
Ach! 'tis een bitter mensch/ die met een wrangh gemoet
Ga naar margenoot+
Een haestich oordeel schrijft/ en dat met enckel bloet.
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Op de Stem: Sal ick noch langher met heete tranen, &c.
1.
HOe groot (ô Heer) en hoe vervaerlic
Staet nu ons leven vol verdriet?
Ons haters poogen t'saem eenpaerlic
Ga naar voetnoot*
Te dempen
Ga naar voetnoot* al
ghelijck men siet,
Het volck te saem, Dat uwen naem
Het volck te saem dat uwen naem belijt,
O Heer in desen noot ons doch bevrijt.
| |
[pagina 34]
| |
2.
'sLants sleutels en haer stale grendels
Smijt nu den Speck
Ga naar voetnoot*,
met groot ghewelt,
Aen tween, en met Soldaet en vendels
Sy 't Land schier maken dattet helt
Tot ondergangh: In Spanjaerts dwangh,
Tot ondergang, soo daer niet haest verschijnt
Een Hemels heyr dat haer te saem verdwijnt
Ga naar voetnoot*.
3.
Ghy zijt ons schilt, en hebt dijn ooghe
Heer! tot dijns naems eer, prijs en lof,
Op dijne schapen, die gh'om hooghe
Noch sult verheffen uyt den stof,
Daerom wil ick, Vry sonder schrick,
Daerom wil ick, op u steets mijne sorgh
Vast setten; ô mijn heil, mijn sterckt, mijn
borgh!
Ga naar margenoot+Soo haest en is Duc d'Alva niet gheweest in 't afkomen met zijn volck nae Nederlant/ of men heeft seeckere tijdinghe daer van vernomen. Hier door is Wilhelm, Prins van Oranjen &c. (by den Coning gestelt tot Gouverneur Ga naar voetnoot† van Hollant, Zeelant, &c.) bewogen geweest hem te laten vinden by Lamorael, zijnde Prince van Gavere, Grave van Egmont, ende Gouverneur van Vlaenderen, &c. als oock by den Grave van Hoorn, ende andere vande voornaemste Heeren in hooge ampten gestelt zijnde/ haerder E. te kennen gevende dat hy secretelijck hadde verstaen den Spaenschen last ende sententie Ga naar margenoot+ die over alle de Nederlanden by den Coning ende zijnen Raed was besloten; ende dat Duc d'Alva (wiens wreeden ende bloet-dorstigen aerd hy van over lange hadde gekent) nu herwaerts over marcheerde/ met een grooten hoop vreemde ende strenge beulen ende soldaten/ om dese harde sententie uyt te voeren/ tot 'tuyterste verderf van't gansche Land: de selve Heeren daer over in bedencken gevende/ Ga naar margenoot+ of het niet raetsaem ware/ ende met 's Lants Wetten over een en quame/ datmen al de Nederlantsche macht soude by een brengen/ ende die leggen op de uyterste frontier-plaetsen Ga naar voetnoot†/ alwaer men den Duc d'Alf met zijne hoopen soude mogen ende connen stuyten/ op dat hy door alsulcke middelen in't Vaderlant/ tot des selven verderf niet in en brake. Desen voorsichtigen ende wijsen raed des Princes is by den meestendeel der Heeren verworpen/ ende bysonder by den Grave van Egmont, 'twelcke den selven Heere Prince merckende seyde dat hy niet en woude verwachten d'aencompste ende genade | |
[pagina 35]
| |
van Duc d'Alf, maer voorgenomen hadde sich te begeven nae Duytschlant/ verklarende dat Egmont Ga naar margenoot+ soude wesen de brugge daer over Nederlant tot verderf soude geraken. Daer op den Grave van Egmont als zijnen spot drijvende de vroome Prins antwoorde: Wel/ de wyle ghy vertrecken wilt/ A dieu Prins sonder Lant Ga naar voetnoot†. Daer op hem de Prince van Orangen weder seyde: A dieu Grave sonder hooft, hem aldus voorseggende wat hem gebeuren soude. Dus is de Prins van Orangen uyt Antwerpen nae Duytschlant Ga naar voetnoot† getrocken inde maent van April des Jaers 1567/ 'tWelcke een groote verslagentheyt maeckte onder die vande gereformeerde Religie/ ende oorsaecke gaf dat hy van veele duysent menschen wiert gevolgt/ die haer mede op de vlucht begaven. Ter contrarie Ga naar voetnoot* soo heeft den voornoemden Grave van Ga naar margenoot+ Egmont, hem geopenbaert dat hy vyand was vande gereformeerde Religie/ sich te vooren gethoont hebbende de selve toegedaen te zijn; ende om in des Spanjaerts goede gratie te geraken/ ende te bethoonen dat hy een yveraer was vande moeder de H. Roomsche Kercke/ soo dede hy veele menschen ombrengen inde quartieren van Vlaenderen Ga naar voetnoot†. Ondertusschen is (sonder slach of stoot) Duc d'Alf met groote menichte van uyt heemsch Crijgs-volc in het Nederlant aengecomen/ als voorseyt is/ aldaer Ga naar margenoot+ terstont oprechtende een collegie van verscheydene snoode menschen; bestaende soo uyt Spanjaerden/ als Spaensche gesinde Nederlanders/ ende wierden genaempt Le Conseil des troubles ofte Bloet-raet Ga naar voetnoot†/ waer over Duc d'Alva presideerde/ hebbende volkomen macht om alsulcke vonnissen te wijsen/ van | |
[pagina 36]
| |
Ga naar margenoot+ arresten ende andersins over alle de Nederlanders leven ende goederen/ hoe hoog ofte laeg van state die oock waren/ dat daer van geen appel aen hoger Collegien en mochte vallen: Liet dienvolgende seer wreede placcaten uytroepen/ straffe/ ende ongehoorde sententien ter executie stellen ende uytvoeren/ veel weduwen ende weesen makende/ Landen ende Steden bedervende/ groote schattingen instellende/ ende het gansche Nederlant in een jammerlijck bloet-bad brengende/ om also des Spanjaerts voor-nemen te uyten/ ende tottet invoeren der inquisitie/ ende 'tonderhouden des Conciliums van Trenten te geraken. Dit snoode Collegie heeft hier en boven tot stijvinge haerder daed/ ontfangen uyt Spanjen eene barbare ende schrickelijcke sententie Ga naar voetnoot†/ den 26. Februarij 1568/ tot Madrit by den Coning over de Nederlanders uytgesprocken/ daer by verklaert wierdt/ dat alle de inwoonders der Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+ selve/ van wat qualiteyt die waren/ hadden verbeurt lijf ende goet/ als inde hoogste sonde der gequetster Maj. vervallen zijnde: D'een om dat hy quaet gedaen hadde, d'ander om dat hy sulcx niet en hadde belet: oock dat alle de previlegien/ vryheden ende wetten der Landen/ Steden ende plaetsen wierden vernieticht/ ende d'inwoonders niet weerdig waren sodanige voordeelen ende vryheden meer te genieten. Doch den Spanjaert sonderde daer uyt eenige zijner getrouwer ondersaten/ die hy ter gelegender tijdt soude bekent maken. 'sLants ruste werd' gestoort, de stale lemmers blicken
Ga naar voetnoot*
Het vyer dat smoockt en vlamt, de galgen, raden, micken
Ga naar voetnoot*
Sijn vol (eylaes!) van 'trift
Ga naar voetnoot* der
vromen. O tiran!
Is dit u eedts gevolg? houd ghy daer niet meer van?
Ghy vrome Bataviers! Wilt mann'lijck van u keeren
Dit moordersche gespuys. Breeckt af, tot Godes eeren,
De brugg' daer door de Wolf komt in u waerde erf,
Op dat hy 'tarme volck niet over al verderf.
Cor miserum quidem guttatim contabescit, quasi in aquam
indideris salem.
De Heere castijt hem dien hy lief heeft; ende geesselt een
ygelicken zone dien hy aenneempt.
Merci, merci Seigneur! & de dueil tout transi, Le rocher
nuict & jour redit merci, merci!
| |
[pagina 37]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Ballet: La durette.
1.
BItter droeve klachten,
Ysselijck geween,
Hoortmen nu aen groot en kleen.
't Vroom volc sietmen slachten
En met voeten treen,
Dat nau overblijft niet een.
Spanjen soeckt te brengen
'tNeerland gansch tot niet,
En in't uytterste verdriet.
Wilt'et niet gehengen Heer!
en neder siet,
En ons uwe hulpe biet.
2.
Heer hoe lang salt dueren,
Dat u sware hand
Dreyghen sal ons Vaderland?
Wilt den Boos-wicht stueren
Ga naar voetnoot*,
Die soo moord en brand,
Heer! en maeckt syn doen tot schand.
En 'them soo vergelden,
Dat des quaets vol op
Ga naar voetnoot*
Kom' op zijnen eyghen kop.
Laet zijn vloecken, schelden,
En zijns boosheyts krop
Ga naar voetnoot*
Wesen zijnen eygen strop.
Het jammerlick geklag/ daer mede het Nederlant vervult is geweest/ heeft hem seer wijt verspreyt/ ja is tot inden Hemel opgeklommen. De menichte der vromer luyden die omgebracht wierden/ is groot geweest Ga naar voetnoot†. De gevluchte/ alle haere middelen hebbende moeten verlaten/ ende met oude swacke Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+ leden/ huysvrou ende kinderen/ in grooter armoede lancx de Landen suckelende gaende/ waren noch meer. D'omliggende Landen ende Rijcken wierden vervult met gevluchte Christenen/ die haer daer | |
[pagina 38]
| |
inne met allerhande eerlijcke coopmanschappen ende hantwercken begonden te generen; Waer over de gemelde plaetsen Godes milden segen Ga naar voetnoot† (door het herbergen van dese verdreven schapen) niet weynig en hebben gevoelt ende vernomen. Evenwel heeftmen by den Coning van Spanjen (van wegen den Nederlantschen Adel/ steden/ ende inwoonders) noch al aengehouden om te komen tot versoeninge; maer zijne Majest. is altydt van quaet tot erger uytgevaren/ alle hope van vergevinge (soo daer yet wat waere misdaen geweest)afslaende/ ende heeft voorts ende voorts getracht om volle macht te bekomen over de zielen/ goet/ ende bloet der Nederlanders. Alle 'twelcke veroorsaeckt heeft/ dat vele gevluchte Edelen ende Ga naar margenoot+ inlanders Ga naar voetnoot†/ eenen moet grijpende/gebracht hebben eenen schoonen hoop volcx te velde/ soo onder het beleyd des Graven Lodewijcx ende Adolfs van Nassouwen gebroeders/ als onder Graef Joos van Schouwenburg. Ga naar margenoot+ Dese helden hebben den Graef van Arenberch, overste des Spaenschen Legers/ mannelick aengevallen in het Lant van Groeningen/ tusschen Heyliger Lee Ga naar voetnoot† ende Wijnschoten/ alwaer dapper gevochten wiert/ ende de Nassousche de victorie verkregen/ veroverende ses stucken geschuts met veel bagagie/ den oversten Arenberg mede ter plaetsen doot blijvende. Doch wert dese triumphe dier gecocht door het verlies Ga naar margenoot+ van den hoog gemelden Graef Adolf: Nochtans heeft den moet deser vromer luyden soo aengewassen dat sy in haere vendels voerden dese devise: Recuperare aut mori. Dat is: Wederkrijgen oft sterven. Het mannelick gemoet van ons Nassousche Graven
Vil
Ga naar voetnoot* op Maraen
Ga naar voetnoot* soo aen, met heen en weder draven,
Met houwen, steken, slaen, elck meer was als een
helt,
Sulcx dat het Spaensche bloet als water liep op 't
Velt.
Het Lant werd glibber-glad van't ingewey
Ga naar voetnoot* der
dooden,
Veel warender in tydts vertrocken; en die vloden
Bootschaptent aen Duc d'Alf haer meester ende Heer:
Dit gaf de Geusen moet, en deed' haer groeyen seer.
| |
[pagina 39]
| |
Concussus surgo. Fax mentis honestae gloria.
Der vromer recht/ heeft door't gevecht/ des vyants macht/ tot
schand' gebracht.
Car les yeux de l'Eternel regardent ça & la par toute
la terre,
Ga naar margenoot+
afin qu'il se monstre fort a l'endroit de ceux qui sont de coeur
entier.
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Een Fransche Bransle.
1.
SYt nu verblijt,, In dese tydt,
Laet af van't treurig klagen,,
Com maect geklanc,, met spel en sang:
Want m'heeft in dese dagen,,
Self sien verslaen,, En oock vergaen,
Die ons ten val, Wil brengen al.
2.
Vive les Geux Was daer de leus,
In't Leger van Nassouwe,
Daer yder een Was kloeck te been,
Om gierig
Ga naar voetnoot* te
doorhouwen
'tMaraensch gebroet, Dat Spaensche bloet,
'tWelck over hoop, Teeg op de loop.
3.
Graef Arenberch, Hoe straf
Ga naar voetnoot* of
erch
Ga naar voetnoot*,
Is daer ter plaets' verslegen,
En menig Hut
Ga naar voetnoot*, Jae oock
'tgeschut
Wiert van den Speck gecregen
Ga naar voetnoot*.
Dies lof sy God, Die't Spaensche rot
Verstroyt, verjaecht, En maeckt versaegt.
4.
Dit vrome
Ga naar voetnoot* feyt, Seer
wel beleyt,
De Vyand grootlijcks smerte.
Sijn hooft dat roockt, Ja smoockt en koockt
Syn trots en moedig herte.
Syn dul gemoet, Op staende voet,
Wil nemen wraeck Van dese saeck.
| |
[pagina 40]
| |
Ga naar margenoot+In het eerste (soo het scheen) heeft Duc d'Alva hem wat willen veynsen/ om metten voornaemsten adel des Lants /sich te beraden/ nopende der Landen regeringe/ waer over hy de selve te Hove by hem heeft doen roepen/ sulcks al van den Spaenschen besteken zijnde/ om de Heeren vast ende int net te krijgen/ gelijck't hem daer nae verthoonde. De Graven van Egmont, Hooren, Batenburgers, met verscheydene edelluyden zijn te Brussel verschenen/ maer die voorsichtiger waren zijn t'huys gebleven/ ende sommige uyt het Land getrocken. Soo haest en zijn de Graven ende Heeren by den Duc d'Alva niet aengekomen/ of hy heeft de selve doen versekeren ende gevangen nemen/ ende wel nauwe doen opsluyten. Ende met dat de tijdinge te Hove quam dat den Grave van Arenberch was gebleven/ zijn geschut verloren/ ende 'tSpaensch Leger verstroyt; soo heeft den Spaenschen Raed haer daer over willen wreken. Sijn derhalven op den eersten ende 5. Junij 1568 binnen Brussel onthooft de voornoemde Graven/ Heeren ende Edeluyden Ga naar voetnoot† Ga naar voetnoot+ Ga naar voetnoot+; sommiger hoofden ende lichamen op staken ende raderen gestelt. Dit hebben dese aensienlicke ende groot-geachte persoonen moeten lijden/ als te veel vertrout hebbende de Spaensche geveynsde trouwe ende vriendelijckheyt. Ende hoe wel het dooden der Ga naar margenoot+ voornoemde Graven (Heeren zijnde van de hooch-beroemde ordre des gulden Vlies Ga naar voetnoot†/ by geene andere | |
[pagina 41]
| |
mogende veroordeelt werden als by hare met-broeders) strect tegens recht ende reden/ alsoo den Bloet-Raed over de selve (als geseyt is) geen macht en hadde/ heeft evenwel Duc d'Alva, hier op niet passende/ maer de selve ordre als met voeten tredende/ daer mede deur gegaen. Heeft mede desgelijcken het Prevelegie van Brabant ende der vermaerder Academie van Leuven schandelick geschent/ alsoo hy uyt de selve heeft gevanckelick doen wech voeren (dat niemant vermach te doen) Philippus Grave van Ga naar margenoot+ Bueren Ga naar voetnoot†, outsten Sone des Princen van Oranjen, studerende binnen Leuven, hem naer Spanjen bestellende/ zijne ouders ontvreemdende/ ende daer als ghevangen gehouden tot den Jare 1599 toe/ als wanneer hy met den Cardinael Alberto in't Nederlant is gekomen. Gelijck een heete cool op't aenbeelt hard gesmeten
Geeft door des hamers cracht, veel sprenckels
Ga naar voetnoot* hier
en daer,
So wert' nu Godes volck, verstroyt, verjaegt, verbeten,
Gedoot oock, maer 'ten vraegt daer gantschelijck niet
naer.
Sy weten dat het bloet der vromer Martelaren
Is't saet daer door de Heer voorplanten wil zijn
Kerck:
Maer wee u boos' gespuys! dat ghy so gaet beswaren
(Selfs tegens u gewis
Ga naar voetnoot*) Gods
huys, Gods bruyt, Gods werck.
Ga naar margenoot+Ista ferenda tibi est, Sic
erat in fatis.
| |
[pagina 42]
| |
Een wreet Tyran is niet gepaeyt, Voor 'tLant met dooden leyt
gesaeyt.
Que vous revient il de fouler mon peuple, & d'escraser des
affliges, dict le Seigneur, l'Eternel des armees.
Ga naar margenoot+
Si ad superos iter tendere velis, ad inferos prius navigandum
est: cuncta enim Dei opera sunt in mediis contrariis.
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot§ Stem: Studenten Dans.
1.
AL uwe boos' aenslagen,
Verkeerde mensch van hert!
Die sullen Godt mishagen,
Want hy-se moede wert;
En dat ghy had gegift,
Ghy vinden sult gemist.
2.
Al die te recht beminnen
'sLants vryheyt en't geloof,
Die geven nu dees' spinnen,
De boose tot een roof.
'tIs vrienden tyt, treckt op,
Ontgaet des Spanjaerts strop.
3.
O Heer! o God der helden!
Siet toch dit jammer aen!
En wil Duc d'Alf vergelden
Al wat hy heeft gedaen:
Die so veel menschen bloet
Stort met een wreet gemoet.
4.
Ay keert toch weer Oranjen,
En biet ons nu de hant,
Wreeckt, wreect ons leet aen Spanjen,
Verlost ons Vaderlant.
Op dat, o lieve! wy
Gaen mogen los en vry.
Ga naar margenoot+De seer sware executie over so groote Heeren van den Lande/ Ridders des gulden Vlies/ by onwettige rechters gedaen (als voorsz. is) heeft noch meerder schrick ende verloop in de Nederlanden veroorsaeckt. 'tWelcke Duc d'Alve (soo het scheen) heeft willen voorkomen/ op dattet Lant niet t'eenemael van inwoonders soude werden ontbloot. Hy doet derhalven een listig pardon uyt Spanjen Ga naar voetnoot† | |
[pagina 43]
| |
komen/ daer mede de fauten ende feylen der Nederlanders souden vergeven werden: Doch 'tselve werd' by vele vrome gemerckt vol bedrochs te zijn/ hun maer te meer vreese ende achterdencken gevende. Andere/ in religions saken wanckelende/ om haer goet niet te verlaten/ haer gemack te houden/ ende hare luye buycken op te mesten/ zijn by den Spanjaerden niet alleen gebleven; maer hebben hen alle behulp ende bystant gedaen/ ende hare daden toegestaen. Na d'afcondinge van 'tselve valsch Ga naar margenoot+ pardon/ heeft Duc d'Alf versocht met geweld ende tegen danck der Heeren Staten (die in hare Prevelegien versochten gestijft te worden) in te voeren den l0./20./ ende 100. penning Ga naar voetnoot†/ met andere ongehoorde schattingen/ om daer mede zijne Spaensche trawanten/ als oock d'ontrouwe Spaensch-gesinde Nederlanders te verrijcken; ende de Landen (die alreede van't meeste haerder neeringen ontblood waren) van middelen soo arm te maecken ende uyt te putten/ datmen geen voorraed van gelde in tydt des noots soude vinden om de tyrannen tegen te staen. Men heeft van outs gesien, Noch sietmen't t'onsen dagen,
Hoe dat de menschen na den Godsdienst weynig vragen,
'tGout is alleen haer heyl, de noort-star van haer
lust,
De seyl-steen van haer hert, de haven van haer rust,
Den gouden stommen stock doet haer als onbesint zijn,
Sulcx dat sy hoorend' doof, en siende steecke blint zijn.
Attlanta wert door't gout gestut in haren loop,
So gaet het even oock met desen vuylen hoop.
Si lucrum demas, aras & templa negabunt.
Ga naar margenoot+
Turpe ministerium satanae praestamus, & orbi, Vah pudeat!
solus praemia venter habet.
Ga naar margenoot+
Ist niet belachens weert, dat d'arme mensch so wroet/ En slopt
Ga naar voetnoot*/
en slooft en sweet om onnut overvloet?
Ga naar margenoot+
Malheureux sur ceux qui tirent l'Iniquite avec cables de Vanite,
& qui tirent le peche avec cordages de chariot.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 44]
| |
Ga naar margenoot§
Stem: Van een Fransche Courante.
1.
HOe loopet volc dus oneenig!
Wat vintmen nu ooc al menig
wispeltuerig licht gesel;
Sy waeyen en draeyen met alle winden
Maer vinden sal God haer wel.
2.
Sy stellen haer siel te pande,
Sy vragen meer na geen schande,
Al om dat verdoem'lyck goed.
Sy huycken
Ga naar voetnoot*,
En duycken, Om hare buycken
Te mesten in overvloet.
3.
Maer eer sy't wel sullen schicken,
Sal't ongeluck haer verstricken,
Alst sal wesen al te laet.
Verkeeren sal haer tot quaet.
De uytgewekene Nederlanders hebben niet opgehouden seer ernstig de Prins van Orangien, Gouverneur Ga naar margenoot+ van Hollant ende Zeelant, nu in Duytschlant gevlucht/ te versoecken hem te willen begeven na't Nederlant (dat nu vol oproers was door de mishandelinge van Duc d'Alve), met een goede versamelinge van volck; om de verdruckte Nederlanden te verlichten ende te rucken (door Godes hulpe) uyt der Spaenscher handen. Men heeft hier toe den Prince/ die de saecke seer behertigde/ merckelijcke sommen van penningen beschickt/ die dan een sterck Leger vergadert/ ende in Octobri 1568/ daer mede de Mase passerende/ den Duc d'Alve onder de oogen kompt. Ondertusschen/ Duc d'Alf hem dapper vreesende/ soeckt al omme te verhinderen dat den Prins, nochte zijn Leger eenighen toevoer werde ghedaen; Laet derhalven de Meulens over al af breecken/ ende de schuyren ende stallen/ van veelderley voorraet versien/ afbranden. Houdende hem oock altydt in zijne voordeelen/ sonder te willen int Velt komen ofte slach leveren. De Prins hadde korts voor zijn aencompste laten in druck gaen de | |
[pagina 45]
| |
redenen van zijnen tocht Ga naar voetnoot†; op dat alle Magistraten Ed'len/ ende Inwoonders des Landts/ kennisse daer van hebbende/ haer mochten dragen (door voorvallende gelegentheden) als goede Vader-lants-liefhebbende Patriotten behoorden te doen. Doch in het Landt komende/ heeft niet voorderlicx Ga naar voetnoot*/ tot der selver verlichtinge/ connen uytrichten/ van wegen de voorverhaelde redenen. Vind dan best geraden zijn volck te voeren op de frontieren Ga naar voetnoot* van Vranckrijck/ alwaer hy zijn Leger afdanckt/ ende van daer weder nae Duytschlant persoonelijck verreyst. De Spanjaerden (hebbende geweest eerst vol schricx/ nu siende haren vyand/ sonder slag of stoot/ verstroyt) bedryven hier over binnen Brussel groote vreucht met tournoyen ende vieren; Latende ondertusschen d'arme Nederlanden vol van oproer ende moord/ vol schoffieringen van vrouwen ende maechden/ vol gewelts/ overlast ende groote schattingen/ de Wetten ende Previlegien gebroken/ ende de nieuwe onlangs ingevoerde Bisschoppen seer stijvende/ om de inquisitie uyt te voeren. Den bloet-raed mede niet nalatende int werck te stellen/ alles wat tot verderf der Landen mochte strecken. In somma de jaren 1569/ 1570/ ende 1571/ zijn seer Ga naar margenoot+ uytnemende bedroefde tijden geweest/ de gantsche Landen door. Hoe star-ooght myn gesicht? hoe woelen myn gedachten?
Hoe seer ontgaen my nu myns soete levens krachten?
Het keert my alles om, ick stae gelyck verwert,
Niet wetende wat doen in dese myne smert.
Eylaes in desen noot! waer sal ick my vertrecken?
Tot u, myn lieve God! wil ick my henen strecken;
Die, wat my overkomt, ist bitter, suer of soet,
My alles, arme mensch! tot mynen besten doet.
In hoc mundo, quasi in campo certaminis positi sumus; qui hic
dolores, aut plagas, aut tribulationes non suscepit, in futuro inglorius
apparebit.
Ga naar margenoot+
Helaes! keert Heer tot ons/ op dat ons bitter schreyen/ In
vreucht verkeer/ en wy met sang u lof verbreyen.
Ga naar margenoot+
Car nostre legere affliction, qui ne fait que passer, produit en
nous un poids eternel d'une gloire excellement
Ga naar margenoot+ excellente.
| |
[pagina 46]
| |
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Engelsche Daphne.
MEn brand, men blaeckt, men schend, men moort:
'tArme volc laes! rechte voort
Lyd nu groot gewelt,
En wort seer goquelt.
Noyt dack van regen so druypen men sag,
Gelyckmen 'tvolck weenen siet al den dag.
Rechtvaerdig Heere! siet ons aen;
En wil de tranen toch ontfaen,
In een vat, En thoont dat Ghy dierbaer hebt de onnoosel
ziel,
Die u steets suchtende te voet viel.
Ga naar margenoot+Also in het Coninckrijck van Engelant een groot deel Nederlanders waren gevlucht Ga naar voetnoot†/ so edele als gemeene luyden/ die haer stillekens en eerlijck daer sochten te geneeren/ om haren cost te winnen; so | |
[pagina 47]
| |
hebben de Coning van Spanjen ende Duc d'Alf so veel (door haren Ambassadeur) weten te wege te brengen/ uytstrooyende vele valsche beschuldingen tegen dese goede luyden/ dat hare Maj. van Engelant hun dede gebieden/ haer rijcke niet te mogen langer gebruycken dan voor sekeren gestelden tijt/ als waer nae sy het selve mosten ruymen. Dit gaf oorsake den edelen Graef van Lumey/ met andere Heeren ende gevluchte/ om middelen te soecken waer sy hen best souden mogen nedersetten. De Prins van Orangien als Gouverneur van 's Conincx wegen over Hollant ende Zeelant, &c. gaf onderwijlen vele bestellingen uyt tegens de Spanjaerden/ die het Nederlant aldus plaegden/ om de selve te stutten in haer boos bedrijf. Ende de gemelde Grave van Lumey, hem met een tamelicke vlote schepen/ in zee begeven hebbende/ is de Mase ingelopen/ zijn volck opstellende in't Landt van de Voorn; ende heeft alsoo de stadt vanden Briel (uyt den name des Princen van Orangien in voornoemde qualiteyt) ingenomen Ga naar voetnoot†/ ende de selve versekert/ den 1. Aprilis 1572. Dese sake heeft den bedruckten Nederlanders vry groote hoope gegeven om tot vordere verlossinge te geraken; want nu het treffelick zee-gad de Mase open stont/ om hulpe van daer te connen becomen/ ende den vyand also afbreuck ter zee te doen. Myn geest speelt vast om hoog, Gods wond'ren te bemercken,
En vliegt voor synen throon, met twee seer snelle vlercken,
Dat's 'tware vast geloof, en't vierig recht gebed.
Siet hoe een cleenen hoop, daer niemant op en let,
Hem heeft nu vast geset, den Briel fyn overwonnen!
Maraen, doet dat ghy moogt, wy doen ooc wat wy konnen,
Roemt, doemt, en comt de Geux nu vry'lijc aen zijn
boort:
Ick meyn ghy sult onthaeld syn en geringel-oort.
Durate, & vosmet rebus servate secundis.
Ga naar margenoot+
De paerden worden wel ten strijde bereyt; doch d'overwinninge
comt vanden Heere.
Ga naar margenoot+
A son peuple il à fait scavoir Quel est l'effect de son
pouvoir, Leur donnant des gens l'heritage.
Ce n'est que seure loyaute, Ce n'est que tresiuste equite, Quand
il met la main a l'ouvrage.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 48]
| |
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: op de Engelsche Foulle. Of Walsch Wallinneken.
1.
LAet sang en spel, tambour en fluyt,
Nu klincken tot Gods eer;
Dat Orgel, Chiter, Harp en Luyt,
Oock opgae voor den Heer,
Die haest wel van Ons keeren kan
Duc d'Alve den Tyran.
2.
Gods goetheyt wesen moet vertelt,
Die noch so voor ons sorgt,
En ons den Briel en Mase stelt
Als tot een vaste borgt,
Die haest wel van Ons keeren kan
Duc d'Alve den Tyran.
3.
De Spanjaert wert nu een gebit
In synen muyl geleyt;
God sy, die daer om hooge sit,
Gedanckt in eeuwicheyt,
Die haest wel van Ons keeren kan
Duc d'Alve den Tyran.
4.
Ghy Princen, Heeren van ons Land,
Maeckt ons de Spanjaert quijt,
Malcand'ren trouw'lyck biet de hand,
In Godes vrees' altyt,
Die haest wel van Ons keeren kan
Duc d'Alve den Tyran.
Ga naar margenoot+Maximiliaen de Hennijn Grave van Bossu Ga naar voetnoot†, was Gouverneur over Hollant gestelt by Duc d'Alf; die hem bevel gaf omme by een te versamelen/ so veel Spanjaerden als hy konde bekomen/ op dat hy daer mede mochte den genomen Briel weder veroveren/ 'twelcke hy gedaen hebbende/ is met eenige hoopen nae't Landt van de Voorn getrocken/ met meyninge om syn voornemen uyt te rechten; maer wanneer hy 'tselve begon te naerderen/ so is hem bejegent 'tvolck des Graven van Lumey, die haer so dapper aenvielen ende sloegen/ dat de Spanjaerden mosten wijcken ende vluchten door slijck ende modder; vele vande hare naelatende/ treckende van daer naer de stad Dordrecht, daer sy versochten | |
[pagina 49]
| |
door te trecken Ga naar voetnoot†/ maer werde hen afgeslagen. 'Twelcke alles den Grave van Bossu boven maten heeft Ga naar margenoot+ gespeten/ ende is van daer getrocken naer de stad Rotterdam, die verstaen hebbende wat den Spanjaerden te Dordrecht was voorgevallen/ hem mede weygerden daer door te passeren: maer na lange aenhouden des voorsz. Graven/ de welcke swoer dat niemant der borgeren soude aen lijf of goet werden misdaen; is hem den door-pas met corporaelschappen Ga naar voetnoot† t'seffens toegelaten. Doch de poorte des stadts is nauwelicx aen't open doen geweest of de Spanjaerden hebben die voort met geweld op gedrongen/ 'twelcke de borgery pogende te beletten/ merckende dat de selve vyantlijcker wijse (niet tegenstaende Ga naar margenoot+ den vorigen eed des Graefs) wilden intrecken/ is daer uyt gevolgt dat den Grave selfs eenen borger heeft doorsteken Ga naar voetnoot†/ ende de Spanjaerden vande stad hen meester makende/ hebben een groote schrickelijcke moort daer binnen aengerecht/ niet nalatende al wat hare wreede Spaensche moetwille hen inden sinne gaf te doen. Mensch! overweegt toch eens de saeck met recht en reden
In u veeldunckend' hert; merckt met wat wreedigheden
Het Spaensch Maraensch gespuys, dat loose boos
gebroet,
Recht tegen synen eed, d'een moort op d'ander doet,
Wroet inder vromen bloet, als of het beesten waren.
O Heere! wreeckt u eens aen dese helsche scharen,
Breeckt haren arm en schilt, en slaet haer hooft in
tween,
Op dat u lieve volck eens leven mach met vreen.
Nullane periuri capitis, fraudisque nefandae paena erit?
Ingratis servire nefas.
Ga naar margenoot+
Doch de Godloosen sullen te niete worden; ende en sullent niet
ontloopen connen: want hare hope sal harer sielen feylen
Ga naar voetnoot*.
Ga naar margenoot+
Les meschans maintenant nous environnent a chasque pas que nous
faisons, ils jettent leur regard pour nous estendre par terre.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 50]
| |
1.
O Heer wat hebben wy nu hier al ongevals?
Merckt hoe de Godloos raest, en deerlyck brengt om
hals,
Het arm onnosel volck; Siet hoe hy vangt en spand!
Geen maeght of vrouw'blyft vry van syne wreede hand.
2.
Help Heer! en op ons u barmhertig' oogen slaet,
Dat toch u volck eens kom' uyt dees bedroefden staet,
En dat de tyranny van't Spaensche loose rot
Eens nemen mach een end, genadig goede God!
3.
Breeckt, stuyt, betemt, bedwingt, en brengt toch haest ten
val
'tTrouw'loose hert, o God! bestierder al in al.
Laet 'tbange droef gesucht en't ysselyck geween
Eens houden op o Heer! Verhoort uw's volcks gebeen.
Ga naar margenoot+Den Duc d'Alf, uyt oorsake vanden genomen Briel, nam voor op zijne saken beter te letten/ ende hem vande zee-gaten meer te versekeren/ veerdigt daer over af na Vlissingen synen cosijn Don Pedro Patieco ingenieur ende Colonnel/ met veel Spaensche soldaten/ op dat in't spoedichste het begonnen Ga naar margenoot+ casteel mochte werden aldaer voltrocken/ ende de stad met garnisoen versekert. Patieco is een getije vooren uyt gekomen Ga naar voetnoot†/ ende inde stad gelant/ zijne soldaten een getijde daer aen: Doch zijne compste heeft inde stad Vlissingen veroorsaeckt een groot rumoer van wegen de quade geruchten die van den selven gingen. Hy werd derhalven gevangen/ zijn pampieren ondersocht/ ende selfs wel nauwe onder- | |
[pagina 51]
| |
vraegt; sulcx datmen uyt hem heeft geput als dat Duc d'Alve veel quade saken (door hem gevangen Ga naar voetnoot*) meende uyt te rechten; Daer over hy dan geoordeelt wert de doot weerdig te syn/ ende is dien volgens gestraft metter coorde/ synde op syn borst gehegt een pampier met de redenen van zijn doot. Ondertusschen zijne Soldaten Ga naar voetnoot†/ onbewust van't gene haren Oversten was bejegent/ komen seer blymoedig aen/ met hope van wel ontfangen te werden ende goeden buyt te bekomen; doch voor de stad liggende heeftmen op haer met grof geschut so dapper geschoten/ dat sy om genade biddende/ versochten te mogen weder henen trecken van daer sy gekomen waren/ 'twelckmen haer heeft toegestaen. Vlissingen 'tSpaensche jock aldus vanden hals geschud hebbende/ heeft de stad Camp-Veere Ga naar voetnoot† (alwaer het Arcenael vande provisien van oorloge voor de provintie van Zeelant word gehouden) mede gevolgt ende de stad Zieric-zee Ga naar voetnoot† oock seer corts daer aen; Ende hebben also dese drie zee-steden haer getoont vyand van Spanjen; Waer door de benoude Nederlanders bekomen hebben dese drie vermaerde zee-gaten/ als de Wielinge, 't Veer-gad ende den Room-pot Ga naar voetnoot†. Hier en boven heeft de goede God de sake noch so gelieft te segenen/ dat sy goeden buyt bequaemen uyt de vlote die den Hertoch van Medina Celi Ga naar voetnoot† uyt Spanjen na de Nederlanden bracht: daer van sy een deel costelijcke geladen schepen veroverden/ de goederen vercochten/ ende de penningen gebruyckten tot hare defensive oorloge/ ende vooreerst de | |
[pagina 52]
| |
stad Middelburch Ga naar voetnoot† (die vol Spaensch garnisoen was onder Mons-Dragon) mede uyt het Spaensche geweld te rucken/ ende haer in vryheyt te stellen/ ende also het eylant van Walcheren te suyveren vanden bloet-dorstigen Spanjaerden. Bequamen oock noch 23 metale stucken geschuts Ga naar voetnoot†/ die Duc d'Alve van Mechelen na de stad Sluys hadde gesonden/ om te gebruycken op eenige schepen diemen aldaer tegens de Zeeuwen toemaeckte. Gae voort, o Zeeuw! gae voort; niet licht weest als de
winden;
Maer hout malcand'ren trouw, ghy sult noch wel bevinden,
Hoe dat Gods cracht, in nood, wanneermer minst op
denct,
De goede luyden helpt, de Goddeloose krenct.
Com syt ghy 't instrument, waer door de God van boven
Syn volck verlossen wil, dat nu so leyt verschoven:
Maer syt eendrachtich toch: want dat is al u macht;
Daer eendracht niet en is, daer is oock geene kracht.
Ga naar margenoot+ Perfer & obdura: dolor
hic tibi proderit olim: saepe tulit lassis succus amarus opem.
Ga naar margenoot+ Die't
lecke schip beschreyt/ seylt daerom niet te dichter
Ga naar voetnoot*/ Die onder'tpack versucht/ draegt daerom niet te lichter:
Leent schouders al dat leeft
Ga naar voetnoot*.
Ga naar margenoot+ Malheur sur le meschant, qui
ne cherche qu'à faire mal: Car la retribution de ses mains lui sera
faite.
Stem: Bransle Guinée.
1.
COm nu met sang van soete tonen,
En u met snaren spel verblyt;
Sing op, en wilt alom bethonen,
Dat ghy van herten vrolyck syt.
Juycht God ter eer,, Syn lof vermeer,
Die sulcken grooten werck
Gedaen heeft voor syn Kerck.
| |
[pagina 53]
| |
2.
In Israel was dat een wyse,
Valt met haer oock den Heer te voet;
Dat elck nu toch God roem' en prijse,
Die ons soo veel weldaden doet.
Roep over al Met groot geschal:
Lof, prys en danck alleen
Sy God, en anders geen.
3.
De Heer heeft eertydts synen volcke
Geholpen uyt veel ancxt en pyn,
Hy geeft ja wel een duyster wolcke,
Maer weer daer na schoon Sonnen-schyn.
Lof sy die Heer Die ons oock weer
Geeft, na veel smert en druck,
Veel segen en geluck.
De stad Rotterdam Ga naar voetnoot† nae dat de Spanjaerden daer inne alle moortdadigheyd ende moetwille hadden Ga naar margenoot+ bedreven/ is vande selve verlaten/ ende hebben d'overgeblevene borgers haer gevoegt by de steden Dordrecht, Delft, Leyden, Haerlem, Gorcum, Hoorn, Alckmaer, Enckhuysen, Bommel, Bueren ende andere steden meer/ die haer thoonden vyand te syn der Spaenscher moorderyen ende Land-schendingen. In het Graefschap Zutphen is de hooft-stad/ midtsgaders Deutecum, Doesburch, Goor, Oldenseel met andere daer omtrent gelegene steden/ den Spanjaerd afhandig gemaeckt door den Grave vanden Berg' Ga naar voetnoot†, swager des Princen van Orangien. In Vrieslandt hebben Sneec, Franiker ende Bolswaert mede | |
[pagina 54]
| |
des Spanjaerts plegen niet langer willen dulden. Daer opgevolgt is/ dat alle de steden die hen tegens dese vyanden feytelijck stelden/ ende haere vryheydt begeerden voor te staen/ t'samen gekomen syn Ga naar margenoot+ binnen de stadt Dordrecht, in Julio 1572 Ga naar voetnoot†/ werdende in haerder E: vergaderinge overwogen den droeven ende jammerlijcken stant der Nederlanden/ de wreede mishandelingen der inwoonders/ by den Spanjaerden gepleegt; wat te vooren geschiet was/ ende wat swaricheden (soomen in tijdts hier inne niet en versage) daer uyt noch ontstaen mochten; ende middelen voorgeslagen om den tyrannen te wederstaen/ ende soo het mogelick ware te dwingen dat sy de Landen souden moeten verlaten. Dit dus voorgestelt synde/ werd goet gevonden gesamentlijck den Spanjaerden ende haere toegedane/ 'thooft te bieden/ hen oorlog aen te doen/ soo te water als te lande/ door wat gelegentheden 'tselve best konde geschieden: tot welcken eynde den Prins van Oranjen, stadthouder van Hollant, Zeelant, &c. uyt Duytschlant werd' ontboden/ om met raed ende daed de Landen te dienen ende by te staen. Duc Ga naar margenoot+ d'Alve werd door dese byeencompste soo verbaest/ uyt vreese dat hem yets quaets daer uyt mochte voortkomen/ dat hij zijnen Gouverneur van Hollant, den Graef van Bossu, last gaf uyt zijnen naeme de Heeren van de byeengecomen steden te verthoonen Ga naar voetnoot†/ Dat hy/ verstaende het gemeene-qualijck- | |
[pagina 55]
| |
gevoelen der Landen ende Steden/ over het invoeren van den thienden/ twintichsten/ hondersten/ ende andere penningen ende belastingen/ midtsgaders eenige misbruycken der oorlochsluyden/ volveerdig was/ niet alleen d'opgesette schattingen af te schaffen ende alle abuysen te weeren/ maer oock der Landen/ Steden/ ende Borgeren vryheden te bevestigen. Doch wanneer 'tselve dese vergaderinge is aengedient geweest; soo heeft een ygelijck geoordeelt dat 'tselve maer en quam/ uyt loutere geveynstheydt/ ende dat om dese Heeren vruchteloos te doen scheyden; men heeft 'tselve derhalven geen geloof gegeven: maer yder gantsch yverig gevonden tot kloecke tegen-weer sich te bereyden/ om't Spaensche geweld tegens te staen ende te stutten daer men konde. Wel hey Duc d'Alf! hoe dus? wat meendy met u specken?
Door loos en boos bedroch, ons in u net te trecken?
O neen! een schalckert veynst tot dat hy krycht
geloof,
En raeckt hy dan ter slaegs; so maeckt hy't al ten
roof.
Ghy stelt wel vryheyd voor met brieven en placcaten,
De sware schatting' schynt wilt ghy nu achterlaten,
Maer vrient wy weten wel wat dat den vog'laer doet,
Om 'tvincxken in zijn net te krygen, fluyt hy soet.
Ditat servata fides. Getrouw verbond/ een vaste gront.
Et de ton throne juste
Ga naar margenoot+
Justice & equite gardent ferme la place,
Clemence & Verite marchent devant ta face.
| |
[pagina 56]
| |
Ga naar margenoot§Stem: La Dolphinee.
1.
DE Vogel wert gelockt gefluyt,
Des Vangers pyp geeft soet geluyt,
Tot dat hy 't dierken heeft int net,
'tWelck hy dan naer syn handen set,
En brengtet in al-sulck bedwang,
Dat't pypen
Ga naar voetnoot* moet naer
zynen sang.
2.
Duc d' Alf/ dien ouden snooden gast,
Fluyt mede nu seer soet al vast,
Op dat hy't Land soo inne slick,
Het volck mocht krygen in syn strick:
Maer (vrienden) 'tis een lichte vlieg,
Siet toe dat hy u niet bedrieg.
3.
Com nestelt hem de broeck eens op
Ga naar voetnoot*,
En smyt hem oock vry op de kop,
Slae dat hy pypt, en kirt
Ga naar voetnoot*, en
jangt,
Syn steert als een hont-rekel hangt.
Stryt vroom voor uwe goede saeck,
Maeckt dat hy uyt het Lant geraeck.
4.
Veel liever stelt het alles by
Ga naar voetnoot*,
En gord' het sweert aen uwe sy,
Slae vry, 'tis nu de rechte tydt,
Dat ghy u maeckt den bloet-hont quijt.
Hout goede wacht, vertrout hem niet,
Hy soeckt niet meer als u verdriet.
5.
Weg sweept hem met de lange roe,
En dryft de guyt na Spanjen toe.
Wilt hem oock so om d'ooren slaen,
Gelyck hy and'ren heeft gedaen.
Voor alle werck bid God den Heer,
Dat hy hem selver van u keer.
| |
[pagina 57]
| |
Graef Lodewijck Ga naar voetnoot†, broeder des Princen van Oranjen, heeft hem eenigen tijdt in Vranckrijck onthouden; Ga naar margenoot+ alwaer hy voorneemt eenen kloecken aenslach tot veroveringe des stads Bergen Ga naar voetnoot† in Henegouwe den welcken hy wel ende geluckelijck heeft uytgevoert. Den selven aenslach was eerst aengevangen door 12 persoonen/ die haer 'smorgens vroeg meester vande stads poorte hebben gemaeckt/ ende korts daer aen gesterckt werden met 400 mannen: die dan de hooft-stad van Henegouwe also | |
[pagina 58]
| |
in vryheyt stelden/ die ruckende uyt de slavernye der Spanjaerden. Duc d'Alve hier van tijdinge krijgende/ werd seer ontroert/ 'tverlies deses stads meer achtende/ als van alle de andere Zee-steden/ havens/ ende Zee-gaten; te meer also hy den Franschman (door wien dit stuck uytgerecht was) niet Ga naar margenoot+ goets en vertroude/ nam daerom voor met alle zijn macht dese stad weder te winnen/ gelijck hy dan daer nae toe treckt/ ende de selve wel nauw' belegert. Al komt de groote zee seer bulderen en braken
Op eene stercke rots; en schijntse drift te maken,
So blijftse nochtans vast en onbeweeglijck staen.
De Ware Deucht en kan oock niemant neder slaen.
Die mette Deucht vereelt is, moetet laten blijcken,
En daer in voort gaen steets, oock geensints ommekijcken.
Deuchts-loon is selfs de Deucht, een rechten edel-man
Vaerd voort van Deucht tot Deucht, en scheyter nimmer
van.
Vile latens Virtus, quid enim submersa tenebris proderit? Den
edeldom bestaet Alom in cloecke daet.
Ga naar margenoot+
Heureux, & trop heureux! cil.qui le souverain contre tous
accidens appuye de sa main:
Ga naar margenoot+
Qui ne despend d'ailleurs que de sa providence, & le regne
de Dieu plus que le sien avance.
Ga naar margenoot§ La
Vallette.
GEen dingen syn so,, Geringe geschapen,,
Of strecken ons gantsch'lyck seer,, Tot nut en leer.
Wie isser soo snoo? Wie sal sich vergapen?
Sich selven toeschryven 'tgoet,, Dat Gode doet?
Dat wy door't betrachten, Van eygene krachten,
Kregen onfeylbaer ons begeer,
Wy souden dier wegen, Niet achten Gods segen,
Ja niet weer,, dencken meer,, op den Heer.
| |
[pagina 59]
| |
Ezechie ne craint du tyran le courroux,
Ga naar margenoot+
Ne s'accomode au temps, ne hurle avec les loups,
Ne tergiverse point, ains devotement sage:
Sachant que tous dilais apportent grand' dommage.
Sed famam extendere factis Hoc virtutis opus. Hoc opus, hic
labor est.
Ga naar margenoot+
De Heeren Magistraten/ tegenstrijders der Spaenscher tyrannije/ hier vooren genoemt/ hebben Ga naar margenoot+ volgens haerder E: genomen resolutie/ ter vergaderinge/ binnen Dordrecht gehouden/ den Heere Prins van Oranjen toegeschickt een goede somme van penningen/ ende hem t'haerder hulpe ontboden/ die daer op haestelick met een schoon leger volcx/ sterck 14000 voetknechten ende 6000 ruyters/ in Julio 1572/ den Rhijn is overgekomen/ ende inde Nederlanden wel onthaelt/ God de eere gevende van so grooten weldaed/ ende daer over al omme vierige gebeden-dagen Ga naar voetnoot† houdende/ op dat dese macht/ Ga naar margenoot+ ende voorder alles wat voorgenomen mochte werden/ soude mogen geschieden tot Godes eere/ tot opbouwinge van Christi rijcke/ verstroyinge der bloet-dorstiger ende Lants-verdervende tyrannen/ ende tot gemeene Nederlants welvaren. In dese tydt heeftmen gesongen dit volgende Liedeken Ga naar voetnoot†; 'twelcke groote vrucht onder vele luyden schafte/ elcke eerste letter des veers vervolgens medebrengende den naem des Princen voorsz. | |
[pagina 60]
| |
Ras, blijft niet lange staen, marcheert ghy
Colonnellen,
Rit-meesters, Capiteyne, ghy oock Soldaets gesellen, O Keyserlicke Prins! neemt, siet daer is het swaerd! U eer, u eed, u trouw voor 't Land doch wel bewaerd. De traen-Parsis aen t ween, 'sLands vryheyt wert verheven, Wy sullen (hoop ick) haest de Spanjaert sien verdreven, Die 'tuyterste verdriet van ons verderven socht, Treck op, de Heer, gelooft, is by u indentocht. 1 De Nederlandtschen Leeuw mette vrydom ende Previlegien des Lants. 2 De Prins van Oranjen, ontboden tot bescherming der selver. 3 Het swaerd ofte justitie, by de Heeren Staten, den Prins, als Gouverneur, inde hand' gegeven. 4 De gebroken Parsse of of Spaensche tyrannie. 5 Des Prinses macht van Ruyters ende Knechten, by hem uyt Duytschlant mede gebracht. | |
[pagina 61]
| |
Stemme: Alst begint.
Ga naar margenoot§ Stemme: Alst begint.
1. WIlhelmus van Nassouwe,
Ben ick van duytschen bloet,,
Het Vaderlant getrouwe,
Blijf ick tot 'sLants behoet,
Een Prince van Oranjen
Ben ick vry onverveert,
Den Coninck van Hispanjen
Ick altyt hebb' ge-eert.
2. In Godes vrees te leven
Heb ick altyts getracht;
Daerom ben ick verdreven,
Van Lant en goet gebracht,
Maer God sal my regeeren,
Als een goet instrument,
Dat ick sal wederkeeren,
Noch in mijn regiment
Ga naar voetnoot*.
3. Lyd' u
Ga naar voetnoot*
myn ondersaten,
Die oprecht syt van aerd,
God sal u niet verlaten,
Al syd' ghy nu beswaert,
Die vroom begeert te leven,
Die bidde nacht en dag,
Dat God my kracht wil geven
Dat ick u helpen mach.
4. Lyf, goet, en al te samen
Heb ick u niet verschoont
Ga naar voetnoot*,
Myn broeders hoog van namen,
Die hebben't oock betoont.
Graef Adolf is gebleven
Te Vrieslant inden slag
Ga naar voetnoot†;
Syn siel, in 'teeuwig leven,
Verwacht den jongsten dag.
5. Een edel Prins geboren
Van Keyserlick geslacht
Ga naar voetnoot†,
Een Vorst des rijcx verkoren
Ick altydt ben geacht.
Voor Godes woord en leere
Heb ick vry onversaegt,
Gelyck een held met eere
Myn edel bloet gewaegt.
6. Mijn schilt en myn betrouwen
Zyt ghy (o God myn Heer!)
Op u soo wil ick bouwen;
Verlaet my nemmermeer:
Op dat ick vroom mach blyven,
U Dienaer t'aller tyt,
De tyranny verdryven,
Die menigh hert doorsnyt.
7. Voor al die my beswaren
En myn vervolgers zijn,
Wil my (o God!) bewaren
In desen droeven schyn.
Dat sy my niet verrasschen
In haren boosen moet,
Haer handen niet en wasschen,
In myn ontschuldig bloet.
| |
[pagina 62]
| |
8. Als David moste vluchten
Voor Saül den tyran;
Soo heb ick moeten suchten
Ga naar voetnoot†
Met menig Edelman:
Maer God heeft hem verheven,
Verlost uyt aller noot,
Een Coninckryck gegeven
In Israel seer groot.
9. Nae 'tsuer sal ick ontfangen,
Van God den Heer oock 'tsoet.
Waer kan meer na verlangen
Myn Vorstelick gemoet,
Dan dat ick hier mach sterven
Met eeren in het veld,
En't eeuwig ryck beerven,
Als een getrouwen held?
10. Niet doet my meer erbarmen
In mijn swaer ongeval
Dan datmen siet verarmen
Des Conincx Landen al.
Dat u de Spanjaerts krencken
O edel Nederlant!
Als ick dat gae bedencken,
Myn edel harte brant.
11. Als een Prins opgeseten
Blyf ic met myn heyrkracht
Ga naar voetnoot*.
Vanden tyran vermeten,
Heb ick den slag verwacht,
Die by Maestricht begraven
Ga naar voetnoot*
Ga naar voetnoot†
Zeer vreesde myn gewelt,
Myn ruyters sachmen draven
Zeer moedig door het velt.
12. Soo het de wil des Heeren
Had op die tydt geweest
Ick had wel willen keeren
Van u dit swaer tempeest
Ga naar voetnoot*:
Maer d'Heere van hier boven
Die alle ding regeert,
En die elck een moet loven,
En heeft het niet begeert.
13. Seer Christlick was gedreven
Myn Princelyck gemoet,
Stantvastich is gebleven
Myn hert in tegenspoet.
Den Heer heb ick gebeden
Uyt mynes herten gront,
Dat hy myn saeck en reden
Ga naar voetnoot*
Uytvoere t'aller stont.
14. Oorlof
Ga naar voetnoot† mijn arme
schapen,
Die zijt in grooten noot,
U Herder sal niet slapen,
Al lijdt ghy veel aenstoot.
Tot God wilt u begeven,
Syn heylsaem woord neemt aen,
En een vroom Christen leven:
Want 'tis hier haest gedaen.
15. Voor God wil ick belijden
En voor zijn groote macht,
Dat ick tot geenen tijden
Den Coning heb veracht;
Dan dat ick Godes eere
Most voorstaen aldereest
Ga naar voetnoot*,
Gehoorsaemheyt den Heere
Bewysen moste meest.
| |
[pagina 63]
| |
Wanneer den Prins van Oranjen de revieren nu was wel overgekomen/ is hy onvertsaegt getrocken Ga naar margenoot+ nae Bergen Ga naar voetnoot† in Henegouwe, belegert by Duc d'Alve. Graef Lodewijck was personelijck daer binnen/ 'tontset verwachtende. De Prins voor de stad komende/ met meeninge om den vyand te slaen/ heeft de Spanjaert hem in zijne voordeelen gehouden/ ende gantsch niet bloot gegeven. Middelertydt is de Prins de seer droeve bootschap gebracht van Parijs/ daer den Coning van Vranckryck Carel de Ga naar margenoot+ IX. neffens noch andere steden/ den 22. Augusti 1572/ hadde laten begaen een schrickelijcke moort Ga naar voetnoot†/ sulcks datter gereeckent wierden bet als 100000 menschen vande gereformeerde religie vermoort ende omgebracht te zijn. Dese ongehoorde daed heeft den Prins bewogen zijn volck af nae Hollant Ga naar margenoot+ ende Zeelandt te leyden: Ende is Duc d'Alf ondertusschen meester van Bergen geworden. De Prins inden tocht nae de gemelde belegerde stad Ga naar voetnoot†/ veroverde Mechlen, Dermonde, Leuven ende Nivelles, doch de selve niet houbaer achtende/ heeft die weder in zijn aftrecken verlaten/ ende zijne besettingen daer uyt getrocken. Het gebeurde daer nae dat Duc d'Alf met zijn Leger mede afquam nae Hollant/ | |
[pagina 64]
| |
de welcke komende ontrent Mechelen Ga naar voetnoot† zijn hem de geestelickheyt/ Magistraet ende borgerye tegens gegaen met vanen ende crucifixen/ hem wellekomende ende veel geluck wenschende met zijne verkregene victorie/ hoopende hy souder noch meer bekomen/ gaven hem over de sleutels vande stad/ ende desgelijcks meer. Alle 'twelcke onaengemerckt/ zijn de Spanjaerdenden 2. October 1572 vyantlijck Ga naar margenoot+ in de selve stad gevallen/ niemanden verschoonende/ geestelijcke noch wereltlijcke/ ende een grousaeme moort aengerecht/ vele dagen lanck de stad geplondert/ ende de goederen/ met volle geladen schepen/ versonden nae Antwerpen ende andere steden/ daer sy die verkochten; ende hebben dus dese treffelijcke stad met zijne inwoonders so deerlijck verwoest ende te niet gebracht/ dat 'tselve nemmermeer uyt des menschens herten ende gedachten gaen en kan. Duc d'Alve heeft dese daed by sententie ende afcondinge (in vele steden gedaen) geoordeelt voor billick ende recht/ ende de stad Mechelen sulcken straffe waerdig geacht/ verklarende voorders alle de goederen der Nederlanders (die hy rebellen noemde) tot proye zijnder trouwanten ende bloet-dorstiger Soldaten. Wat baggert
Ga naar voetnoot* aen myn
hert, wat doet my so ontstellen?
Och! 'tis om dat ick 't volck sie so vervaerlyck quellen.
Men sucht, men ducht, men weent, men steent, men klaegt,
men kermt,
Dat ja een steenen hert hier over sich ontfermt.
'tGejammer heeft geen eynd', men hoorter niet als klagen;
Och sal u volck, o God! noch lang dees plagen dragen?
En dus geslagen syn! help Heer eens datmen't voelt!
Merckt hoe't vergoten bloet nu over straten spoelt!
Odimus accipitrem, quia vivit semper in armis, & pavidum
solitos in pecus ire lupos.
Ga naar margenoot+
Son espee est son titre, & qui son fer evite
N'eschappe malheureux son mortel aconite,
Craint de tous il craint tout, il rompt tout a la fois
Ga naar margenoot+
Les chaines de nature, & les chaines des Loix.
Die my quaet voor goet vergelden
Ga naar margenoot+
en my schelden/
Vallen tegens my met haet.
Om dat ick my voor't quaet hoede
en na't goede
Trachte sonder onderlaet.
| |
[pagina 65]
| |
1.
T'Geween, 'tgehuyl, 'tgekryt,, Op dees tyt,,
Gaet nu (Heer!) Even seer,, Weder aen.
Het arme volck, o God! Wert bespot,,
En gehoont,, Niet verschoont,,
Van Maraen.
Hy slaet en moort,, Vernielt verstoort,,
Verdruct, benout,, End'spaert noch jong noch out.
2.
Gelyck een dolle Zee Vande Ree Tiert en baert
En vervaert Alle man;
Soo woed oock desen bul Die als dul Plaegt en druckt,
Ruct en pluct Waer hy kan.
En maeckt het Land Vol moort en brand,
Daer's niemant vry Schier van zyn tyranny.
3.
Hy grypt en grabt int goet En int bloet Daer hy weet
Dattet breet Is, en meest;
Syn balg is nimmer vol, Maer gantsch hol, Ruym en wyt
En altyt So geweest,
Doch noch op't eynd Eer dan hy't meynd,
Hy daer van al Syn loon noch krygen sal.
De vereenighde steden Ga naar voetnoot† hadden de stad vander Goes beleghert: maer Mons Dragon (hebbende Ga naar margenoot+ veel volcx door het verdroncken Lant/ in Zuyt-beverlant gebracht Ga naar voetnoot†) heeft die ontset/ ende ist 'tLeger also weder op gebroken. Duc d'Alf deed' al wat hy konde/ om de belegerde stad Middelburch (die in hongers noot was) te water mede te hulpe te komen/ sont derhalven 22 Assabros Ga naar voetnoot† of Spaensche Ga naar margenoot+ | |
[pagina 66]
| |
schepen/ met lijf-tocht/ derwaerts; Maer de selve onder het kasteel van Rammekens aenkomende/ zijn sy so dapper aengetast by de Capiteynen der gemelde vereenichde steden/ dat sy niet alleen overwonnen/ maer gantsch tot niet gebracht syn/ ende alle het volck vande meeste tot de minste overboort geworpen. Dese daet heeft onder den Spanjaerden groote schrick gemaeckt/ te meer als sy gewaer Ga naar margenoot+ wierden/ dat haer vleesch ende leven/ niet meer geacht ende gespaert wiert/ als sy dat van andere menschen gespaert hadden. O dry een eenig God! 'tstaet alles t'uwen dienste,
Wind, regen, hagel, snee, des blicxems schet'rig
vier,
En d'aerde desgelijcx; om op het onvoorsienste,
'tHoog-moedig stoute volck te malen tot een sier
Ga naar voetnoot*.
Het opgeblasen hert dat slaet ghy als in duygen
'tGemoet verwoet, verhart, ghy haestlyck stucken
breeckt,
Geen mensch hoe groot hy sy; men siet hy moet sich buygen,
Wanneer u heftig vyer als stoppels hem ontsteeckt.
Vim vi repellere licet.
Tot een hard' quastig hout dient wel een scherpe bijl.
Tot een verstaelde lat een goe verstaelde vijl.
Seigneur! Je n'y voy goutte, ains seulement j'admire; Ce que
lourd je ne puis concevoir & moins dire
Ga naar margenoot+
Stem: Fransche Courante.
DIe vast'lyck op den Heer
Stelt zijn vertrouwen neer,
Syn druck en smert,
In vreucht verandert wert.
Tot 't uyterst' wert hy noyt benout
Die op den Heere grondig bout.
Die het goet,, Geerne doet,,
En het quaet,, Tegen staet,,
Sal't op 'tlest,, Hebben best.
| |
[pagina 67]
| |
Hier en tusschen is Don Frederick de Toledo, Soon van Duc d'Alve, overste des Spaenschen Legers Ga naar margenoot+/ aen komen marcheren na Zutphen Ga naar voetnoot† ende andere steden/ alwaer hy verstont dat groote verslagentheyt was onder de gemeente/ van wegen de moort van Parijs/ het verlies van Bergen in Henegouwe, ende het moordadig feyt gepleegt binnen Mechlen. Den 23. November 1572 heeft desen Velt oversten (nae een geringe belegeringe) gewonnen de voorsz. stad Zutphen/ daer de Spanjaerden geene wreetheden mede hebben nagelaten; maer een groote moort/ aen allen soorten van menschen begaen. De Ga naar margenoot+ Graven vanden Berge ende Schouwenburch Ga naar voetnoot†, heel verbaest/ zijn na Duytschlant gevlucht/ verlatende haer gouvernement van Vrieslant, daer hem den Spanjaert deshalven weder meester van maeckt. De stad Naerden Ga naar voetnoot† (hoewel de magistraet ende de borgers desen Oversten tegens quamen/ ende om genade baden) hebben sy evenwel verbrant/ mannen/ vrouwen ende kinderen omgebracht/ jae selfs mede die sieck lagen in't gast-huys. Ende heeft Duc d'Alf noch alle dit tyrannig verrichten/ by openbare billetten/ doen verkondigen nae rechte ende justitie gedaen te hebben/ aen sulcke misdadige die noch meerder straffe hadden verdient. De stad Haerlem Ga naar voetnoot† is korts daer aen berent/ belegert/ ende na seven Ga naar margenoot+ maenden/ den Spanjaert (onder eenige voorderlicke conditien) overgegeven; des stads plonderinge afgekocht werdende voor 240 duysent guldens; Doch desen bloet-hond dede de Nederlantsche ende Walsche soldaten al ombrengen/ ende de borgers pionieren Ga naar voetnoot* in't beleg voor Alckmaer/ niet passende op't gemaeckte accoort. | |
[pagina 68]
| |
Mijn lichaem schud en dreunt, myn beenen staen en trillen,
Sy hebben gantsch geen cracht, 'tschijnt datse vallen
willen,
Myn herte beeft van ancxt, ick worde so gekrinckt
Dat myn benout gemoet als in mijn schoenen sinckt.
Hoe vangt en spant men weer, hoe moort m'aen allen syden,
Die Godes heyl'gen naem aenroepen en belyden!
Een yders hert met recht hier over schrickt en beeft,
Men heeft nau oyt een tyt van treuren so beleeft.
Nulla dies maerore caret: sed nova fletus causa ministrat.
Ga naar margenoot+
God proeft door ongeluck ons vromigheyt en deuchden/ En om te
sien ons hoop, berooft hy ons van vreuchden
Ga naar margenoot+
Heere! wilt ghy tegens een vliegend' blad so ernstachtich
Ga naar voetnoot*
zijn/ En een dorren halm vervolgen?
Ga naar margenoot+
Voila qu'il me tue, si esperai-je en lui: tant ya que je
maintiendrai le train de ma vie en la presence d'icelui.
Ga naar margenoot+
1.
HEere! keere van ons af
U vertoorent aengesicht,
En door dees verdiende straf,
Ons verblint verstant verlicht;
Dat u vriendelyck gelaet
Lichtend over ons mach staen,
En u uytverkoren saet
Eens toch mach met vreden gaen.
| |
[pagina 69]
| |
2.
Toomt en breydelt 'sVyants macht,
Die't dus al in roeren stelt.
Heer! verschijnt eens so met kracht
Dat hy ruymen mach het velt,
En u volck, naer sulcken werck,
Veylig eenmael opgaen mach
In u lieve heyl'ge Kerck,
U te loven nacht en dag.
3.
Doch so't u believen sal
Dat ghy ons noch langer sult
Laten in dit ongeval,
Geef ons, Heere, toch gedult,
En laet uwen wil geschien:
Want ghy seker en gewis
Best kont weten en voorsien
Wat ons meest van noden is.
De stad van Middelburch Ga naar voetnoot†/ hoe langer hoe meer/ in grooten hongers-nood geraeckende/ heeft Duc Ga naar margenoot+ d'Alve, om de selve daer uyt te verlossen/ een treffelicke vlote doen gereet maken; daer mede hy/ in Februario 1573/ tracht te slaen de vlote der vereenichde Steden/ daer Capiteyn Worst Admirael over was; maer komende aenden anderen/ heeft/ naer een bloedig gevecht/ den Spanjaert moeten wijcken/ achterlatende twee groote schepen/ genaemt 'tLand van beloften/ ende den Oliphant/ met noch eenige mindere. Monsieur Blicki met seer veel Spaenschen adel ende soldaten op de selve schepen synde/ wierden gantsch niet verschoont/ want den hittigen moet der verwinners was soo groot/ dat sy de Spanjaerden met haere goude ketens ende kostelicke kleedingen over boort smeten/ geen ding achtende kostelijcker als straffe ende wrake te doen aen dese wreede wolven/ die soo menig duysend onnosele menschen hadden helpen ombrengen. De Spanjaerden met haere toegedane die het ontquamen kregen hier door seer grooten schrick/ merckende dat (door Gods rechtveerdig oordeel) de wreede wreedelicken wierden betaelt/ ende dat by den al-wreeckenden God/ ende dese verwinners de doot van een slecht mensche soo veel geacht wierd/ als eenen grooten Spaenschen Don of Seignor. Don Frederick hadde/ na 'tveroveren van Haerlem, geschreven aen d'andere Hollantsche steden Ga naar voetnoot†/ dat sy hen hadden te spiegelen aen de gewonnen nabuerige stad Haerlem, ende dat haer niet beter | |
[pagina 70]
| |
soude toekomen/ soo sy hen niet wilden geven in zijne bermhertige handen/ dewijle die noch voor een tijdt tot haerder erberminge open stonden; Doch dese Spaensche voorgestelde genade is by den steden geheel verworpen/ resolverende haeren vyand totten uyttersten toe tegen te staen; seggende met den Koninglijcken Prophete David: beter te vallen in Godes handen (vertrouwende zijne Vaderlicke liefde) als inder tyrannen ende menschen. Ondertusschen in Augusto 1573/ 'tSpaensche Leger voor Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot† komende/ heeftmen de stadt beschoten/ bressen gemaeckt ende bestormt/ doch Godt heeft soo een mannelijck herte den inwoonders gegeven/ tot de vrouwen ende kinderen toe/ haer t'samen moedig quijtende/ om den vyand af te keeren/ dat de selve genootsaeckt is geweest (geleden hebbende groote schade) de stad te verlaten. Ende dus is Duc d'Alve allencxkens beter gewaer geworden/ dat de openinge der Zee-gaten was der vereenichde steden sterckte; versoeckt derhalven aen de Heeren van Amsterdam/ dat de selve al haere macht tot 'sConings dienst wilden aenleggen om de Noort-hollanders te dwingen/ ende haere Zee-gaten voor hem veyl te houden/ 'twelcke hem toegestaen zijnde/ hebben die van Amsterdam een stercke vlote toegerust/ het schip van den Admirael de Grave van Bossu (daer mede veel adels op ging) noemende/ d'Inquisitie. Ga naar margenoot+Den 11. Octobris 1573 Ga naar voetnoot† zijn de Spaensche voor den dag gecomen/ ende van den Noort-hollantschen Admirael/ midtsgaders van andere kloecke Zee Capiteynen soo wel onthaelt ende gegroet/ dat des Ga naar margenoot+ Spaenschen Admiraels schip/ met meer andere/ werden verwert onder een/ ende den Grave van Bossu, met vele Dons/ adels ende gemeene soldaten ende bootsgesellen/ gevangen/ Daer voor verscheyden Ga naar margenoot+ aensienlicke persoonen werden gelost/ met veel Haerlemsche borgers. Duc d'Alf persoonelick t'Amsterdam zijnde/ ende dese tijdinge verstaende/ is in haest vertrocken/ nae latende vele schulden. De Prins van Oranjen was alsdoe binnen de stad Dordrecht, die door een Fransch edelman/ d'Heer van Ga naar margenoot+ Poyet, dede beklimmen de stad Geertruydenberg', ende meester daer van werd den 28. Augusti 73. In Duytschlant den Hertoch Hans Casimirus Ga naar voetnoot†, op een heyde ontmoetende een groote partye bus- | |
[pagina 71]
| |
poeders/ gesonden werdende nae Nederlant voor Duc d'Alve, heeft dat doen aensteecken ende opspringen. Te deser tijdt werd een Liedeken gesongen/ behelsende de klachte vanden gevangen Grave van Bossu, ende alsoo het alsdoe seer vermaert was/ hebbe 'tselve hier mede willen in voegen/luydende als volgt.
Ga naar margenoot§ 1.
MAximiljanus de Bossu,,
Ben ick een Graef geheeten,,
Duc d'Alf dien ik trou diend' heeft nu,,
My schoon en gantsch vergeten,,
Ick heb geweest syn Admirael,
De Geus te dooden principael
Ga naar voetnoot*,
Hadd' ic my hoog vermeten.
2. Myn vast betrouwen was myn schip
Ga naar voetnoot*,
God had ick gantsch verlaten,
My docht het was een harde clip;
Daer mocht geen pomp
Ga naar voetnoot* op vaten
Ga naar voetnoot*;
Maer siet daer quamder inde vloot
Die Hend'rick Trier
Ga naar voetnoot*
van kloeken goot,
Die maeckten groote gaten.
3. Ick meend' ick was der Geusen dwanck,
De kans die liep verloren,
Gevangen tegens mynen danck
Werd' ick gebracht tot Horen.
Daer ick in't klooster
Ga naar voetnoot* ben geraeckt,
En tot een Pater wierd' gemaeckt,
Myn cruyn is noyt geschoren.
| |
[pagina 72]
| |
4. Hoe 'tis ick ben in tegenspoet,
Maer 't moet nu zijn geleden.
Ick moetet rek'nen noch voor goet
Dat ick hier ben ter steden,
Veel liever als tot Rotterdam
Ga naar voetnoot*;
Daer my de borger is seer gram
Om d'moort die ick daer dede.
5. Waer is de Paus, de heyl'ge man?
Cond ick by hem geraken
Ick lietse doen al inden ban,
Die my't schip deden maken.
De hel roep ick tot deser uyr,
Met Sint' Patritius vagevuyr
Ga naar voetnoot*,
Al over haer ter wraken.
6. Sy hebben my dit schip gedaen,
Ick soud' den kryg beginnen,
Ick hebb' noyt slechter stuck bestaen,
Als ick het gae versinnen
Ga naar voetnoot*,
Wat schippers, stierluy, dat ick vraegd',
Sy spraken al, alst my behaegd,
U schip kan niemant winnen.
7. Maer doen ic quam voor't Hoorner hop,
Ga naar voetnoot*
Ick werd wel anders ware
Ga naar voetnoot*,
Dat sal noch steken in myn krop,
Al leefd' ick vijftig jaren.
Geux leerde my op't selve pas,
Wat een genuchte dattet was
Op de Zuy'r-zee te varen.
8. Jan Symons Rol
Ga naar voetnoot*, ghy lichte quant!
Waer syn u schoone woorden?
Die ghy my loofden aen myn hant
Ga naar voetnoot*,
Als menig man aenhoorde:
Ghy soud my inder noot by staen:
En ghy syt haest my afgegaen,
Het welck my meest verstoorde.
9. Maer schoone woorden volt geen sack,
Dat heb ick wel bevonden:
Want goede bystant my ontbrack,
Als ick dreef aen den gronde.
Elck een voer heen weg syner vaerd,
Men liet my daer beancxt, beswaert,
Bedroeft ter selver stonden.
10. Och daer ick placht een Heer te zijn!
Daer lig ick nu gevangen,
Na Amsterdam (och 'tis my pijn!)
Waer beter myn verlangen.
Ey Geux! laet my doch uyt dit quaet,
Ick sal u loonen dese daet,
Met moorden, en met hangen.
11. Oorlof Bossu, seer wreet en fel!
Met al u Spaensche knapen,
Ghy maeckt des Conings land rebel,
Ter liefd' der booser Papen;
Die altyt dorstig zijn na't bloet,
Gelyck een visch na't water doet,
Na't Christen bloet sy gapen.
| |
[pagina 73]
| |
Duc d'Alve siet! het swaert bestorven inde vuysten
Ga naar margenoot+
Van't hartig-vrye-volc/ dat op hun heylant vromt!
Ga naar voetnoot*
Siet om/ en hoor 'tgerucht/ Hoor! Israhel die komt/
Met sulcken velt-geschrey/ als oyt de winden ruysten.
Est profecto Deus; qui, quae nos gerimus auditque & Videt:
Ga naar margenoot+
Bene merenti bene profuerit, male merenti par erit.
Les outre cuidés ne subsisteront point devant toi: tu as
tousiours hay tous ouvriers d'Iniquité.
Ga naar margenoot+
Duc d'Alf bemerckende dat hy door zijne strenge regeringe het spit over al had' in d'asschen gewend Ga naar voetnoot* Ga naar margenoot+/ ende het werck inde Nederlanden gansch verbrot/ ende dat een ygelijck met haet tegens hem ontsteken was/ versoeckt vanden Coning zijn meester ontslagen te wesen van zijnen dienst/ 'twelcke hem toeghestaen synde/ is in zijn plaetse uyt Spanjen afgheveerdicht Don Louys de Requesens Ga naar voetnoot†, groot Ga naar margenoot+ Commandeur van Castillen. Ende is Duc d'Alf met zijnen soon, den 2. December 1573/ uyt dese Landen na Spanjen vertrocken Ga naar voetnoot†/ de selve latende vol ellende/ oproers/ ende verwoestinge/ vry anders als hy die ses jaren te vooren/ t'zijner aenkomste hadde gevonden. Ende om den Vader-lants-liefhebbenden Leser noch levendiger te verthoonen de natuere ende 'tplegen deses Duc d'Alfs (dat ten deele maer uyt het voorverhaelde kan werden afgepeylt) sal hy lesen de Historien Ga naar voetnoot† die in't lange de Nederlantsche geschiedenissen verhalen/ ende daer van volkomentlick spreken; so van zijne schrickelijcke/ ongehoorde ende wreede daden/ over landen/ steden/ ende persoonen/ van hooghen ende leghen staete ghebruyckt/ als onder andere in zijn vrolijcke maeltijden hem beroemde te hebben omgebracht/ meer als 18000 menschen door beuls handen in ses jaren tijts. Somma isser oyt eenig tyran geweest die yets quaets bedreven heeft/ Duc d'Alf heeft daer van niet na gelaten alle 'tselve int werck te stellen; Immers so't niet en is gheschiet/ de wille om dat uyt te voeren/ en heeft het hem niet belet/ maer wel den sorgdragenden goeden God/ door zijne barmhertige mogentheyt. Don Frederick is een vader-gelijckenden soon geweest/ gelijck daer over dese veerskens op hem gemaeckt zijn. | |
[pagina 74]
| |
Egregiam vero laudem, & spolia ampla refertis,
Tuque puerque tuus, magnum & memorabile nomen.
Hy riep, hy sprack, hy peep, gelyck syn ouder schreeuwd'
De kater g'lyckt zijn jong, en 'tjong als d'oude meeuwd'
Ga naar voetnoot*.
Duc d'Alf had een seer konstig/ doch vermeten beeld Ga naar voetnoot†/ ofte statue van zijn persoon doen in coper gieten/ tredende den Adel ende Staten des Lands onder zijne voeten/ die de beenen ende armen afgehouden Ga naar voetnoot* waren/ met seer trotsige omschryvingen/ tot kleyn achtinge des Conings ende der Landen/ staende verheven in het casteel van Antwerpen. Ende alsdoe zijn dese aerdige gedichten daer van gestelt. Cur statuam vivo tibi Dux Albane dedisti?
An quia defuncto nemo daturus erat?
Non male coniectas, neque enim crudelia laudem
Facta tua, infamen sed meruere crucem.
Dat is:
Hey trotsen gast Duc d'Alf! ghy zijt jae noch in't leven,
En hebt nochtans u beeld' tot heug'nis hoog verheven,
Uyt vrees' dat nae u doot u niemant eeren mocht;
Maer komt dien eere toe, die niet ter werelt docht
Ga naar voetnoot*?
Een rad of mick, hy die daer gaet soo snoode gangen,
Of datmen hem mocht sien self aen een dwers-hout hangen.
Ghy syt doch een tyran, en 'tschuym van alle quaet;
Quaet, erger, alder quaetst dat al't quaet boven
gaet.
l'Eternel a en abomination l'Homme de sang, & le trompeur.
Ga naar margenoot+
Als nu Don Louys in dienst was als Gouverneur/ heeft hy de Heeren Staten der Nederlanden Ga naar margenoot+/ daer over hy heerschte/ te kennen gegeven dat hy een beter voet van regeringe voor genomen hadde/ als zijn voorsaet wel hadde gedaen/ hem willende voegen (soo hy seyde) nae de Previlegien des Lants/ | |
[pagina 75]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Op't Engels lapperken.
1.
WIe dat sich selfs verheft te met,
Wert wel een arme sleter
Ga naar voetnoot*;
Duc d'Alf u beeld, tot spyt geset,
Waer afgebroken beter.
U boose daed,, Die ghy begaet
By allen toch onlydig is,, En strydig is
Met onser Landen staet.
2.
Doch 'tschijnt dat nergens ghy nae vraegt,
Ghy wilt het al verscheuren,
Maer die daer doet wat God mishaegt
Sal't eynde noch betreuren,
Als hy vol noot Sal naeckt en bloot
Voor Godes oordeel schuldig staen, Onduldig gaen,
Verwesen totter dood.
3.
De Godloos groeyt een wyl seer wel,
Doch 'teynde staet te vreesen;
Siet Lucifer quam in de hel
Door zijn hoveerdig wesen,
Daer't volck sich al Aen spieg'len sal,
Indiense soecken goeden spoet
Ga naar voetnoot*, Want hogen moet
Gaet altydt voor den val.
ende nae het advijs der Staten vanden Lande. Dit scheen/ in het eerste/ vry wat aensiens te hebben; maer zijnen loosen bedrieglijcken handel in Spanjen/ soo in Grenade/ als andersins aende Moren gepleegt Ga naar voetnoot†/ was al te wel bekent/ gelijck oock zijn boos voornemen alhier haest openbaer wierd: want de Heeren Staten hebben kennisse gekregen dat hy hem heymelicken versterckte met nieuw Chrijgsvolck/ ende uyt Spanjen een stercke vlote verwachtede; daer en boven de mutinerende Ga naar voetnoot* soldaten (tot haerder versekeringe) in pande gevende de steden Nimmegen, 'sHertogenbosch, Deventer, Dermonde ende andere meer. Ondertusschen de stad Middelburch gekomen zijnde in d'uyterste hongers-noot/ heeft desen Commandeur (wetende wat hem aen de selve gelegen was) tot ontsettinge alles by gebracht te water dat hy konde; twee machtige vloten toerustende/ d'een de Sonte af komende/ daer op Sanchio | |
[pagina 76]
| |
d'Avila commandeerde/ ende d'ander uyt Bergen op Zoom/ daer over Julian de Romero 'tbevel hadde. Doch de macht der vereenichde steden/ mede in twee vloten verdeelt zijnde/ is tegens de vlote die de Sonte af quam/ den Zeeuschen Vice Admirael Cornelis Claessen, met zijn byhebbende schepen/ veerdig geweest te slaen/ ende over d'ander den Admirael Boissot. Waer over ontrent Rommerswale Ga naar voetnoot† een harden water strijt gevallen is/ tusschen den Admirael Boissot ende Julian de Romero; maer naer een heftig/ bloedig gevecht/ is de victorie gebleven aen 'tvolck der vereenichde steden/ daer over men God de Heere hoochlick heeft gedanckt. De Zeeuwen veroverden thien oorloch schepen/ ende alle d'overwonnene (soo groot als kleen) leerdemen de Courante over boord Ga naar voetnoot*/ op dat sy niet meer haer souden tot moorden ende roven der Nederlanden laten gebruycken. Wanneer nu Sanchio d'Avila dese nederlaghe wierd verwitticht/ soo heeft hy de vlucht naer Antwerpen genomen/ maer de Zeeuwen hem soo dapper achter in zijn vaer-water zijnde/ hebben dry oorloch schepen gekreghen/ die sy mede al van't Spaensch ghespuys ontledighden/ al over boort werpende wat leven hadde. Hier nae Mons Ga naar margenoot+ Dragon (Gouverneur binnen Middelburch Ga naar voetnoot†) versoeckende de handelinge van't over komen/ ende met den Prins van Oranjen te spreecken/ zijn de conditien getroffen/ ende 'tSpaensch Guarnisoen daer uyt vertreckende/ is daer binnen gekomen de borgery van Ziericzee/ Vlissingen ende vander Vere/ die de verhongerde groote deucht bewesen/ waer over by allen veel blyschaps ontstaen is/ malkanderen met tranen van vreuchde willekomende/ ende God over dese verlossinge hoogelick prijsende. Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+Dus is't eylant van Walchren (dat twee jaren woest gelegen hadde) van de Spanjaerts t'eenemael bevrijd. Armuyden hebbende veel uytgestaen/ geduyrende dese belegeringe/ is bewalt ende met stads Previlegien vereert/ Ende over de heerlijcke victorie te water/ is in dese tydt een fraey Liedeken gemaeckt/ ende over al gesongen/ het welcke daer om hier mede ingesloten wert. (Doch om 't omslaen te vermyden/ sullen wy daer van de Tablatuer van de Luyt ende Citer voorstellen.) 1.
HOort allegaer,, hoe datmen klaer,,
Int openbaer,, Sag komen daer,,
int vierent-seventichste jaer,,
Duch d'Alvens groot armeyen,,
Met trompet en schalmeyen,
Seer courageux voorwaer,
Seer courageux voorwaer.
| |
[pagina 77]
| |
2.
Seer triumphant Voer elck van kant,
Van Bergen
Ga naar voetnoot*
'tLand, Met kloeck verstand,
Elck schip seer vroom en wel gemand,
Met Spanjaerts ende Walen,
Sy meenden prys te halen,
Maer't viel haer uyt de hand,
Maer't viel haer uyt de hand.
3.
Als nu't gemeen So groot als kleen
Nu quam by een, Haer te verbreen,
Voor Rommerswael sy hielden heen,
By haren eed gesworen,
Den Admirael quam voren,
Beswycken moster geen,
Beswycken moster geen.
4.
Cap'teyn Juliaen De Rom'ro
Ga naar voetnoot* aen
Ving een vermaen, Wil 't wel verstaen
Myn lieve chrijgschsluy, en ontfaen
Den Wijn, die'ck u sal schencken,
Daer sult ghy by gedencken,
De Ketters te verslaen,
De Ketters te verslaen.
5.
Sijt wel gemoet, Valt metter spoet
De Heer te voet Met rechte boet
Voor 't heylig kruys 'tgebet nu doet,
En onser liever Vrouwen,
Och wilt dit beeld aenschouwen,
Op dattet ons behoed',
Op dattet ons behoed'.
6.
Met dit gebet, Na haer opset,
Sy meenden net, Vry van belet,
Te komen door dit swaer parket,
Maer qualick wast gebeden,
Sy mosten leeren smeden
Op Sint Antheunis wet
Ga naar voetnoot*,
Op Sint Antheunis wet.
7.
Hovaerdich stout Sy riepen bout,
Dregende hout
Ga naar voetnoot*: De Geux die schout
Ga naar voetnoot*
Al ons gewelt seer menigfout,
Or venez vous canaille,
Luterian, rapaille,
Dees dag ist die u rouwt,
Dees dag ist die u rouwt.
| |
[pagina 78]
| |
8.
Als Leeuwen vry, De Geux seer bly,
Quam flocx daer by, En klampt' aen ly
Ga naar voetnoot*:
Hey nu Papauw
Ga naar voetnoot*!
waer zy de ghy?
Men sag daer vrees'lyck schieten,
De Spaensch' haer schepen lieten,
Schampado speelden zy
Ga naar voetnoot*,
Schampado speelden zy.
9.
Met g'lijck accoort De Geux gaet voort,
En klampt aen boort; D'Amirael hoort
Een groot geschreeuw aen allen oort,
O speck! het moet u smerten
'tBloet van d'onnos'le herten
Die t'Haerlem zijn vermoort,
Die t'Haerlem syn vermoort.
10.
Siet een vlie-bood
Ga naar voetnoot* Seer vrees'lijck schoot,
So dat syn groot Gewelt men vloot,
Och! Jan van Spanjen
Ga naar voetnoot* viel gantsch bloot,
Men hoorde roepen, karmen,
Misericord'! och armen!
De leus' was: al sla doot,
De leus' was: al sla doot.
11.
Dees' fellen slag, Met groot gewag,
Men heugen mag. Op een vrydag
Men al dit schoone spel aensag.
Veel edele Cruys-heeren
Ga naar voetnoot*
Daer mosten sterven leeren,
Met schreyen en geklag,
Met schreyen en geklag.
12.
Men riep als mal, Met bly geschal,
En groot geral
Ga naar voetnoot*. Dees
tyding al,
Te Bergen weg tot op de wal;
Ons schepen niet en wycken,
Sy doen de Geusen strycken,
Tot ses toe int getal,
Tot ses toe int getal.
13.
Men seyd' den stryt De Geus was quyt,
Heer-oom verblyt, Bootschapten zyt,
Den Commandeur
Ga naar voetnoot* met groote vlyt
Is op zijn peerd getreden,
En na zijn volck gereden;
Maer kort was daer zyn tyt,
Maer kort was daer zyn tyt.
14.
Als hy daer quam, Schuts
Ga naar voetnoot*
vier en vlam,
Hy haest vernam, Zijn volck dat klam
Den dyck op kreupel ende lam,
Ellendig quam't hem tegen;
Elck, zijnde seer verslegen,
Riep dus met luyder stem,
Riep dus met luyder stem:
15.
O grand Seigneur! Le Commandeur!
Adieu bon heur! Hier gaen wy deur!
Verloren is nu ons parteur.
Ga naar voetnoot*
Men sach hem weder rijden,
Van lachen wel vermijden
Ga naar voetnoot*,
Gestelt was hy ter leur,
Gestelt was hy ter leur.
16.
Heer oom voorseyd, Siend' al dit leyd,
Syn vrolicheyd In druck verspreyd,
'tWelck door de gansche stad verbreyd,
En Heer Oom onverduldig,
Met tranen menigvuldig
Des Spanjaerts doot beschreyt,
Des Spanjaerts doot beschreyt.
| |
[pagina 79]
| |
17.
Als de Phil'steen Met Isr'el streen,
En groot en kleen Viel over een;
So liepen dees oock met geween,
Al klagen ende suchten,
Men sachs' ellendig vluchten,
De Spanjaerts voeren heen,
De Spanjaerts voeren heen.
18.
Als't Pharo slaegt, Die niet beklaegt
Wiert maer vertsaegt, Int Meyr
Ga naar voetnoot*
geplaegt,
So oock hem nu de saeck toedraegt;
Ja, zijn nu dees' Papisten,
En wreede Ante-christen,
In haer selfs strick gejaegt,
In haer selfs strick gejaegt.
19.
Oorlof egael
Ga naar voetnoot*, O
Admirael!
Ga naar voetnoot*
Cap'teyns royael
Ga naar voetnoot*,
Bootslien te mael
Soldaten al in't generael,
Wilt God de eere geven
Van dat hier is bedreven,
Als David doet verhael,
Ga naar voetnoot*
Als David doet verhael.
Wanneer de saken te water goeden voorspoet hadden/ so hebben de Graven, Lodewyck ende Ga naar margenoot+ Henrick van Nassouwen, broeders des Princen van Oranjen, met Hertoch Christoffel van Beyeren Ga naar voetnoot†, getracht haer by-een-hebbende troupen/ bestaende in 2000 ruyters ende 8000 voetknechten/ te voegen by de macht des Princen van Oranjen Ga naar voetnoot†. Maer de Commandeur, wetende dat hem vele daer aen gelegen was/ socht 'tselfde te beletten; alle zijne hoopen (hoe wel die meest in mutinatie waren) soeckende te stillen met vele beloften/ hun bewegende datse hen souden laten gebruycken tegens dese Heeren. Sijn derhalven op de Mokerheyde tegens malkanderen aen gekomen/ daer dapper gevochten wierd; doch also vele Duytschen om geld riepen/ ende dat sy weygerden te vechten/ is den vyand meester van't veld geworden/ ende zijn de voornoemde drie Heeren/ met 'tmeeste volck/ gebleven ter plaetse/ tot groot bedroeven aller vromer Vaderlants-lievende persoonen /ende tot groote courage der Ga naar margenoot+ tyrannen. Wanneer de Spaensche aldus victorieuslijck aen quamen/ meenden sy geld t'ontfangen/ volgens de belofte aen hen gedaen: maer daer en is geen geld gevolgt. Hier over mutineerden sy meer als te voren/ jagen haere Officieren weg/ scheurden de vendels vande stengen/ ende trocken met groote hoopen na de stad van Antwerpen; 'twelcke sy (door middel van het Casteel) innamen/ aldaer bedryvende allerley moetwille/ ende speelden/ feura Veillaco Ga naar voetnoot†; Boven alle 'twelcke de stad noch aen | |
[pagina 80]
| |
dese oproerige boeven moste opbrengen 400000 guldens. Ende van alle dese moetwillige ende tyrannige feyten hebben sy noch pardon gekregen. De Commandeur hadde in dese tydt eenige aenslagen Ga naar margenoot+/ beleyt door sommige ontrouwe inwoonders/ op Zuyt ende Noort Hollant/ toerustende tot Antwerpen een stercke vlote schepen/ ende oock eene uyt Spanjen tot zijner hulpe verwachtende/ doch alles heeft God tot niet gemaeckt. O Heer! wilt ghy u niet by Sion laten vinden?
Soo sal de Leeu ons noch verscheuren en verslinden,
En vlieden wy doch hem, s'ontmoeten wy een Beer,
Adonaj! o God! bewaert onse lieve Heer!
Gedenct aen u verbond; hoe wel wy zijn misdaders,
En dat wy volgen na de stappen van ons vaders.
Om d'eere van u naem, houd op van ons te slaen,
Proeft ons niet boven macht; want anders wy vergaen.
O passi graviora! dabit Deus his quoque finem.
Ga naar margenoot+
Pejore res loco non potest esse, quam in quo nunc sita est. -
Geen tydt sonder strijt.
Ga naar margenoot+
Les destresses de mon coeur se sont augmentées: tire moi
hors de mes angoisses, O Seigneur!
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot§ Stem: Engels Farwel, met den Bas daer by gestelt:
1.
ALmachtig God! ghy die ons met u hand
Geplant hebt tot u volc hier in dit land,
Help! help! ons toch eer lang Uyt Spanjaerts
dwang
Die u lieve kerc,
Machtig synd'en sterc,
Die u lieve kerc so plaget,
En langer nergens meer na vraget
| |
[pagina 81]
| |
2.
Merck Heer! hoe seer U volck nu tot u schreyt,
Wilt t'uwer eer En onser saligheyt,
Eens maken toch een end' Van ons ellend,
Soo sal elck, bevryt
Synde, gantsch verblyt,
Soo sal elck, bevryt van smerten,
U singen lof en danck van herten.
3.
'Tis waer, ons sond Heeft wel verdiend dees straf,
Ons hert en mond Is overtuygt daer af:
Maer Heere wilt toch niet In dit verdriet,
Gaen in u gerecht,
Met u armen knecht,
Gaen in u gerecht gestadig,
En zijt u kind'ren, Heer, genadig.
Bassus.
Almachtig God! ghy die ons met u hand
Geplant hebt tot u volck hier in dit land,
Help! help! ons toch eer lang Uyt Spanjaerts
dwang,
Die u lieve kerc,
Machtig synd'en sterc,
Die u lieve kerc so plaget,
En langer nergens meer na vraget.
De Spaensche schepen/ t'Antwerpen toegerust/ zijn onder 'tbeleyt des Vice-Admiraels Haemstede, Ga naar margenoot+ afgekomen/ rechts voor by Calloo in 't lange-rack; Ende op den 30. Mey 74/ aengetast by de Zeeuwen/ die eenige schepen overwonnen/ ende den Vice Admirael gevangen kregen/ veel Spanjaerden dootslaende ende over boort smijtende/ daer van de gevluchtede de tijdinge t'Antwerpen brachten aen hare kameraden/ die vast besich waren met bancketeren/ hoereren/ ende tuysschen Ga naar voetnoot*/ so met haer groot geld vande stad Antwerpen ontfangen/ als vanden buyt op de Mokerheyde gekregen. De Commandeur/ merckende dat zijn macht te water nochte te lande niet veel en gold/ om tot zijn voornemen te geraken/ ende de landen in zijn geweld te brengen/ stelt zijne valscheyt in't werck, door een loos Ga naar margenoot+ pardon Ga naar voetnoot†/ in Spanjen den 8. Marty 74 gesmeet/ ende by hem int openbaer doen afroepen; De Coning | |
[pagina 82]
| |
by 'tselve vergevende/ der landen/ steden/ gilden/ inwoonderen ende alle ende een ygelick hare begaene fauten ende sonden/ tegens hem ende de Moeder de H. Kercke begaen/ 'tsedert den jare 1566 totten huydigen dag toe/ stellende een ygelijck in zijn eere/ goeden-naem/ ende faem/ etc. Maer alsoo 'tselve (merckt Ga naar voetnoot*) eenige personen uytsonderde die hy daer nae soude openbaren/ ende oock vervatende was eenige dobbelsinnige woorden; So en hebben de Nederlanders dit pardon geen geloof gegeven/ ende is dien volgens daer mede niet besonders uytgerecht geworden/ te meer also des Commandeurs dobbel sinnig valsch herte sich dagelijcx maer al te klaer verthoonde. 'Tscherp-sinnig spits vernuft van desen Commandeur
Vind eenen loosen vont, bedrieglyck stelt hy veur
Een listig valsch pardon, om sich te bet te wreken;
Doch m'heeft te wel gekend syn loose boose treken
Ga naar voetnoot*.
De sulcke veyld genaed, die geen genad' en heeft.
De sulcke bied de vreed, die inde oorloch leeft.
Wie soude toch niet sien, ja met een goet voor-oordeel,
Dat dit de Spanjaert dryft maer alles tot zyn voordeel.
Quisquis videri appetit quod non est, Hypocrita est: simulat enim iustum; nec exhibet; ostenditque in imagine quod non habet in veritate. Quid agis miser? odit te mundus, quod pium credat. Odit te Deus quod impium sciat. Atque ita utrique odiosus in neutro tibi praesidium est. Ga naar margenoot+ Dobbel hert/ dobbel schijn/ dobbel spraeck/ dobbel doen; dobbel
val/
Dobbel smert/ dobbel pijn/ dobbel wraeck/ dobbel roen
Ga naar voetnoot* krijgen
sal.
Dementir la parole est indigne d'un Roy,
Ga naar margenoot+
Quiconque rompt la foy, ne trouve point de foy;
Trompeur il est trompé.
| |
[pagina 83]
| |
Stem: Ghy die met u braef gelaet: &c.
1.
EEn monster van een valsch gelaet
Ga naar voetnoot*,
O grand Commandeur!
Syt g'over al in laet en daet
Ga naar voetnoot*,
Daer gaet ghy voor deur;
Maer g'hebt geen Moor Al-hier by 't oor,
Die ghy so veel bragt om, en door,
Seignoor bylo neen-je, U selver verkleen-je,
Ghy booswicht wie meen-je Te hebben voor?
2.
Och neen! op uwe spokery
Men hier te wel past.
Ick hoop u doen, als smokery,
Verdwijnen sal vast.
Al wat ghy brouwt, Al syt ghy stout,
Den dag sal komen dat't u rouwt,
'tWelck ghy dan sult mercken, Als ghy naer u wercken
Gekort wert u vlercken En seer benout.
3.
'tRechtveerdig recht van Godes raet,
'tWelck niemant verschoont,
Vereyscht, gestraft te syn het quaet,
En 'tgoede geloont.
U dobb'len treck
Ga naar voetnoot*, O snoden speck!
Sal u noch breken self den neck,
En sult noch gevoelen, Dat g'in u krioelen,
U draven en woelen Sult staen als geck.
De Commandeur/ poogende in 'therte van Hollant yet groots/ met alle zijn macht/ aen te grijpen/ Ga naar margenoot+ doet de stad Leyden (die hy te voren Ga naar voetnoot† hadde laten berennen) met geweld beleggen/ met schanssen rontsomme besluyten/ ende so benouwen/ datter niemant uyt ofte in en konde komen. Den 26. Mey | |
[pagina 84]
| |
74 heeft hy zijn beschanssingen voltrocken/ sodanig datmen de belegerde geen hulpe van volck/ voorraet van nootdruft/ oft ammonitien van oorlog konde toe brengen. Ende alhoewel van binnen niet wierd nagelaten dat tot tegen-weer ende mannelicke defentie diende by der hand genomen/ so is nochtans aldaer ontstaen grooten hongers-noot/ gebreck van veelderhande nootsaecklijckheden/ sterfte/ oneenigheden ende ander ongevallen. De Commandeur heeft de belegerde (door brieven) gesocht tot overgevinge te bewegen; maer d'antwoorde is hem niet wel bevallen; de resolutie die d'inwoonders namen/ was liever te staen op een goede uytkompste/ die sy Godts bermhertigheyd toebetrouden/ dan in de tyrannige handen (als die van Haerlem) der bloet-dorstiger Spanjaerden te vallen. Ga naar margenoot+ De Prins van Oranjen met de vereenichde Steden/ hebben door ovliegende boden ende brieven dese benoude getroost /ende belooft alle middelen van ontset voor haer te sullen by der handt nemen. De eygenaers der Landen van Hollandt/ staen toe alle de sluysen Ga naar voetnoot† te openen/ op dattet Zee-water 'tgansche Land bedecken/ ende men door dien middel/ over 'tplatte Land/ met schepen ende schuyten dese belegerde stad mochte verlossen. De steden van Zeelant/ dit seer ter herten nemende/ senden 800 Matrosen/ onder haren kloecken Admirael Boisot, met veel geschuts/ ter hulpe. Ende in Septembri 74 Ga naar voetnoot†/ is mede uyt Delft der vereenichde steden macht getrocken (na dat de Prins d'ordre van 'tvoor-trecken selfs al hadde bestelt) met grooter courage ende menichte van plat-boomde schepen ende Ga naar margenoot+ galleykens. Hier en boven de regeerder van water ende wind/ heeft hier oock so merckelick getoont dat alles onder zijn gebied staet/ de wateren belastende te steygren van 9 tot 28 duymen/ oock den wind metten gierstroom Ga naar voetnoot* Ga naar voetnoot†/ uyt den Noort-westen so sterck te waeyen/ dat door dese gelegentheyt des vyants soldaten/ siende de menichte der schepen aenkomen/ sulck eenen schrick gekregen hebben/ dat sy verlieten de schanssen te Soeter-meer ende te Benthuysen. Den moedigen Admirael den Kerckweg mede innemende/ stack den dijck door/ ende bracht also vele schepen in. De Spanjaerden liggende voorts tot Voorschoten ende Lammen sterck beschanst/ zijn mede haestig gevloden/ d'ontsetters hier door goeden buyt bekomende. De belegerde vernemende haer ontset/ 'twelck den derden Octobris/ door Gods segen is te wege gebracht/ maeckten plaets ende ruymte in hare burchwallen/ om d'aen- | |
[pagina 85]
| |
komende schepen op het bequaemste daer in te leggen/ die sy met grooten ernst ende vierigheyt (God voor al danckende) ontfingen. Hoe veel mannelijcke daden/ geduyrende dit beleg/ binnen der stad zijn geschiet/ hoe veel menschen door honger ende pest zijn gestorven/ wat al twisten/ door de voorsichtige Magistraat/ ter neder zijn geleyt/ ende wat al ongemacken voorgekomen/ oock mede op hoe veelderhande manieren de hongerige buycken zijn gespijst/ daer van alles wert den lust-gierigen leser gewesen (overmits men hier maer sommierlijck alles verhaeld) die Historien naer te soecken die hier van in't lange hebben geschreven/ 'twelcke wel dobbel de pijne weert is om opgesocht te werden. Onder andere aensienlicke dingen is bedenckens waerd/ Hoe dat inden selven nacht wanneer den vyand de schansse tot Lammen verliet/ van des stads muyr om verde gevallen is de lengde van xxvi roeden/ daer mede een groot deel des stads veste gevold wiert. Waerlijck by aldien het eer ware gebeurt/ 'tsoude den vyand wijs gemaeckt hebben dat hy daer door bekomen hadde een bresse ende brugge om inde stad te geraken; doch God heeft dit anders voor de zijne weten te stieren. Over dese groote/ wonderbare verlossinge ende ontset des stads Leyden/ heeftmen God gedanckt ende een bysonderen Ga naar margenoot+ danck-segging-dag gehouden. De Staten van Hollant metten Prins van Oranjen vonden goet/ om dese stad (ten aensien van hare geleden schaden/ 'tmannelijck tegen houden/ ende 'tstuyten der vyanden) te vereeren met een hooge schole ofte Academie Ga naar voetnoot†, tot welckers onderhout sy jaerlijcks het geld versorgen Ga naar margenoot+ souden. Troost-bieder, heylant, schut, hert-gever en beschermer!
Ons toevlucht nemen wy Heer! tot u, ons ontfermer:
Want nu en oock altyt so heeft u volck beseft
Dat ghy haer helper syt, wanneer den nood haer treft.
Ghy leytse metter hand, bereyt haer op de bergen
Een opgeschaften disch, Ghy geeft hen nu en mergen
Wyn suyver van den droes, en maeckt haer herte vro
Ga naar voetnoot*,
Wie soude wenschen meer: O vroom'! Ist niet also?
Igne ut aurum examinasti nos periclis: illigasti hostium nos
cassibus.
Ga naar margenoot+
Als des menschen hulp ontbreeckt/ God dan meest zijn hant
uytsteeckt.
Voici, l'oeil de l'Eternel est sur ceulx qui le craignent, sur ceulx qui s'attendent a sa gratuité: afin qu'il les retire de mort, & les entretienne en vie durant la famine. Ga naar margenoot+ | |
[pagina 86]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Almande Guerre, guerre gay.
1.
G'Lyck den grootsten Rapsack
Ga naar voetnoot*,
Vloot den Speck verbaest, Als een wind die blaest
Siet hem met zijn knapsack,
Loopen inder haest, Als een hond die raest
Ga naar voetnoot*.
O ghy stad van Leyden!
Dit stuck bemerck;
En laet toch verbreyden,
Gods wonder werck.
2.
De Bourgoensche vanen
Vlogen op de vlucht, Met een groot gerucht,
En de Castil'janen
Waren oock vol sucht
Ga naar voetnoot*, En geheel
beducht,
Door de hooge stromen,
En menig man
Die sy sagen komen
Dick krielen an.
3.
Wilt Gods eer verbreyen,
Die nu kleyn en groot Vry maeckt vande doot
En naer droevig schreyen
U dus sent in noot Overvloedig broot.
Lof dan, prys en eere
Moet syn geseyt
God, ons aller Heere,
In eeuwigheyt.
Ga naar margenoot+De Coning van Spanjen (also zijns Gouverneurs handelinge alom verdagt was) heeft door den Keyser Ga naar voetnoot† ende ander uytheemsche Vorsten/ te wege gebracht/ datmen met de gesanten des Conings ter eender/ ende der Heeren Staten ter ander syden/ een vergaderinge heeft gehouden binnen de stad Breda Ga naar voetnoot†/ op datmen mocht tot een gewenschte vrucht van vrede komen: maer men heeft oogen- | |
[pagina 87]
| |
schijnlick gemerckt datmen besich was/ om de vereenichde steden/ metten Prins van Oranjen het net over 'thooft te slepen/ ende de selve also inde Spaensche fuycke te vangen/ is derhalven de byeenkompste (onverichter saken) gescheyden. Bueren Ga naar voetnoot† met Oudewater zijn vermeestert ende seer vyandlick Ga naar margenoot+ getracteert geworden vanden Commandeur. Tusschen Dordrecht ende Rotterdam te Crimpen, de Spanjaert een sterck fort hebbende doen bouwen/ om Zuyt-hollant te quellen/ is 'tselve gewonnen Ga naar margenoot+ ende by den Prins van Oranjen doen afbreken. De Commandeur hebbende mede laten ter oorloge timmeren 12 groote krom-stevens Ga naar voetnoot* binnen Rosendael; zijn by de Zeeuwen overvallen/ verbrant ende Ga naar margenoot+ tot niet gemaeckt/ ende de 200 Walen/ die de selve bewaren souden/ verjaegt ende geslagen. Den Spaenschen Ambassadeur in Engelant heeft hare Majest. so veel weten wijs te maken/ dat sy in verachtinge hadden genomen alle der Nederlanders saken/ meenende dat den Spaenschen Coning dobbelrecht hadde de selve so wreedelick te handelen. Waer over de regeerders der vereenigde steden metten Prins van Oranjen seer bedroeft zijn geweest/ de wijle sy noodig achteden tot haer behoudinge te gebruycken de hulpe eeniger uytheemsche Princen; overwegende/ aen d'een zijde/ haers vyants macht/ van volck/ geld/ ende alliantien met de naest gelegene Princen gemaeckt; aen d'ander zijde/ der benouwder landen ende steden sobere middelen/ van volck ende geld/ geene verbintenissen met groote Vorsten/ ende wat des meer is. Heeft derhalven desen haren hoogdringenden nood de selve doen voornemen/ haer nootwendig te moeten stellen onder de beschuttinge van eenen uytlantschen (doch mogenden Ga naar voetnoot*) Prins Ga naar voetnoot†. In haerder E: vergaderinge werden voor gestelt/ zijne Keyserlicke Majest./ den Koning van Vranckrijck/ ende hare Majest. van Engelant. Eyndelijck naer onderlinge lange opmerckingen Ga naar margenoot+/ is raetsaempst gevonden gesanten af te veerdigen na hare Majest. van Engelant/ ten eynde als boven. 'tWelcke gedaen zijnde/ ende de Ambassadeurs der verdruckte Nederlanden in Engelant wel aengekomen wesende/ zijn de selve (niet tegenstaende des Spanjaerts Ambassadeur alle neerstig- | |
[pagina 88]
| |
heyt ten hove aenwende om dit goet werck vruchteloos te maecken) by hare Majest. wel com geweest/ ende mede-dogentheyt aen hoorende den droeven handel/ ende 'tSpaensch geweld dat aldaer/ met alle tyrannie wiert int werck gestelt/ verklarende dat sy haer geroerd vond Gods Kercke/ ende den bedruckten voor te staen/ ende alle 'tgeweld te helpen stuyten; Met seer beleefde woorden afslaende het aennemen der opper-heerlicheyd der landen ende steden/ de welcke hare Majest. door d'Ambassadeurs wiert aengeboden/ Ende selve hun aenbiedende/ hulpe van volck ende geld/ om den brandenden hitsigen moet der bloet-honden te slissen ende te dempen Ga naar voetnoot*/ achtende 'tselve oock hoog-noodig voor hare Majesteyt/ om de nabuerigheyt ende gelegentheyd der Nederlanden/ met haer Coningrijck/ wel wetende/ soo den Spanjaert volkomen meester werde/ dat haere Majesteyts Landen niet vry en souden zijn van dese al-grijpende-gieren. Geperst, gepijnt, gedruckt, schier onsen aessem t'enden,
Lag yder een beangst, van dese Spaensche benden,
De droefheyt had by na ons t'eenemael ontsielt,
Men vreesde, als de doot, voor desen Spaenschen
fielt:
Maer God, de rycke God quam ons geheel vermaken,
Hy gaf ons troost en hulp, en redderd' onse saken,
Een Engelsch Coningin ons in bescherming nam,
Een Engelsch
Ga naar voetnoot* wensch'lyck ding ons vanden Hemel quam.
Iustum est, inquit, misereri non improborum hominum, sed eorum
qui immerito infelices sunt.
Ga naar margenoot+
Hoe cierlijck is in een schoon lichaem wel de deucht!
Ga naar margenoot+
Hoe lieflick heusheyd in die geen die mach gebieden!
En ghy die 'tgoet doen lust, daer ghy wel quaet doen
meucht:
Hoe heerlick is de strael des goetheyts in u lieden!
O que bien heureux est celuy qui se porte sagement envers le chetif: l'Eternel le delivrera au jour de la calamité. Ga naar margenoot+ | |
[pagina 89]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Een Fransche ballet.
1.
ONse Heere God heeft hier beneden,, Goden
Ga naar voetnoot* oock gestelt,
Op dat op der aerd,, Syn gerecht mocht syn bewaert.
En de goede woonen mocht met vreden,, Die daer lyd gewelt,
En der quaden quaet,, Mocht gestraft zyn naer de
daet.
Alsmen t'onsen tyden, Om ons te bevryden,,
Sag bereyt,, hare Majesteyt;
Die door dryving' van Gods geest, Ons soo hulpsaem is
geweest.
2.
Seer bescheydentlyck
Ga naar voetnoot* sy eerst ging mercken En wel onderstaen
Ga naar voetnoot*
Hoe de Spanjaert heeft Hier met 'tarme volck geleeft;
Wat ellend en smert hy Godes kercken Al heeft aengedaen,
Hoe aen allen end' Hy gemoort heeft en geschend.
Dies sy seer medogend' Wat sy was vermogend',
Ons biet aen Sonder af te slaen
Ga naar voetnoot*,
Hulp van gelt en volck met macht Doe wy lagen als versmacht.
3.
Hoog geboren Vrouw' en Coninginne, U sy grooten danck,
Voor dit groote goet Dat u Majesteyt ons doet;
'Tis voorwaer een stuck van rechte minne 'tWelck ons leven
lanck,
Waer wy neder slaen Noyt uyt ons gedacht' sal gaen.
God wil u daer voren Wederom verhooren,
En soo seer Oock al u begeer
Geven in dit aertsche dal 'tEeuwig leven boven al.
| |
[pagina 90]
| |
Ga naar margenoot+Door de ontrouwigheyt eeniger ingeborene heeft de Commandeur weten zijn volc te brengen van St. Annen-land in Philips-lant/ ende op't leeg Ga naar voetnoot* water in't lant van Schouwen Ga naar voetnoot†; Ende niet tegenstaende de schepen van oorloge haer uyterste neersticheyt deden/ verovert den Spanjaert evenwel Brouwershaven, daer na Bommene, daer hy het al vermoort. Voort treckende naer de stad van Zieric-zee, die hy mede/ nae daer op alle geweld gedaen hebbende (niet tegenstaende de kloecke tegenweer van binnen) vermeestert den 2. Julij 76. Menig kloeck held heeft hier zijn leven gelaten/ onder andere/ den Admirael Boissot, met zijn broeder den Gouverneur van Walchren; 'twelcke groote verslagentheyt bracht onder de gemeente /maer onsen sorg-dragenden God heeft dese droefheyt haest weten te veranderen inde hoochste blijtschap; want somen gemeenlijck segt: De man komt door het gelt, Tot staet en groot gewelt. Ter contrarie: Die daer kleyn van macht is, Hier niet veel geacht is. Dit is gebleken aenden Commandeur/ also hy zijn chrijgschvolc/ dat over al in mutinatie Ga naar voetnoot† was/ om het groote achter-stel Ga naar voetnoot* der gagien/ niet konde gebieden na zijnen wille: maer rotteryen maecten/ so te voet als te paerde. Men heeft de landen gepoocht af te dringen groote sommen van penningen/ om dese oproerige te voldoen: maer de Commandeur klopte voor een doof-mans deure/ elcke stad (voor en aleer men eenig gelt wilde opbrengen) eyschte zijn verkorte-previlegien gestelt in vorigen stand. Desen hoogmoedigen ende trotsen Ga naar margenoot+ man heeft dit grootelicx ter herten genomen/ is van hert-seer sieck geworden/ kreeg een heete coortse/ met swellinge/ ende is so overleden den 5. Marty 1576/ niet sonder nadencken Ga naar voetnoot* van de peste. Schoon-spreker, weyffelaer, meyn-eedig leugenachtig,
Wraeck-gierig, onbemint, preuts* in u doen en prachtig
Ga naar voetnoot*,
Wat baet u nu de moort de Moren aengedaen?
En ons bereyt oock, Maer (God lof) niet voort gegaen.
Nu ligt ghy op u rugg', de siel van hier gevaren:
En weet nu wattet is d'onnosle te beswaren:
Had ghy de deucht omhelst, uyt'shertsen lout'ren
grond,
Wie weet hoe g'luckig ghy nu voor den Heere stond?
Qui pietate carent subito mittuntur ad orcum.
Terit, & teritur.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 91]
| |
O! Hoe sal dat licht der Godloosen in haer ongeluck over hen komen? hy sal herten-leed uyt deelen in zijnen toorne/ sy sullen zijn als stoppelen voor den wind/ ende als kaf dat den stormwind weg jaegt. Ga naar margenoot+ La grandeur des tyrans croulle mal-asseurée,
Ga naar margenoot+
Le sceptre acquis par sang n'est de longue durée,
Le clou chasse le clou, & par tragiques morts
Ces coeurs ambitieux iouent au boute hors.
Ga naar margenoot§Stem: Van een Fransch ballet.
1.
GOd siet neder uyt zijn Hemel,,
wat de mensch hier alles doet;
Maer als kaf, en lichte semel,,
't boose volck vervliegen moet;
Als God spreken sal recht oordeel,
Aen dit boos en loos gedrocht;
En haer sonder eenig voordeel,
Sal verwerpen wel bedocht.
Vermaledijt ghy syt,
die onrecht hebt gewrocht
Doch kom'al-gelyck, In myn eeuwig ryck,
die my hebben gesocht.
2.
Mensche! denckt toch eens hoe wanck'lyck
Alle ding ter Werelt staet.
Kort ist leven, en verganck'lyck;
Niet en isser of't vergaet!
Als alleene Godes wetten
Sullen altyt blyven staen;
Woud' de mensche daer op letten,
't Soude hem te beter gaen.
Ghy kreegt, o mensch! U wensch,
Woud ghy de goede God
Toch gehoorsaem syn En u dragen fyn
Ga naar voetnoot*
Naer syn heylig gebod.
| |
[pagina 92]
| |
Ga naar margenoot+Tot verichtinge der Nederlantsche saken heeft den Coning macht gegeven den Raet van State Ga naar voetnoot†. In dese vergaderinge hebben haer geweldig ingedrongen Jeronimus Roda, Alonso Vergas, ende andere Spaensche boeven. Wanneer de gemutineerde Ga naar voetnoot* voort gingen in alle ongeregeltheden so ten platten Ga naar margenoot+ lande/ als in de steden/ ende dat sy niet op en hielden van moorden/ branden/ schoffieringen van maechden ende vrouwen/ afstropingen vande goederen ende middelen der luyden: soo heeft den Raed van State (naer dat de gemelde gemutineerde eenige middelen van bevredinge hadden voorgestelt/ de welcke sy verwierpen) verklaerd ende doen afkondigen Ga naar voetnoot†/ dat sy waren vyanden des Konings/ ende der landen/ een ygelick lastende die te mogen vryelijck bespringen ende te krencken waer men konde. Hier tegens stercken haer de selve/ ende werden gestijft vande Spanjaerden die tot Zierick-zee lagen/ Ga naar margenoot+ die haer lieten vinden in Brabant ende veroverden Aelst Ga naar voetnoot†. Sijn oock/ door middel van het casteel/ binnen de stad Antwerpen Ga naar voetnoot† geraeckt/ hebben 'tselve geplondert ende vele schaden aengerecht/ vele huysen/ als het Stadt-huys verbrand/ vele menschen vermoort ende alle moetwillicheydt bedreven. Die walen ende duytschen die binnen Ziericzee ende ter Tholen lagen (op hope van goeden buyt te bekomen) Ga naar margenoot+ zijn haere cameraden gevolgt ende is alsoo/ door Gods wonderbaer beleyt 'tgeheel Zeelandt ontledicht ende vry gemaeckt van de Spanjaerden/ ende hare metgesellen. De stadt Antwerpen tercontrarien is daer van vervult/ sulckx dat de gene die voor dese hen hadden getoont soo yverich totte Spaensche/ Roomsche/ ende Papiste religie te syn/ ende daer over vele Godvresende persoonen uyt Ga naar margenoot+ oorsaecke haeres Gods-diensts hadden gemarteliseert/ nu van hare meesters vergeldinge kregen/ van hare gedane wercken. Ick voel een soeten douw, ick voel een waerden regen,
Ick voel een lieflick nat, ick voele Godes segen.
Dat dorstigh was, en schier van droefheyt dorr' en
droogh,
Dat krygt een scheut in my, en steeckt syn hooft om
hoogh.
| |
[pagina 93]
| |
Men siet uyt 'sHeeren beeck genad'en goetheyt vlieten,
Den stroom van syne sorg, veel heyls alom uytgieten;
De Spanjaerts syn gespoelt uyt Zeelant meest,
verblyd'
Ghy vroome t'saem, en nu, Gods wonderwerck belyd.
Magna est misericordia Domini nostri & placatio reverentibus
ad ipsum sancti.
Ga naar margenoot+
U (o Heer!) kennen is een volkomen gerechtigheyd: ende uwe macht
weten, is een wortel des eeuwig levens.
Ga naar margenoot+
Sainct, sainct, sainct, est l'Eternel des armees: tout ce qui
est en toute la terre, c'est sa Gloire.
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Soet soet Robbertgen.
1.
PRijst God ons aller Heer,, Die 'diepe Meyr verdroogt,
Die daer tot syner eer,, Het water weer verhoogt,
End' leyden doet,, Na synen wensch,
Door Ebb' en vloet,, Dat menich mensch,
Van sulcken daet,, Meer als verwondert staet.
2.
Die't Land met moort en brand So seer vervullet heeft,
Met't volck aen elcken kant So schendig heeft geleeft,
Dat heeft gepluckt En onderdruckt,
Sal self gebuckt Om vard' geruckt
Nu gaen, ende oock Verdwynen als de roock.
3.
Singt Gode lof en danck, Zeelanders! en dees deucht
U aerdsche leven lanck Ter eeren Gods geheugt,
Syt vrolyck t'saem En u verblyt
In 's Heeren naem Dat ghy syt quyt
Het Spaensch gebroet Met haren trotsen moet.
| |
[pagina 94]
| |
Ga naar margenoot+De Prins van Oranjen Ga naar voetnoot†, als een wys ende verre siende Vorst/ achte nu de tyt en de gelegentheyt bequaem te syn ommet alle d'andere Provintien te spreken/ ende te handelen wat vorderlijckst ende tot meeste sekerheyt diende gedaen ende besloten te werden/ soo tot dempinge der tirannen/ als tot vrystellinge der Nederlanden. Om dan dit ter hand te nemen/ heeftmen uyt Hollant ende Zeelant gesonden na de andere Provintien treffelicke/ cloecke ende geschicte mannen; last hebbende om aen te houden dat de Heeren Staten Generael der 17 Provintien Ga naar voetnoot† souden mogen t'samen komen/ gelijck altijts te vooren (in alle swaerwichtige saken des lants) was gedaen geweest. De vier leden van Vlaenderen/ Ga naar margenoot+ ende de Walsche quartieren hebbent 'tselve goet gevonden/ als oock de geestelyckheyt (den Spanjaerden nochtans seer toe gedaen synde) uyt oorsake der grooter wreetheyt/ die sy de Monicken t'Affligem Ga naar voetnoot† hadden angedaen. Binnen de stad Gendt is dese vergaderinge Ga naar voetnoot† gehouden/ heeft vele dagen geduert/ ende syn eyndelijc verscheydene goede dingen beraemt ende besloten den 8. Novembris 1576/ ten eynde men de Nederlanden in een goede stant mochte brengen/ soo om onderlinge vrientschap Ga naar margenoot+ t'onderhouden/ als om de wreede vreemde woedende wolven te verjagen. Dese pacificatie van Gend is by den Coning van Spanjen voor goet aen genomen. Ende is uyt de selve handelinge de landen groote deucht ontstaen/ also de Spanjaerden ende andere vreemde natien uyt de Castelen van | |
[pagina 95]
| |
O groote hemelsch' vorst, die tot ons neder
siende,
Syt d'oorsaeck van ons heyl! wat t'onsen besten diende Ghy alles hebt verschaft; end' aen ons lieve land Hout ghy noch, t'uwer eer, soo goediglijck de hand. Al onse raet en daet is van u aff gekomen, End' alle 'tgoet dat ooyt by ons is voorgenomen, End' oock (danck moet u syn!) dat overvloet van gelt, ('tWelck d'orlochs senuw' is) ons nu dus wert bestelt. 1 De Thuyn der 17 Provientië. 2 De maechden ende 't onderscheyt der selver Landen. 3 De Nederlantschen Leen, de selve beschermende. 4 Woedende, Spaensche, ende Wtheemsche soldaten, die den thuyn soecken te breken. | |
[pagina 96]
| |
Ga naar margenoot+ Gend Ga naar voetnoot†/Uytrecht/Valencijn/ Camerijc/Groningen ende andere plaetsen gejaegt syn. De stad Maestricht Ga naar voetnoot† is on der tusschen by den Spanjaerden overrompelt/ die aldaer groote moort ende overlast hebben gepleegt. De stad Antwerpen (niet tegenstaende de selve eenig garnisoen vande Staten volcin hadde) is ander Ga naar margenoot+ mael mede deerlic geplondert Ga naar voetnoot†. Hier beneffens stellen haer de Spaensche tegens de Staten Generael/ voegen hare hoopen t'samen/ ende hebben de soldaten/ die ontrent Visnaken Ga naar voetnoot† haer vergaderinge hadden van Ga naar margenoot+ wegen de gemelde Heeren Staten/ geslagen. Hier over is goet gevonden dat de Provintien meerder macht te velde souden brengen/ willigen derhalven groote consenten in. Die van Brabant (uyt den naem des Conings) doen afcondigen dat elck syn goude ende silvere Juweelen Ga naar voetnoot† soude brengen inde munte/ om geld af te slaen/ op dattet selve tot dienste des lants gebruyct mochte werden/ voor elcke once gouts sullende geven 22 gul. ende voor d'once silvers 28 stuyvers/ met versekeringe van erffelijcke ofte lijfrenten/ op den lande van Brabant; de geestelijcke hier van alleenlijc uyt gesondert synde. Door desen middel heeftmen veel gelt bekomen/ elc een gewillig vindende om yets by te brengen/ op dat de landen eenmael mochten werden gesuyvert van alle boose vreemde natien/ ende om den Nederlantschen Thuyn soo dicht gesloten te houden/ dat de vreemde daer niet weder licht in en quamen. Nervus pecunia belli.
Procul hinc, procul ite nocentes.
Vrage: Waerom is d'Overheyd soo hoog van God verheven!
Ga naar margenoot+
Antwoord: Om/ totter goeden rust/ de quade te doen beven.
O dieu quel est ton renom, telle est ta louange jusqu'aux bouts
de la terre: ta dextre est pleine de justice.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 97]
| |
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Quand la bergere.
1.
WEest nu verblyt,, Te deser tyt,,
Wie dat ghy syt,,
Over is nu 'snachts droev' duysteren schyn;
Al onse plagen,, In blyde dagen,,
Verandert syn.
2.
'tWeer vriend'lick blickt, Elck is verquickt
Dat 't God soo schickt,
En ons de Sonne der vrede dus geeft,
Tot een bevryding En tot verblyding
Van al wat leeft.
3.
Als alles haest Was op syn quaest,
Was God ons naest,
Syn hulp, syn heyl, syn schut hy tot ons send.
Laet ons hem loven Die daer van boven
De saeck dus wend.
De Bastert van Keyser Karel/Don Joan Ga naar voetnoot† van Oostenrijck, een jongman/ is uyt Spanjen/ om als Ga naar margenoot+ Gouverneur de Nederlanden te dienen/ aengekomen in Lutsenborg Ga naar voetnoot†/ Alwaer hy blyvende/ den raed van State tot Brussel de redenen overschreef/ waer om hy afgeveerdicht was vanden Coning; hem veynsende t'onvreden te syn/ van wegen den grooten overlast die de gemutineerde soldaten deden inde Landen/ die hy daer over van meyninge was te straffen; Versoekende derhalven dat alle de Landen souden resolveren den Coning ende hem als zijnen Gouverneur behoorlijcke gehoorsaemheyt te bewysen/ bysonder in het oeffenen der H. Roomscher religie: Want soo daer ymant in versuymig ware/ hy was soo wel totten oorlog' als vreede veerdig. Dit schryvens gaf oorsaeck dat de Raed van State hebben uytschryvinge gedaen/ aende Heeren Staten generael Ga naar voetnoot† der 17 provintien/ om de selve | |
[pagina 98]
| |
te doen vergaderen; de welcke binnen Brussel by een gecomen zijnde/ hebben de heeren des gemelden raets/ in dese groot-wichtige sake versocht dat de Prins van Oranjen Ga naar voetnoot† soude believen by de vergaderinge te komen/ ende daer by te blyven/ om de selve te dienen met syns edelheyts advys. 'Twelcke de hoog gemelte Heere Prince naer komende/ heeft rondelijck verclaert hem seer suspect te zijn/ dat Don Joan hem in Lutsenborg hield/ ende hem niet en voegde byden Raed van State binnen Brussel/ daer mede hy genoegsaem te kennen gaf dat hy woude volgen de voetstappen vande voorgaende Gouverneurs: Seyd' oock nodig te zijn dat de Heeren Staten souden poogen eendrachtig te blyven by Ga naar margenoot+ de vryheden ende wetten vande landen ende steden/ ende bysonderlijc hier op te staen/ alsoo ten hoogsten de Landen daer aen gelegen was/ dat altijt/ wanneer eenige swaerwichtige saken mochten voorvallen/ de Heeren Staten generael der Nederlanden souden by een werden geroepen/ om op den nood der landen te letten; Wie de zelve vergaderinge soude leggen Ga naar voetnoot*; dat alle vreemde soldaten souden moeten vertrecken; de regeerders/ ingeboorne vanden lande mosten wesen/ ende diergelijcke saken meer. De Prins waerschoude menichmael de Heeren/ haer te willen wachten voor de schoon-opgepronckte spaensche woorden/ beloften/ ende daden; te meer/alsoo sy nu selve de valscheyt alreede veel maels/ tot hare groote schade hadden beproeft Ga naar voetnoot*; Waer over dat indeselve vergaderinge ooc middelen voorgeslagen wierden om d'oorloge (so het nood ware) tegens Don Joan te voeren. Desen Raed des Princes is voor soo goet op genomen/ datmen voorraet van geld ende volck/ als oock allerley provisien hier over besteld Ga naar voetnoot*. Ende senden de E: Heeren Staten Generael hare Ambassadeurs Ga naar voetnoot† na Vranckrijck/ Engelant ende Duytschlant; de Coningen ende Vorsten der selver landen ootmoedelijc biddende de goede hand aen haere gerechtige sake te willen houden/ ende haere na-buyrschap assistentie te willen Ga naar margenoot+ bewijsen/ op dat de perikulen mochten werden geweerd ende gestut Ga naar voetnoot*/ daer mede niet alleen, dese Nederlanden werden gedreygt overvallen te werden/ maer oock de naest gelegene Coninckrijcken ende Landen/ so haest den Spanjaert maer meester van dese soude zijn: willende gedencken aen dese oude veerskens: Tunc tua res agitur, paries cum proximus ardet. Dat is: Als uws naesten huysken brand, neemt dan 't water by der hand. | |
[pagina 99]
| |
Heer! ghy beoogt het al, u oogen niet en sluyten,
Voor u is niet bedeckt; 'tstaet u al bloot en buyten,
Geen weemeling', geen vaeck, geen schemering' van
licht,
Geen schettering der son verhindert u gesicht.
Ghy siet ja selfs in't hert, end' merckt oock wel de
boosheyt
Van desen Spaenschen Vos, die maer met enckel loosheyt
Tot ons geslopen komt, niet als tot ons verderf.
Breeckt Heer! syn arm en kracht, tot welvaerd van u
erf.
Istud est sapere, non quod ante pedes modo est videre, sed etiam
illa quae futura sunt prospicere.
Ga naar margenoot+
Vous tous qui avez vostre attente a l'Eternel, tenez bon, &
il renforcera vostre coeur.
Ga naar margenoot+
Siet op Gods mogentheyd/ op eygen kracht niet bouwt/
Tot schande komt hy niet die vast op God betrouwt.
Ga naar margenoot§ Stem: 's Nachts doen een blauw gestarde kleet, &c.
1.
O Nederland! let op u saeck,,
De tyt en stont is daer,
Op dat nu inden hoeck niet raeck,,
V vryheyt, die voorwaer
V ouders hebben dier gecocht,
Met goet en bloet en leven:
Want sy werd nu gantsch en t'eenemael gesocht
Tot niet te zyn verdreven.
| |
[pagina 100]
| |
2.
Neemt acht op uwer Landen staet.
U volck end' steden meest
Syn sterck, end' daer is raet en daet
Van outs altyt geweest.
U adel is manhaftich vroom
Ga naar voetnoot*,
Men vind niet haers gelijcken;
Houd den Spanjaert doch, ick bid u, inden thoom
Dat hy van ons mach wycken.
3.
Beschut, beschermt, bewaerd u land,
Let op het Spaensch bedrog,
Ey laet niet nemen uyt u hant
U Previlegien toch:
Maer thoont u elck een man vol moet,
In't houden van u wetten,
Boven al dient God, en valt hem steets te voet,
Dat hy op u mach letten.
Ga naar margenoot+Niet tegenstaende dat de Heeren Staten generael haer bereyden tot tegenweer; soo hebben sy nochtans hare gecommitteerde gesonden na Lutsenburch/ die eyndelijck tot Marche in Famine Ga naar voetnoot† met Don Joan zijn verdragen. Onder verscheydene beslotene saken zijn dit de voornaemste; dat Don Joan binnen 20 dagen uyt den lande soude doen vertrecken alle het vreemde crygs-volck Ga naar voetnoot†/ diemen vry soude moeten laten reysen/ mits dat de selve niet meer inde lande souden mogen komen. De Roomsche religie moste alom alleene gepredickt worden/ Ende ygelicx lants ende stads Previlegien gehanthaeft; Alle de verbintenissen by de Heeren Staten gemaeckt met uytlantsche Coningen ende Vorsten souden te niete zijn; tot betalinge der gemutineerde mosten de Heeren Staten eerstdaegs betalen 600000 guldens/ Ende moste de pacificatie van Gent werden achter volgt/ etc. Dit vrede edict/ oft Ga naar margenoot+ eer gemomde-handelinge heeftmen aengeboden de Heeren Staten van Hollant ende Zeelant/ op dat sy hen daer nae mede wilden voegen ende stellen neffens d'andere provintien: maer de selve Heeren hebben mondelinge ende schriftelick vertoont de swarigheden Ga naar voetnoot† die sy daer inne vonden/ niet raetsaem achtende haer daer inne te wickelen; seggende haer te willen houden by de Pacificatie tot Gent besloten/ zijnde beyde den Coning ende den Lande voorderlijck Ga naar voetnoot*: vertoonden de swarigheden die sy vonden in dit edict/ alsoo hare begeerte daer in niet en was genoech gedaen/ Om dese redenen/ Voor eerst; Dat de vreyheyd ende macht der vergaderinge der Heeren Staten generael der Nederlanden | |
[pagina 101]
| |
was benomen/ die sulcx nochtans van rechts wege toequam/ als eene saecke zijnde daer aen de landen ten hoogsten gelegen was. Ten tweeden: Dat de Staten haer sagen verplicht aen nieuwe (te voren Ga naar margenoot+ noyt gepleegde) eeden. Ten derden: Dat de Graef van Bueren met gewelt noch in Spanjen wierd gehouden. Ten vierden: Dat den eed die Don Joan hadde gedaen tot hanthoudinge vande Pacificatie van Gent/ was vol dobbel-sinnige woorden. Ten vijfden (aenmerckens waerd) Datmen al dese vreemde soldaten (diemen verscheydemalen hadde afgecondicht voor vyanden des Conings ende der landen) nu mette Nederlantsche geroofde goederen noch soude vry laten vertrecken/ ende haere achterstellige gagie voldoen/ daer de selve waerdig waren metter doot gestraft te worden. Ten sesten: De Staten van Hollant ende Zeelant achteden gantsch oneerlijck te zijn datmen so lichtvaerdig soude verwerpen sulcke heerlijcke alliantien Ga naar voetnoot† ende verbintenissen mette kroonen van Vranckrijck/ Engelant/ als oock met eenige Duytsche Vorsten gemaeckt/ daermen veel eer groote danckbaerheyd de selve over sulcken ontfangen weldaed behoorde te bewijsen. Ten sevensten Ga naar voetnoot†: Om dat Don Joan egene Ga naar voetnoot* versekertheyd gedaen hadde/ om zijne beloften getrouwelijck te voldoen. Ten achtsten: Dat men niet en had duydelijck besproken het afbreken der kasteelen ende forten/ die so lange hadden gedient tot roofnesten der tyrannen/ ende men geen nieuwe forten inde Nederlanden soude mogen maecken/ dan met consent der Heeren Staten generael/ met noch andere swaricheden meer. Om alle welcke redenen/ de Heeren Staten van Hollant ende Zeelant verklaerden dat sy geensins konden in dit Vrede-edict consenteren/ voor ende aleer men haer op de voorgestelde gravamina hadde genoech gedaen: seyden oock dat Don Joan (wanneer hy in zijn Gouvernement soude zijn) alles lichtelijck na zijnen sin soude krijgen/ somen niet eerst de voorsz. voorgestelde articulen af en handelde. Desen alles niet tegenstaende/ so hebben d'andere Provintien Don Joan tot Gouverneur aengenomen/ ende hem tot Brussel daer Ga naar margenoot+ inne bevesticht. Hy dede veel borgerlijcke exercitien Ga naar voetnoot†/ om des gemeenen mans genegentheyt tot hem te trecken/ ende veel neerstigheyt (soo het scheen) om 't vreemde crijgschvolck te doen vertrecken. De steden Maestricht/ Antwerpen Ga naar voetnoot†/ Liere ende andere werden vande Spanjaerden (die de selve seer hadden getiranniseert) ontledicht. Vele luyden hadden goede hope dat door deses mans regeringe de | |
[pagina 102]
| |
saecken des Lants op eenen goeden vasten voet souden werden gebracht; maer ten duyrde niet lange/ ofmen heeft bemerckt dat hy heymelijck den Spaenschen last volgende was. Hy hitst tegens de Staten Ga naar margenoot+ secretelijck op de steden Amsterdam/ ende Uytrecht Ga naar voetnoot† . De Duytsche Colonnellen/ die haer volck tot besettinge in eenige steden hadden/ heeft hy mede aen zijn zijde getrocken. In somma zijnen bedriegelijcken handel/ ende fenijnig oordeel over de Nederlanden/ heeftmen klaerlijck meer en meer vernomen ende verstaen uyt eenige zijner eygener brieven Ga naar voetnoot†/ geschreven aen den Coning van Spanjen/ in Gasconien door het volck des Conings van Navarre bekomen/ ende de Prins van Oranjen beschickt/ die de selve aen de Heeren Staten generael heeft doen behandigen/ daer inne versoeckende voorraed van geld ende volck/ om de landen t'eenemael onder de Spaensche gehoorsaemheyt te brengen: want het lichaem (soo hy schreef) was soo ontsteld/ datter geen ander remedie was om dat te genesen/ dan met vele ongesonde gequetste leden af te snyden/ ende anders meer. Het trots, jonc, hipplend' bloet, brood-droncken wulpsch end'
dartel,
Dat soeckt ons slechts maer vast te brengen aen de wartel
Ga naar voetnoot*,
Om ons, door schijn van deucht, te helpen al van
kant,
Te brengen onder hem het gantsche Nederland.
Maer lieve hoort hem niet, hout eendracht vast gebonden,
Bout op geen driftig sant
Ga naar voetnoot*,
legt goede vaste gronden,
Volgt altijt goeden raet van rechte wyse lien,
Voor al, in al u doen, wilt op den Heere sien.
Fronti nulla fides.
Celui qui parle en flaterie aux intimes amis, les yeux mesmes de
ses enfans defaudront.
Ga naar margenoot+
Al wat vleesch en bloet verdicht/ Is gantsch ydel/ boos en
licht.
Ga naar margenoot+
Homo spectat quod est ob oculos Iehova spectat quod est in
animo.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 103]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Courante Si cest pour mon
pucellage.
1.
FOey Don Jan! al u bedryven
Staet voor God en mensch beschaemt,
Hoe t oock wesen mach genaemt,
Al u doen kan niet beklyven;
want u neen dat is u ja:
't Welc dan is u meesters schae.
2.
Al u veynsen en u smeken,
Hoe't mach wesen op gepronckt,
Is als 'tvier nu gansch ontvonckt,
Al u Spaensche loose treken
Syn soo klaer nu aenden dag
Als de Sonne schijnen mach.
3.
Bastert zijt ghy van natueren,
Bastert zijt ghy in Gods kerck,
Bastert vintmen al u werck,
Basterts doen niet lang kan dueren,
Bastert sterft hy die al om
Gaet in basterts wegen krom.
4.
Sond' op sonde gaet ghy hoopen,
Sondig is u doen en laet,
Ghy gaet met de sond' te raed',
Mette sonde sult ghy loopen
In des sonds verderffenis;
Want de sond 'sdoots oorsaeck is.
Wanneer het nu bleeck dat de Hoog-duytschen van Don Joan onderhouden wierden; heeftmen Ga naar margenoot+ de selve uyt 'tcasteel van Antwerpen/ als mede uyt 'sHertogenbosch/ Bergen op Zoom/ ende Sevenbergen doen vertrecken; Welcke saecke van Don Joan aen den dag komende /als oock noch andere dingen meer/ heeft hy hem gespoedicht naer Namen Ga naar voetnoot†/ alwaer hy/ den 7. Julij 1577/ vermeestert het Ga naar margenoot+ | |
[pagina 104]
| |
casteel/ eenen Gouverneur daer op stellende die hy syn saecken vertrouwde. Over welck stuck hy zijne gesanten na Brussel sent om 'tselve by den Raed van State t'ontschuldigen/ voor gevende dat hy hadde verstaen datmen uyt was om zijn persoon te verseeckeren ende nae Zeelant te voeren. Daer op hem geantwoord werd; men soude hem sodanigen versekeringe doen alst hem soude believen/ wanneer hy alle quaet vermoeden van de Heeren Staten wilde af leggen; Hy daer en tegen dreycht haer te vyer ende te swaerde/ scheld haer voor rebellen/ ende (namelijck die van Hollant ende Zeelant) begaen te hebben de sonde der gequetster Majesteyt. Aldus nu openbaer zijnde Don Joans opset/ hebben de Heeren Staten generael/ hier over als verslagen synde/ noodig geacht de Coning van Spanjen Ga naar voetnoot† dese saken kenbaer te maken/ als gedaen wierd. Ende naer eenige tusschen gevallen geschiedenissen heeft Don Joan hem sterck gemaeckt om de landen te beoorlogen/ daer over ontbiedende te Ga naar margenoot+ rugge zijn doorgesonden vreemt chrijgs-volck. De Heeren Staten dit bemerckende/ nemen oock volck van oorloog aen/ breken af de casteelen Ga naar voetnoot† so tot Gent/ Antwerpen/ Uytrecht/ Rijsel/ als Valenchijn/ ende versoecken aende Heeren Staten van Holland ende Zeelant hulpe/ als oock den dienst des Ga naar margenoot+ Princen van Oranjen Ga naar voetnoot†, die hem te Brussel laet vinden/ gekoren werdende/ in Octobri 1577/ Ruwaert van Brabant/ 'twelck in out-Brabants te seggen is: Rust-bewaerder. Eenige edelen/ meest Walsche/ dit benijdende/ weygerden onder 'tgebied deses Princes te velde te komen/ ende 'tland te dienen: Ga naar margenoot+ besluyten deshalven den Eershertoch Matthiam Ga naar voetnoot†, broeder des Keysers Rudolphi, t'ontbieden uyt Duytschlant/ dewelcke inde Nederlanden aengekomen zijnde in Decembri 77/ is de selve terstont gekooren tot Gouverneur generael der Landen/ ende de Prins zijn Lieutenant. Ende hebben de Heeren Staten generael/ onder 'tgebiet van dese Heeren/ tegens Don Joan, een machtig Leger te velde ge- | |
[pagina 105]
| |
bracht/ Dewelcke sy met zijne Aenhangers hebben doen verklaren by openbare afcondinge/ voor vyanden des Landts/ om hem ende de zijne te krencken daer men kond' ofte mochte/ met verbod van de selve eenigen toevoer ofte hulpe te mogen doen/ also de nood-wendicheyd der sake dese oorloge tegens hem vereyschte. De Heeren Staten hier en boven/ versoecken hulpe ende assistentie van alle Coningen ende Vorsten/ in dese hare gelegentheyt. Ende de Majesteyt van Engelant Ga naar voetnoot† heeft Christelick geacht aen den Coning van Spanjen te versoecken/ om het vyer der oorloge te blusschen/ dat nu scheen groot te willen ontsteecken/ dat Don Joan na Spanjen mochte werden geroepen/ als de landen Ga naar margenoot+ onaengenaem zijnde/ ende te versorgen schorssinge van wapenen: met verdere aensegginge; soo sulcx niet werde aengenomen/ dat hare Majesteyt haer Conincklijck devoir Ga naar voetnoot* dan soude doen om de verdruckte te helpen. De Coning van Spanjen dit vanden Engelschen Ambassadeur seer vriendelick aengedient zijnde/ heeft het Goddelick/ Conincklijck/ ende redelick versoeck in den wind geslagen/ ende Don Joan heymelick versorgt van alle nootsakelickheden totten oorloge dienende; Uyt Spanjen oock afveerdigende/ aen de Staten der landen/ de Baron van Selles Ga naar voetnoot†/ een loos ende doortrapt man; aenbiedende Ga naar margenoot+ alle vrede/ Wel verstaende/ in dien de gemelde Heeren haer wilden de gehoorsaemheyt des Conincx gantsch onderwerpen/ de Roomsche religie alleen gebruycken/ ende den Prins van Oranjen tot Ostagier Ga naar voetnoot* overleveren aen zijne Majesteyt/ dat alsdan Don Joan, met alle het vreemde crijgsvolck soude werden t'huys ontboden /ende den Prins van Parma, wesende van zijnen bloede/ als Gouverneur/ afgesonden/ die de landen soude regeren nae haere Prevelegien ende wetten. De Heeren Staten dese aenbiedingen niet konnende aennemen/ alsoo de selve voornemelick streckten/ om de Prins van Oranjen in 's Spanjaerts gewelt te moeten leveren/ is daer op gevolgt dat Don Joan zijn leger in Jannuario 78/ heeft gemonstert/ sterck 2000 ruyters met 16000 voetvolcx/ latende af roepen openbare oorlog Ga naar voetnoot† tegens de Heeren Staten generael der Nederlanden/ de Paus Gregorius de dertiende zijn bulle | |
[pagina 106]
| |
Ga naar margenoot+ hier by doende/ ende veel aflaet van sonden belovende/ de gene die de Spanjaert souden helpen tegens de rebellen: Ontrent Gemblours ranst Don Joan 'tleger der Staten aen Ga naar voetnoot*/ 'tselve groote afbreuck doende/ de Spanjaerden haere victorie vervolgende/ veroveren Leuven, Limborch, Diest, Nivelles, Philippeville, ende Sicchenen, daer sy een groote moort deden. Genadig goede God! en Coning aller machten!
Verlosser van de mensch! slae gaed' u lieve bruyt!
Breeckt eenmael 'tGodloos doen, van die so hatig trachten,
Met alle tiranny, u volck te roeyen uyt.
O alder Vorsten Vorst! spring-ader, vol des troostes!
Ons Hemelsch hoogste goet! ons zielen eeuwig wit!
Gedenckt aen u verbont; 'tis nu den tyt des oogstes,
Help! help! o Heere help! het volck dat u so bid.
Intelligat homo medicum esse Deum, & tribulationem medicamentum esse ad salutem, non paenam ad damnationem, sub medicamento positus ureris, secaris, clamas: non audit medicus ad voluntatem, sed audit ad sanitatem. Ga naar margenoot+ Och! dat ick waters genoech hadde in mijnen hoofde/ ende mijn
oogen traen-aderen waren/ dat ick dag ende nacht beschreyen mocht de
verslagenen in mijnen volcke.
Ga naar margenoot+
Mon violon s'est tourné en voix de lamentation, & mes
orgues en son de pleur.
Ga naar margenoot+
| |
[pagina 107]
| |
Ga naar margenoot§ Stem: Pavane Medelyn.
OCh hoort doch aen ô Heer!
Het klagen van dijn arm gemeent,
En merckt eens aen hoe seer,,
U volck nu weer,, klaegt, schreyt, en bitter weend!
Heer maect ons eenmael vry! Van all' dees tyranny,
En siet ons jammer aen, Of anders wy vergaen
Hout ghy de wacht,, Laet 'svyants pracht,,
Sijn macht,, En kracht,, Sijn haest tot niet gebracht,
Op dat o Heer u bruyd Niet werd'haer prooy' en buyt,,
Staet haest'lyck op, Slaet op de kop,
Die ons dus druct en plaegt,, End' overal verjaegt;
Soo sullen wy, Verheucht en bly, U 'tallen ty,
Waer 't sy, Vry eer bewysen,, En prijsen.
Heer toont u goetjonstigheyd,
End' breect 'svyants listigheyd.
| |
[pagina 108]
| |
Ga naar margenoot+De oneenigheyt die onder de Crijgsoverste van't leger der Heeren Staten was/ gaf oorsake dat den vyant voordeel op't selve heeft verkregen; hebben oversulcx de Heeren Staten advijs versocht vanden Prins van Oranjen, ende hulpe van Hollantsche ende Zeelantsche soldaten/ die hen toegebracht wierden; met de selve besettende/ als de getrouste zijnde/ de naest gelegene steden aen den Ga naar margenoot+ vyand/ ende van daer het leger opbrekende. De stad Amsterdam Ga naar voetnoot†, houdende de partye van Don Joan, is ondertusschen/ door de Heeren Staten van Hollant/ aen allen kanten benouwt geworden/ so dat sy haer gedrongen vond te begeven/ neffens d'andere Hollantsche steden/ onder het gouvernement des Princen van Oranjen. 'Twelcke Godes kercke seer heeft gestijft/ de vroome verquict/ 'tland een goede sterckte/ ende den vyand een groote verslagentheyt by gebracht. De steden Campen ende Deventer zijn (door den Graef van Rennenberch Ga naar voetnoot†) mede gebracht onder 'tgebied der Heeren Staten. Leeuwaerden, Groeningen, Ipren, Gend, Brugge, ende veel ander treffelijcke steden met Antwerpen, hebben haer getoont vyand van Don Joan, beminnende de vryheyd haerder Previlegien. D'inwoonders der selver steden hebben haren eed van getrouwicheyd moeten doen aenden Coning, als oock aenden Eershertoch Matthias als Gouverneur der landen/ aende Prins van Oranjen zijnen Lieutenant/ ende aende Heeren Staten generael: Daer en tegen Don Joan met de zijne te moeten houden voor vyanden des Lants/ met verbot van de selve eenigen toevoer te doen/ nochte gemeenschap Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+ met brieven ofte andersins te houden op pene van sware straffe. De Jesuyten Ga naar voetnoot† binnen Antwerpen ende Brugge/ als mede in andere steden/ het doen deses eeds weygerende/ zijn daer over uyt de steden gevoert. Ende also de Keyserlijcke Majesteyt met de Rijcx-vorsten bestemt hadden eenen rijcx-dach te houden binnen Worms Ga naar voetnoot†; so hebben de Heeren Staten noodich geacht derwaerts te senden hare gesanten/ onder andere/ den Heere van St. Aldegonde een voortreffelick man/ die aldaer een gefondeerde Oratie heeft gedaen/ behelsende den droeven stant der bedruckter Nederlanden/ hoe | |
[pagina 109]
| |
dat de selve Landen nu vele jaeren hadden geproeft de wreetheyd der Spanjaerden/ ende daer noch midden in staken/ ende (soo het God met zijne bermhertige hulpe niet en versage) den geheelen onderganck der selver landen te bevreesen stont/ Versocht derhalven met alle ootmoedicheyt zijns Keyserlijcken Majesteyts hulpe ende vriendschap/ om by den Coning van Spanjen te wege te brengen datmen tot een vaste bondige vrede mochte geraken. Ondertusschen de voorsichtige Prins van Oranjen Ga naar margenoot+ heeft de Heeren Staten aengedient hoe hoog-noodig het was (om een gefondeerde staet te bouwen) middel te hebben om zijnen vyant/ niet alleen te wederstaen/ maer den selven oock te gaen offensivelick besoecken/ hem te velde aen te tasten/ zijn steden te belegeren/ ende so (met Gods hulpe) uyt den lande te verjagen. Desen raed is voor so goet opgenomen/ dat terstont middelen beraemt wierden om 'tselve in't werck te mogen stellen. Hare Majest. van Engelant heeft de Nederlanden toegesonden Ga naar margenoot+ hulpe van 2000 ruyters ende 3000 voetknechten/ onder 'tgebied van Hertoch Hans Casimirus Ga naar voetnoot†, die den tijtel kreech van Stadt-houder te wesen voor hare Majest. inde Nederlanden. Vele vanden Adel/ Papistige Ga naar voetnoot*/ meest Walen/ hebben dese sake qualick geduyt/ als ofmen door desen Ga naar margenoot+ middel de landen socht t'eenemael te brengen onder sodanige gebiedende Heeren/ die de gereformeerde religie inde selve alleen souden willen invoeren. Ende niet tegenstaende de Prins van Oranjen dit quaet vermoeden socht te weeren/ so syn de Walen evenwel voorts gevaren/ ende getreden in ondersprake met Francisco Hertog van Anjou Ga naar voetnoot† Roomsch Catholijck/ eenig broeder des Konings van Vranckrijck. Ga naar margenoot+ Desen Hertog is mette Heeren Staten verdragen/ tot 'sLants dienst gebruyckt te worden/ voerende den tijtel van Bescherm-heer vande Vreyheyt der Nederlanden. Ende is dus onder het gebied | |
[pagina 110]
| |
der voornoemde Heeren een machtich leger te velde gebracht/ daer met Don Joans leger/ aengetast synde/ een merckelijcke neder-lage Ga naar voetnoot† heeft gekregen. Een schrickelicken roock, een vlam, een heftich branden
Liet God haest uyt gaen, en verdelgde syn vyanden,
De hemel en de aerd boog voor syn Majesteyt,
Hy reed op Cherubyns, end' heeft syn volck geseyt,
Die hy uyt enckel liefd' wou vaderlijck bewaren,
Siet mijn verkoren bruyt! Ick heb geteld u hayren,
'kWil u in druck en ancxst, vertrout maer, en
gelooft,
Troost, hulp, en alles syn, en rechten op u hooft.
In manu Domini est potestas huius terrae, & eum qui utilis
est in ea suscitabit in tempore.
Ga naar margenoot+
Door Amsterdam Veel blyschap quam. 'tIs wel en recht gedaen De
vrome by te staen.
Ga naar margenoot+
Tu me feras cognoistre le chemin de vie: ta face est un
rassasiement de joye: il y a plaisances en ta dextre pour jamais.
Ga naar margenoot§ Stem: Sei tanto gratioso.
1.
MEn siet Gods kercke groeyen,
En schieten op als een verheven Ceder,
Seer schoon en lieflijck bloeyen;
En oock als een Laurier vergroenen weder;
'tGeen dat verstickt Was, werd verquickt,,
En heeft een moet genomen,
God onsen Heere,, Wyckt nimmer 'tsynder eere,
Vande vromen.
| |
[pagina 111]
| |
2.
Die op haer eygen krachten,
Op Ruyters, Wagens ende Knechten bouwen,
End' nergens meer na trachten
Als over al de vrome te benouwen,
Die sullen haer Op't eynd' voorwaer
Noch vinden meest bedrogen,
Wanneer 'sdoots vonnis Haer sal so klaer de Son is
Staen voor oogen.
3.
Raest, tiert en woelt gy boose,
Voor wien Gods volck hem stedig
Ga naar voetnoot* moet
versteken;
't Sal u, gy Goddeloose
Noch eens op't lest so schandelyck op breken.
Wie zynse toch Die daer't bedrog
Niet van Don Joan en weten?
En hoe hy huyden Op d'aldervroomste luyden
Is verbeten?
4.
Ghy vrome Batavieren,
Drijft uyt de Spanjaert, rept ter deeg u handen,
End' wilt hem geensins vieren
Ga naar voetnoot*,
Laet hem niet langer nest'len in u landen;
Of anders siet, En kont ghy niet
Tot goede rust geraken:
Maer ghy sult broeden, Ja selfs oock slangen voeden
Ende Draken.
5.
Slaet trommels en trompetten,
Vergaert u volck, brengts' al in d'Harrenassen,
Schiet los Roers en musquetten,
Sa velt u Pieck, wilt op den haspel passen
Ga naar voetnoot*,
'tCanons gebral Laet over al
De Spanjaerts tegen-voeren,
En syn soldaten Wegjagen van u straten
Met syn hoeren.
Wanneer ten wedersyden de voornoemde machtige hoopen noch te velde waren/ so hebben de Ga naar margenoot+ Keyserlycke Majesteyt, de Majesteyten van Vranckryck ende van Engelant met andere Vorsten hare Ambassadeurs afgesonden om de partyen te bewegen tot een goede vrede/ op dat daer door de vervreemdinge der Nederlanden van haren erfheere mochte verhoet werden/ 'tveel onnosel-bloets-vergieten verhindert/ ende 'tvyer der oorloge (dat nu scheen schrickelijck te willen uyt branden) uytgebluscht. d'Afgesondene Heeren verschenen zijnde inde vergaderinge der Heeren Staten gene- / | |
[pagina 112]
| |
raelGa naar voetnoot† is hare voorstellinge gehoort/ ende ter herten genomen/ ende zijn de selve eerlijck ende hoogelijck bedanckt voor de Christelijcke ende Princelijcke sorge ende weldadicheyt die hare Heeren de Nederlanden waren bewijsende. De Heeren Staten hebben haer getoont seer geneycht te zijn (gelijck voor desen meer) om een vaste vrede te maecken/ ende tot dien eynde redelijcke conditien met den Coning van Spanien aen te gaen. Doch voor desen in handelinge met zijne Majesteyt wesende/ ende altijts hebbende bevonden datmen haer socht 'tnet over 'thooft te trecken ende te verleyden/ so hebben sy noodig geacht/ aleer sy met Don Joan in vorder gespreck souden treden/ sommige nootsaeckelijcke articlen in geschrifte te stellen/ de welcke sy geerne achtervolgt hadden/ tot behoudenisse der Nederlanden. Maer de selve Don Joan zijnde voor gedragen/ heeftse verworpen ende nergens na willen luysteren. Ende zijn de voorsz. Ambassadeurs vertrocken sonder yets uytgerecht te hebben. Don Joan Ga naar margenoot+ afslaende den vrede/ heeft getoont wel te willen verstaen tot een treves Ga naar voetnoot* of stilstant van wapenen/ voor eenen tijt: doch de Heeren Staten 'tselve qualick bevallende/ merckende dat haren vyand maer tijt socht om sich te verstercken/ ende om twisten onder de Staten ende de Provintien te saeyen/ als oock om eenige ontrouwe oversten om te koopen/ werd na dese begeerte niet gehoort/ maer gepast op goede tegenweer/ mistrouwende den Spaenschen treves. Den 22. Junij 1578 hebben de Staten met den Gouverneur Ga naar margenoot+ goet gevonden de Religions vrede Ga naar voetnoot† toe te laten. Men heeft hier toe de Walssche Provintien oock willen bewegen/ de selve aensienlicke gesanten toesendende/ Maer men heeft die daer toe niet konnen brengen; dreygden ter contrarie de generaliteyt hen te willen afvallen/ somen haer niet wilde toestaen meer stemmen in de vergaderinge der Staten generael te hebben/ als sy te vooren hadden gehad/ ende die gene die sy onder andere leden voor desen hadden moeten inbrengen/ 'twelcke by den Heeren Staten voor onredelick ende onbillick gehouden wiert. Ende zijn derhalven de selve Walsche provintien de Ga naar margenoot+ Religions vrede tegens geweest. Hier by quam de La Motte Ga naar voetnoot† (hebbende de Staten generael gedient | |
[pagina 113]
| |
voor generael van't geschut) over Ga naar voetnoot* met Don Joan. Ende heeft sich noch meer ongemack verthoont/ de Walen een seer quaet genoegen hebbende over die van Gend Ga naar voetnoot†/ door dien de Gentenaers haere geestelicke persoonen de prebenden Ga naar voetnoot* hadden gemindert/ ende de selve totter oorloge gebruyckt/ daer over hen de geestlijcken aende Walen beklaegden. Die onder Montigny Ga naar voetnoot† hebben soldaten in Vlaenderen beschickt/ die daer groote roveryen/ ende moorderyen aen stelden/ brantschattende dorpen ende steden. Die van Gend haer hier tegens wapenende/ gebruycken hare schattingen/ totten gemeenen oorloch en t'haren dienste ingewillicht. Dese Walen werden genoemt Malcontenten of Paternosterknechten. Ga naar margenoot+ De Heeren Staten generael haeren Gouverneur den Eershertoch/ met den Prins van Oranjen ende andere getrouwe vrienden des Lants/ hebben alle middelen voortgebracht om de Gentenaers mette Walen te vereenigen/ doch zijn dagelijcx meer en meer partyschappen tusschen hen aengewassen. Ga naar margenoot+ Den Hertoch Casimirus, met zijne hoopen/ begeeft hem in besonderen dienst der Gentenaers. Ende komt dit quaet daer by/ dat onder de Hertogen Anjou, Casimiri, ende de eygene veltoversten der Heeren Staten, hebbende in dienste 20000 peerde volcx/ met 40000 knechten te voete/ Ga naar margenoot+ groote jalousien ontstonden tegens den anderen/ weygerende d'eene by den anderen sich te vervoegen/ om Don Joan met gemeender hand aen te vallen/ die maer sterck was 6000 Ruyters ende 30000 te voet. De meeste swarigheyd quam hier uyt om dat de Walen ende Gentenaers geen penningen voor de Ga naar margenoot+ generaliteyt meer op en brachten/ maer de selve gebruyckten in hare eygene nooden. Het aldermeeste | |
[pagina 114]
| |
quaet is ontstaen/ door dien de besonderste Walsche Pronvintien Ga naar voetnoot† haer voechden by Don Joan. Dit gaf den vromen regeerders een groote wonde in 'thert ende maeckte groote verslagentheyt. De Staten generael deden versoeck aenden Hertog van Anjou Ga naar voetnoot†, dat zijne hoogheyt hem soude believen te laten gebruycken tot dienst der Landen/ souden hem d'opperheerlickheyt der selver geven/ so sy metten Spaenschen Coning niet en accordeerden voor den eersten Meerte 1579. Maer den Hertog weygert Ga naar margenoot+ 'tselve/ ende/ danckt zijn volck meest af/ hem begevende also na Vranckrijck. Door welcke afdanckinge de Malcontenten seer zijn toegenomen/ ende gegroeyt. Het leger der Staten onder't beleyt des Graven van Bossu Ga naar voetnoot†, des Marschalcx la Nove, ende andere ervarene chrijgsluyden is met voorsichtigheyd afgeleyd ende verdeelt inde de frontier-plaetsen/ oock eenige afgedanckt ende betaelt. Hertog Casimiri Ga naar voetnoot† Ga naar margenoot+ daet werd mispresen/ treckt nae de Majesteyt van Engelant hem t'ontschuldigen/ komt weder in Nederland ende vertreckt met misnoegen nae Duytschlant/ danckende mede zijn volck af. In dese seer beancxste tijden/ dat yegelijcks Vader-lants-lief-hebbende-herte gantsch bedroeft was/ heeft God eene merckelijcke verquickinge de selve verslagene toegesonden; door dien Don Joan Ga naar voetnoot†, is komen t'overlijden in zijn Leger voor Namen, eenige seggende vande peste/ andere/ van ongenuchte/ den Ga naar margenoot+ 17. September 78. Hy hadde seer groote concepten ende voorslagen in 't hooft/ daer over hy selfs by den Koning in achterdencken Ga naar voetnoot* was/ waerom zijn Secretaris Escovedo Ga naar voetnoot† in Spanjen werd ontboden/ ende aldaer omgebracht. Aldus hebben de Nederlanden voor eenen tijdt gemist de quade Spaensche practijcken/ 'twelcke haer een weynig ruste heeft veroorsaeckt. | |
[pagina 115]
| |
Verstoorder van de rust, 'sdeuchts hater, al verkerver,
Schijn-liefdig, dobbel-hart, twee-tongig, mensch-bederver,
Wulpsch, bastaert, stout en streng, warhoofdig,
doots-gesant,
Int land geen erger, om te stichten moord en brand.
Hart-neckig, onbeleeft, van heuscheyd afgeweken;
Kont ghy nu 'tHemelsch recht oock met u handen breken:
Maer neen, wanneer de boom en tacken syn verdroogt,
Soo werptmen hem daer heen, dewyl hy niet en doogt.
Fata regunt homines.
Impurus nunquam gaudia pura tulit.
Ga naar margenoot+
De Heere is een wreecker tegens zijne wederpartyders/ ende die
het zijne vyanden niet vergeten en sal.
Ga naar margenoot+
Ta main trouvera (o Seigneur) tes ennemis, ta dextre trouvera
tous ceux qui te haïssent.
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot§ Stem: La Romanette.
1.
WAt baed u de voochdy der Landen,
End' dat ghy s'u maect onderdaen?
Als ghy met oneer en met schanden,
Noch op het eynde moet bestaen.
Die God, die 't al door siet,
Sal straffen die daer hebben quaet gedaen,,
End' syn hoopken laten niet,,
Altyt even treurig gaen.
2.
Wat baet u hier te syn verheven?
En dat ghy syt een machtig Heer?
Wanneer ghy nae dit korte leven,
Wert vanden Heer verlaten weer?
Die Godt, die't al doorsiet,
Sal straffen die daer hebben quaet gedaen,
En syn hoopken laten niet
Altijt even treurig gaen.
| |
[pagina 116]
| |
3.
Wat baet verstant end' hoog geleertheyt?
Als ghy't so gaet misbruycken al?
En alle't goet wend tot verkeertheyt?
'tWelck u noch suer op breken sal.
Die Godt, die't al doorsiet,
Sal straffen die daer hebben quaet gedaen,
En syn hoopken laten niet
Altijt even treurig gaen.
4.
Wat baet dat ghy veel goede leering
Door vrome luyden hebt gehoort?
Als ghy niet trachtet na bekeering,
End' Lant door vier en swaert verstoort.
Die Godt, die't al doorsiet,
Sal straffen die daer hebben quaet gedaen,
En syn hoopken laten niet
Altijt even treurig gaen.
Ga naar margenoot+Alexander Farnesius Ga naar voetnoot† Prins van Parma, Sone van Madame de Parma, die bastart dochter was van wylent Keyser Carel de vyfde, ende eertijts Gouvernante der Nederlanden/ is uyt Spanjen/ by den Coning afgeveerdigt om als Gouverneur de landen onder zijn gebied te regeren. Desen Italiaenschen Prince poogt/ door loose treken/ het vyer van oneenicheyd ende mistrouwen over al/ onder den Nederlanders te ontsteken/ ende voorder uyt te laten branden/ tot hem treckende veele ontrouwe ingeborene/ die op hope van gewin ende tot hogen staet te geraken sich laten misleyden. Hy beleyt Ga naar margenoot+ Maestricht Ga naar voetnoot†, ende wint 'tselve vechtenderhand/ alwaer hy een groote moort begaet. Den 29. Junij 79 hebben de Papistige borgers hen meester gemaeckt van de stad 'sHertogen-Bosch Ga naar voetnoot†, ende aen Parma overgelevert. De Graef van Egmont Ga naar voetnoot† heeft alle middel aengewent om oock de stad Brussel, desgelijckx eenige Papisten de stad Brugge Ga naar voetnoot†, aen Parma over te leveren ende te verraden: Maer de getrouwigheyt ende kloeckheyd eeniger vromer persoonen heeft dat verhindert. Hoe aerseld ghy aldus? wat spoock of helsch gedrochte
Heeft so u hert' verleyt? Wie wasser die dit dochte,
O snoode wreede daed! Wat is dit voor een stick?
Ghy g'lyckt de schild-pad wel, die cruypend' in het
slick
Begeerd te zijn verhoogt, doch ging haer selfs bedriegen,
Den Arend (des versocht, hoog gaende met haer vliegen)
Synd' over eene rots, liet vallen dit gespuys
Te pletter t'eenemael, met oock haer gantsche huys.
| |
[pagina 117]
| |
Satis diu verba dedisti: satis adhuc tua nos frustrata est
fides.
Ga naar margenoot+
De trouweloose menschen Nau niemant goet en wenschen.
Ne favorise aux grands, les petits ne desdaigne,
Ga naar margenoot+
Ne fai point de tes loix une toile d'araigne;
Toile ou le moucheron s'enrete, cependant
Que le bruyant felon va sa traime fendant.
Ga naar margenoot§ Stem: Engels Baravastres drom. Of: Phoebus is lang over
zee.
1.
ICk och arm! doe klacht op klacht,
Vall' door droefheyt in onmachten.
Dag'lycx groeyt ons Vyands kracht;
End' dat noch is meer te achten,
Dat so veel verradery
Onder dese luyden sy
Die hier ons woonen by.
2.
Maer haer schandelyck bestaen
Op haer eygen kop sal komen;
End' die dus verraen, end' slaen
'tArm onnosel volck, de vromen,
Sullen eer sy't meynen toch,
Voor haer boos en loos bedrog,
Haer loon wel krygen noch.
3.
Doch wat mach ick my so seer
Over dese saeck ontstellen?
Swacke mensch! siet op den Heer,
Wilt al u betrouwen stellen
Vast op God en op Nassouw',
En dat elck hem mann'lyck houw',
In rechte liefd' en trouw'.
| |
[pagina 118]
| |
Ga naar margenoot+In dese tijt bestont de vergaderinge der Heeren Staten generael Ga naar voetnoot† in't Hertogdom van Gelder/ inde Graefschappen van Hollant/ Zeelant/ Vrieslant ende d'Ommelanden. Hier by voechden haer oock eenige besondere steden/ de regeerders der selver haer gedreygt siende van eenen machtigen vyand/ hebbende oock alreede gesmaeckt/ so het ontrou- afvallen der Walscher Provintien/ als oock de verradery veler ingeboorne die den vyand gonstig waren. Naer alle 'twelcke de selve Heeren eenen moet hebben genomen/ binnen de stad Uytrecht Ga naar voetnoot† vergaderende om met elck anderen een naerdere verbintenisse aen te gaen/ ende middelen te beramen waer door sy (met hulpe van God) souden mogen sekerlicxst Gods kercke/ met het lieve Vaderlant/ ende de wettige regeringe daer in beschermen/ tegens alle geweld ende listige pracktycken des vyants ende der trouwelooser menschen. Daer is een goede Unie ende verbont gemaeckt/ bestaende in vele artikelen/ die den leser vinden sal inde Historien Ga naar voetnoot† der Nederlantsche geschiedenissen uytgedruckt/ het welcke seer goede vrucht gedaen heeft/ ende groote vastigheyt gemaeckt inde regeringe/ oock seer versterckt de Pacificatie van Gend. De Ga naar margenoot+ Keyser Rudolphus heeft onderwijlen versocht dat tot Ceulen een dagvaert Ga naar voetnoot† soude gehouden werden/ om op de selve te vereenigen de Coning van Spanjen mette Nederlanden. De gesanten ten weder zijden verschenen zijnde/ hebben de Heeren Staten uyt het besluyt niet dan groote onheylen verno- | |
[pagina 119]
| |
men/ ende bevonden datmen met alle loosheyt uyt was om haer te bedriegen ende te verstricken. Parma ondertusschen groot voordeel doende op de vereenigde Landen: De vergaderinge scheydende/ sonder yet wat uytgerecht te hebben. De Prins van Parma hebbende belooft/ in't handelen mette Walen/ dat hy't vreemde chrijgsvolck soude uyt de Nederlanden senden/ heeft 'tselve gedaen/ 'twelcke vele luyden oorsaeck gaf alles goets den selven te vertrouwen/ hopende dat hy de man soude wesen daer door de Landen in vrede souden werden gebracht. Waer door de Gouverneur van Mechlen Ga naar voetnoot† Ga naar margenoot+ d'Heere van Bours oock beweegt wiert de selve stad aen Parma te leveren. In het beleg van Maestricht is so veel vanden Walschen Adel aenden man gebrocht Ga naar voetnoot*/ datter weynige overgeschoten waren/ die in dienste des Conings hen hielden/ 'twelcke veroorsaeckte datmen den Prins van Parma selfs versocht/ hy wilde het doorgesonden vreemd crijgsvolck weder t'zijnen dienste ontbieden. De sterckste muer of wal daer God door wil bewaren
Sijn kerck, syn volck, en 'tland, in stormen, ende baren,
Is eendracht, en te syn, in doen, en laet, en daet,
Een sin, een hert, een siel, een wil, een stem, een
raet.
d'Eendrachtigheyt die is de moeder vande krachten,
End' 'tgrootst gewelt dat oyt wy by malkander brachten,
Geen wapen doet so veel, geen oorlogs tuyg so sterck,
S'is 'talder-swackste volck het sterckste Bollewerck.
Este pares, & ob hoc concordes vivite, nam vos & decor,
& cantus, & amor sociavit & aetas. Vis nescia Vinci.
Ga naar margenoot+
Daer is geen stercker stand Als eendracht in het Land.
La grace du Seigneur est une grand marée
Ga naar margenoot+
De biens non perisans, une rente asseurée,
Un fonds inespuisable, ou jamais ne defaut,
Ni la graisse d'embas, ni la manne d'enhaut.
| |
[pagina 120]
| |
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Almande Prins de Parma.
1.
EEn Coning, Prins, of Heere,
Hoe machtig dat hy sy,
Die daer niet recht wil gaen,
End' ooc heeft schaemt noch eere,
Die machmen oock wel vry,
Met eeren tegen staen:
Want 'trecht geen onrecht lyd:
Het syn geen Voester-Heeren
Ga naar voetnoot*,
Die daer tot een'ger tyd,
Het rechte recht verkeeren;
Uyt haet en enckel spyt.
2.
Des Conings hert gantsch rotsig,
End' hard als Marbel-steen
Ga naar voetnoot*,
Bloet-dorstig, loos en vals,
Is seer verkeert en trotsig,
Hy trachtet maer elck een
Te brengen om den hals.
Maer ghy o Batavier!
En wilt hem niet verschoonen,
Al maeckt hy veel getier,
Laet eendracht by u woonen,
End' vreest hem niet een sier.
3.
Wilt vast u pylen binden,
Dat uwer
Ga naar voetnoot* geen
ontval,
End' die u vyand raep.
Malkander, als goe vrinden,
De hand bied over al:
Ay laet u niet in slaep
Toch wiegen; maer hout wacht
Met bidden, waken, sorgen,
Neemt op u doen wel acht,
U vyand loert verborgen
Op u met al syn macht.
| |
[pagina 121]
| |
De stad Groeningen Ga naar voetnoot† heeft sich (door 'tbeleyt des Graefs van Rennenberchs) onder de Unie van Ga naar margenoot+ Uytrecht begeven. Coevoorden Ga naar voetnoot† is tot een vesting gemaeckt. De Marschalck La Nove Ga naar voetnoot† verovert van wegen de Heeren Staten verscheyden steden in Vlaenderlant. De Graef van Hohenloo Ga naar voetnoot† slaet eenige oproerige boeren inde Twent/ in Zalant/ ende Mastenbroeck/ ende zijn de selve plaetsen onder der Heeren Staten gebiedt gebracht/ de regeringe aldus nu beter toegaende. Den voor-treffelicken en verresienden Prins van Oranjen heeft andermael voorgehouden in de vergaderinge der Heeren Staten Ga naar margenoot+ Generael/ hoe noodig het was/ soo tot behoudenisse des Vaderlants/ als tot krenckinge des vyants; datmen hem voorsage met bequame middelen om daer mede te konnen voeren so wel offensive als defensive oorloge/ hare E.M. in bedencken gevende/ om verscheydene gewichtige redenen of het den Landen niet raetsaem waer (de selve te doen hebbende met een onversoenlijcken vyand/ die alle de inwoonders hadde verklaerd de doot-weerdich te syn/ als begaen hebbende de hoogste sonde vande gequetste Majesteyt) te kiesen eenen anderen Lantsheer/ machtig van vrienden ende middelen/ om de gedreygde in haren grooten nood bystant te konnen doen/ in balance leggende de macht van Spanjen ende zijne alliantien/ tegen de macht vande vereenichde landen ende steden met haere bond genoten/ daer uyt te bevreesen stont de saecke aldus blijven staende den nootsaeckelijcken onderganck der selver landen. De Prins hier op versoeckende een spoedige resolutie genomen te mogen werden/ ende daer by voegende/ dat nae zijn oordeel hier toe geen bequamer Heere mochte werden versocht als den Hertog van Anjou, die alreede den lande had gedient Ga naar voetnoot†/ ende op zijn vertreck noch alle bystant belooft te doen; is inde vergaderinge der Heeren Staten Generael (binnen Antwerpen) naer lange beraetslaeginge Ga naar margenoot+/ eyntlick goet gevonden/ aensienlicke gesanten nae Vranckrijck te schicken Ga naar voetnoot*/ met volkomen last om metten Hertog van Anjou Ga naar voetnoot† te handelen. De gecommitteerde zijn vertrocken/ in | |
[pagina 122]
| |
Vranckrijck wel aengekomen/ vriendlijck ontfangen/ minnelijck gehoort/ ende eyntlijck verrichter Ga naar margenoot+ saecken wel thuys gekeert. Den Eershertog Matthias Ga naar voetnoot† vond in dese tijt geraden zijn afscheyd te versoecken/ 'twelck hem is (met grooter vereeringen) gegeven/ vertreckende nae Duytschlant. Ontwaeckt nu uyt den slaep, u lendens op wilt schorten.
Jerusalemsche schaer! God sal u smert verkorten,
Hy wil den tuymel-dranck, die bitter was als gal,
U eenmael nemen af, End' die eens geven al,
Den schenders, die door haet u poogden te verdelgen,
Sy synt die't grontsop selfs in sullen moeten swelgen,
Het groots hovaerdig volck sal haest vernedert staen,
En't ned'rich buygsaem hert verhoogt en vrolyck gaen.
Rebus angustis animosus atque fortis appare.
Ga naar margenoot+
Hoe grooter noot Hoe beter wacht:
Hoe harder stoot Hoe meer geacht.
La voix de l'Eternel brise les cedres, voire l'Eternel desbrise les cedres de Liban: & les fait sauteler comme un Veau: le Liban & Scirion, comme un faon de Licorne. Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot§
Stem: Courante durette.
1.
AL wat den mensch bejegent
Ist ongeval of druck,
Welvaren voorspoet of geluck,
't Wort all' van God gesegent,
Ist bitter, suer, of soet,,
God 'tal'tonsen besten doet.
| |
[pagina 123]
| |
2.
Hy neemt in zijn bewaring'
Die, die hy heeft besind
Ga naar voetnoot*
Als een vader liefd' syn kind,
Haer lasten en beswaering'
Benoutheyt, en noch meer,
Doet hy weg tot synder eer.
3.
De boos' hoe dat sy schuymen
Van quaetheyt over al,
Sullen komen toch ten val,
De bane moeten ruymen;
En die nu word gequelt
Sal behouden noch het velt.
4.
Dat maer geloof en hope
Gegront sy op den Heer,
Dat in noot oock even seer
Een yder tot hem lope;
So sal al uwen druck
Haest verkeeren tot geluck.
Op dese tijt hebben de Walsche Provintien den vereenichden landen groote schade toegebracht: Ga naar margenoot+ Eerst door haeren afval vande generaliteyt/ daer nae door de groote hulpe die sy den Spanjaerden deden. De Graef van Rennenberg Ga naar voetnoot†, Gouverneur van Vrieslant, Groeningen ende Ommelanden, die Ga naar margenoot+ te voren de Heeren Staten so goeden dienst gedaen hadde ende daer voren met groote weldaden was begifticht/ is heymelick metten Prins van Parma verdragen/ alle de steden ende forten staende onder zijn gebied/ den selven over te leveren. De Prins van Oranjen 'tselve komende te mercken/ doet versekeren voor de Heeren Staten/ Leeuwaerden/ Harlingen ende Staveren; Maer Groeningen (daer Rennenberch persoonelick binnen was) is gevallen in Parmas gewelt/ met Oldenseel/ Steenwijck ende Hasselt. Dit verraders stuck heeft de Heeren Staten groote verslagentheyd gemaeckt; stercken ende blockeren derhalven Doccum/ Oostmarhoorn ende andere plaetsen meer. Ondertusschen word Coevoorden voor de Staten gewonnen/ alwaer den jongen held Graef Willem van Nassou Ga naar voetnoot† geschoten werd met een kogel van ses pont gewichte/ doch weder genesen. La Nove wint Ninove. Mechelen ende Diest zijn mede voor de Heeren Staten verovert. Parma werd meester van Cortryck. De Burch-graef van Gend Ga naar voetnoot† (die mede de Heeren Staten afgevallen was) overvalt La Nove, die hy gevangen krijgt. | |
[pagina 124]
| |
De verrader Rennenberch beleyt Ga naar voetnoot* Steenwijck hard ende sterck/ maer is kloeckelijck ontset in Februario 81. Daer heeft de Coning van Spanjen geen scherper doorn inde voet gesteken (een hinderpael dat hy niet konde komen tot overwinninge der vereenichde landen/ nochte tot zijne Spaensche Monarchie) dan de stantvasticheyd ende getrouwicheyd des vroomen Princes van Oranjen, gelijck zijne E. den Heeren Staten generael in veele nooden nu lange jaren hadde bewesen. Daerom de gemelde Koning wanneer hy met omkoopinge ofte schoone beloften den selven Prince aen zijn syde niet Ga naar margenoot+ konde krijgen/ voor neemt een wreed ende onbermhertig middel/ om hem om den hals te brengen/ doende by openbare afcondinge tegen hem uytroepen een ongehoorde sententie ende ban Ga naar voetnoot†; verklaerende den selven Prince niet langer waerdig d'aerde te dragen/ de Sonne te beschijnen/ of de locht hem adem te verleenen/ maer de doot verdient te hebben/ als een afvalligen Ketter/ ende ongehoorsaem ondanckbaer mensch/ met zijnen Coning seer ontrouwelijck hebbende gehandelt. Gevende oversulcx eenen ygelick last/ macht ende bevel/ den selven te vangen ende te dooden. Den yutvoerder deser sententie belovende 25000 kroonen/ ende daer en boven/ indien hy van geringen afkomste waer/ Ga naar margenoot+ hem edel te maken/ ende wat groote sonde hy hier door begaen mochte/ de selve hem al vergeven te sullen worden. Men verklaerde oock alle des Princen goederen verbeurt te zijn/ ende den moorder uyt de selve zijn verdiende 25000 kroonen te betalen. Tegen dese barbare ende wreede daet/ doet de Ga naar margenoot+ Prince in druck uytgaen zijn verantwoordinge Ga naar voetnoot†/ inhoudende kortelijck zijn ontschuld/ ende d'onrechtvaerdige beschuldingen/ daer mede hy valschlijck werd beklad; Beneffens zijne groote ende getrouwe diensten den Keyser/ ende daer nae zijnen Soon/ desen Coning van Spanjen/ bewesen; voor alle welcke weldaden hy nu moste lijden soo veel schaden/ gewelt/ ende onrecht aen goet ende bloet. De Spaensche Raed hadd' inde verbanninge des Princes mede ingebracht/ dat/ naedien alle de Nederlanders waren afgevallen van de gehoorsaemheyt die sy den Koning (als haren natuerlicken Heere) schuldich waren/ sy niet meer werden erkent voor ondersaten van zijne Majesteyt: maer/ volgens de Goddelijcke ende wereltlijcke wetten/ als rebellen Ga naar voetnoot† ende wederspannige aen goet ende bloet behoorden ge- | |
[pagina 125]
| |
straft te werden/ belastende een yegelijck dese sententie uyt te voeren. De Heeren Staten Generael dit siende/ syn genootsaeckt geweest hier tegens mede eene resolutie te nemen/ in Julio 1581 Ga naar voetnoot† in 'sGravenhage vergadert zijnde/ alwaer naer langhe handelinge/ hoemen alder best/ soo tot behoudenisse des waeren Gods diensts/ 'sLants wetten ende vryheden/ als mede haer ende haerder onderdanen leven ende goet/ mochte werden behoorlick beschermt/ bewaerd ende verdedicht tegens alle tyrannen die haer poochden van alle 'tselve te berooven ende t'ontvreemden/ voornemelijck overwegende de groote tyrannyen door den Coning van Spanjen ende zijne Gouverneurs gepleegt (als meer andere redenen in't lange inde selve resolutie vervaet) de selve Heeren Staten eendrachtelijck Ga naar margenoot+ hebben verklaerd haer ontslegen te vinden vanden eed der getrouwicheyd aen zijne Majesteyt gedaen: zijnde van een Prins een tyran geworden: daer over hy Ipso Iure vervallen was van 'trecht dat hy eenichsins aende Nederlanden hebben mochte. Ontslaende dien volgens alle officieren (den eed der getrouwigheyd den Coning gedaen hebbende) van haere beloften/ ende haer doende sweeren (soosy in haere offitien wilden blyven) den Staten Generael gehouw ende getrouw te moeten wesen. 'tZedert welcke tijdt men den Koning van Spanjen gehouden heeft met den zijnen voor vyanden des lants/ wettige oorloge tegens hem voerende/ ende dat alles met vaste hope ende vertrouwen dat God eene goede uytkomste soude verleenen/ als hy tot noch toe/ tot zijns naems eere/ opbouwinge ende vastigheyt zijnder kercke/ ende hanthoudinge der vrye Nederlantsche Wetten/ als tot straffe der tyrannen gedaen heeft/ andere Princen tot een exempel/ die haere ondersaten met tyrannye soecken te verdrucken. Ga naar margenoot+ Den Speck die denckt altijts om die te nemen 'tleven;
Die onder syn streng jock sich niet en willen geven;
Maer hy en let niet eens op't recht van onsen staet,
En dat hy tegen een vry Land hem kanten gaet.
Want g'lyck de paerden syn geschapen om te ryden,
De Vogels om de locht met vleugels te doorsnyden,
De Visch tot swemmen, End' tot jock en ploeg den Os;
Soo mede wy oock om te wesen vry en los.
| |
[pagina 126]
| |
Imo Princeps rei publice gratia constituitur, & non res
Principis causa.
Ubi Rex in populum Tyrannus, populo iure
divortium.
Met u tyrannen spreeck ick/ op dat ghy lieden wijsheyt leeret/
ende dattet u niet en feyle.
Ga naar margenoot+
Wanneer een Prins tyrannich leeft, met recht men hem zyn
paspoort geeft.
Dieu n'a fait (disent ils) d'une commune Voix,
Ga naar margenoot+
Pour les Roys les Vasseaux, ainçois pour eux les
Rois.
Ga naar margenoot§ Stem:
Paszemeze d'Anvers.
1.
HOogmoedig geest,, Wilt op u doens eens letten,
Die daer onse Wetten, Verbroken hebt tot niet,
's Lants Adel meest,, Tyrannig ginct verpletten,
Alles wout versetten, Na'tjockig
Ga naar voetnoot*
Spaensch gebiet.
met geen smeken kond'm'u leyden,
Stopt het oor voor die daer schreyden
U
Ga naar margenoot* Spaensch geboeft,
Heeft menig mensch bedroeft.
2.
Als alles werd Geproeft om u te stillen,
Hebt ghy geensins willen U wreetheyt laten staen:
Maer even hard Doen dooden, braen en villen,
End' ons door geschillen Gesocht oock te verraen.
Daerom kond' men u niet dulden,
Maer 'twas tydt om u t'onthulden
Ga naar voetnoot*
Op dat m'eens vry
Waer van u tiranny.
3.
U ydel eer Tot d'Hemel hoog verheven,
Heeft u soo gedreven Tot desen bosen haet,
Dat g' oock niet seer Past op der luyden leven,
End' het al doet beven Door uwe wreede daet.
'tVolck heeft deurgaens t'allen tyden
'sPrincen dolheyt moeten lyden,
Wanneermen't quaet
In tyts niet tegenstaet.
| |
[pagina 127]
| |
De religions vrede Ga naar voetnoot† die toegelaten was binnen Vlaenderen ende Brabant hebben sommige oproerige Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+ Papistige Borgers niet konnen dulden/ aenstellende groote rumoeren soo binnen Antwerpen als binnen Brussel/ daer over de Magistraten voor goet ende best vinden de Gereformeerde religie opentlick alleen toe te laten/ ende d'oproerige persoonen uyt haere steden te doen vertrecken. De Prins van Oranjen heeft desen Jare 1581 gekocht de Marquisaten van der Vere ende Vlissingen ende is inde selve gehuld geworden. De Ridder Noorits Ga naar voetnoot† slaet Rennenberg uyt't veld/ die daer over in sieckte vervallende groote ongenuchte maeckende/ ende seer beklagende zijn verraed/ gepleegt aende Heeren Staten/ gestorven is. Parma heeft in zijne plaetse gestelt eenen Spanjaert/ genaemt Verdugo. Den Ga naar margenoot+ 27. Junij 1581/ verovert Haultepen ende Schenck de stad Breda met verrassinge. Doornick ende Ga naar margenoot+ Oudenaerde heeft Parma mede bekomen/ ende belegert hebbende Cameryck, heeft den Hertog van Anjou dat ontset/ daer beneffens vermeesterende 'tCasteel van Cambresis ende Sinte Gelein Ga naar voetnoot†. Desen Ga naar margenoot+ Hertog Ga naar voetnoot† in't land gekomen zijnde/ vertreckt na Engelant/ versocht hare Majesteyt ten huwelijck: maer daer toe niet kennende komen/ is hy weder in de Nederlanden gekeert/ ende voor Hertog van Brabant ende Marck-Graef Ga naar voetnoot† des Heylig Rycx gehuld. Daer nae/ tot Gend/ mede voor Grave van Vlaenderen gekoren zijnde/ den eed eerst by zijne hoogheyt gedaen wesende na behooren/ hebben hem de gemeenten mede alle trouwe belooft/ ende den Spanjaerden voor vyanden gehouden. Hier en tusschen | |
[pagina 128]
| |
heeftmen de Papistige religie weder openbaerlijck toegelaeten binnen Antwerpen/ Gend ende andere steden. De Hertog van Anjou brengt uyt Vranckrijck een sterck leger/ daer mede eenige plaetsen vermeesterende. Marthen Schenck zijnde in dienst van Parma, ende nu vande Heeren Staten volck gevangen zijnde/ heeft den Spanjaert weynig nae hem getaeld/ alsoo hy niemant min en achte dan de Nederlanders. Hy daer over t'onvreden zijnde/ begeeft hem in dienst der Heeren Staten/ de welcke hy seer goede diensten gedaen heeft/ tot zijn doot toe. Uyt krachte des Spaenschen bans so heeft eenen Ga naar margenoot+ Joen Jabregny Ga naar voetnoot† Biscayn den Prince geschoten den 18. Meerte 1582/ binnen Antwerpen door zijn hooft/ daer van hy wonderbaerlijck is genesen: doch zijn weerde gemael Charlotte van Bourbon Ga naar voetnoot†, door dit ongeluck haren man overkomen/ is daer van soo verschrickt/ dat sy een dootlicke sieckte heeft gekregen/ Ga naar margenoot+ ende korts daer nae starf/ wanneer sy den Prins 6 dochters gebaert hadde. De Moorder werd dadelick doorsteken/ ende is zijn doot lichaem (met eenige zijner mede plichters) gejustitieert. Verstoorder, ghy die daer des Heeren volck soo plaget,
En meynt ghy niet dat sulcks ten hoogsten God mishaget!
Haer bloet roept wraeck op wraeck: 'tsal niet vergaen
alsoo,
Ghy baert maer stoppels toch, end' gaet bevrucht met
stroo;
Den heeten tooren Gods sal u wel haest ombranden,
Ghy sult vergaen als roock, om-vallen als de wanden,
Die out syn en verrot. End' ghy, o vrome! sult
Haest vrolyck gaen, verlost, hebt toch maer wat
gedult.
Deus tibi dignum factis exitium dabit. - Nemo malus felix.
Ga naar margenoot+
De rijcke doet onrecht ende pocht daer toe noch; maer de arme
moet lijden en daer toe dancken.
Ga naar margenoot+
O Dieu misericorde!
Ga naar margenoot+
O pere de douceur! a ton cher filz accorde
Encore un peu de temps, Seigneur ne permets pas
Que tes plus grands haineux rient de son trespas.
| |
[pagina 129]
| |
Ga naar margenoot§ Stem:
Engels Oud Ioen metten Bas.
1.
T Quaet groeyt in groot getal, End''theeft schier overal,,
Hier te Land,, d'Overhand,,
Want de list,, Haet en twist,,
'tSwarte nydig beeft, Is geweest,,
Noyt soo seer,, In de weer,,
De liefd'als yder siet,, Is meer te vinden niet.
BASSVS.
't Quaet groeyt in groot getal,, End''theeft schier over al,
Hier te Land,, d'Overhand,
Want de list,, Haet en twist,,
'tSwarte nydig beeft,, Is geweest,,
Noyt soo seer,, In de weer,
De liefd'als yder siet,, Is meer te vinden niet.
Is geweest,, Noyt soo seer,, Inde weer,,
De liefd'als yder siet,, Is meer te vinden niet.
| |
[pagina 130]
| |
2.
D'onnoselste meest lyd. D'Aerd is het recht schier quyt;
Tiranny, Moordery,
Overdrang
Ga naar voetnoot*
Heeft soo lang
'tArme volck benouwt End' dit brouwt
Al de nyt, Die schier splyt
Van bitterheyt en haet, End' noch van meerder quaet.
3.
O Heer! der vromen borg, Draegt voor u kind'ren sorg,
Dat de boos' Arg en loos
Onse siel Niet verniel,
Legt hem inden mont Toch terstont
Een gebit Dat geen pit
Of kracht hy kryge weer Om ons te plagen meer.
Ga naar margenoot+De Prins van Parma, zijn vreemde benden weder hebbende gekregen/ heeft zijn leger gemonstert/ 'twelck sterck bevonden werd 56000 mannen te voet/ met 3600 ruyters/ hy verovert eenige steden in Walsch-land/ die noch de zijde der Heeren Staten hadden gehouden. Verdugo bekomt Steenwijck. Der Heeren Staten volck winnen Megen/ Keppel/ Bronchorst/ Enthoven/ Helmont ende Horst. De Hertog van Alencon ende van Brabant, Graef van Vlaenderen, &c. verwachtede uyt Vranckrijck meer hulpe van volck ende geld/ volgens de belofte des Konings Ga naar voetnoot† zijn Heer broeder/ voor zijn vertreck aen hem gedaen: maer eenige Spaenschgesinde/ eer-nydige persoonen/ die te hove in grooten aensien waren/ hebben 'tselve wel weten te verhinderen/ den Koning sulcke wonderlicke dingen wijs makende/ hoe hy volkomen meester der Nederlanden konde werden/ dat syne Majesteyt de saecke al in groote bedenckinge heeft genomen. De Hertog hier van kennisse krijgende heeft hem gevonden in verslagentheyt/ te meer also hy in zijne regeringe niet alles kond' oft mocht na zijnen sin doen; maer daer inne gebruycken most/ soo den raed ende 't advijs der Heeren Staten Generael/ als des Princen van Oranjen. Het stack hem oock tegens de borst dat de Heeren Staten van Holland ende Zeeland hadden met zijne hoogheyt Ga naar voetnoot† gecontracteert/ dat sy souden blyven onder de regieringe des Ga naar margenoot+ voornoemden Heeren Princes van Oranjen, soeckende 'tcontract/ by syn hand getekent te vernietigen: Welcke ende meer andere saken hy in bedenckinge legt/ met zijnen raed/ bestaende in 17 | |
[pagina 131]
| |
jonge Fransche Edelen; die/ naer rijpe overlegginge/ zijne hoogheyt rieden hem te poogen absoluyt meester te maken vande steden daer hy zijne Fransche ende Switsersche soldaten in hadde/ op dat hy also quame tot de volkomene regeringe des lants/ ende aen soo nouwe wetten niet verbonden en waer. Werd derhalven by hen goet gevonden al omme sekeren aenslag aen te stellen op eenen sekeren bestemden dag/ naemelick den 16. Jannuarij 1583 Ga naar voetnoot†. Dixmuyde/ Duynkercke/ Dermonde/ Vilvoorde/ Aelst ende Meenen zijn door de Franchoisen vermeestert; maer te Brugge ende Oostende zijnse uytgeleyt tegens haeren danck. Binnen de stad Antwerpen is zijn hoogheyd selfs in 'twerck getreden: maer de manhaftigheyd der borgeren heeft sulcx verhindert/ door dien de selve 1500 Franchoisen sloegen/ ende vele vande hare gevangen namen. Vander borgeren zijde heeftmender 83 getelt/ uytbrengende alsdoe het jaer getal. Naer de uytkomste deser sake/ is den Hertog vertrocken/ de welcke (niet tegenstaende alle dit voorgevallene) men met alle beleeftheyd bejegent heeft/ zijn pampieren ende Antwerpsche gevangene Franchoisen/ hem toesendende/ met oock victuaille voor zijn volck. De Prins van Parma nam dese gelegentheyd waer; hy schrijft aen de Staten vanden Lande haer te willen begeven (onder vorderlicke Ga naar voetnoot* conditien) in de gehoorsaemheyt vanden Koning van Spanjen/ haren Heer. Hy kocht oock om/ eenige ontrouwe Nederlanders; als daer was den Bailliu Steelant/ die hem levert Rupelmonde mettet land van Waes. Hy sent moorders uyt/ den Prins van Oranjen om te brengen/ ende gebruyckt alle middelen/ op dat hy mocht meester van 'tspel worden/ te meer also de vereenichde Staten in groote verslagentheyd stonden. De Majesteyten van Vranckrijck ende Engelant hebben Ga naar margenoot+ ondertusschen/ door hare expresse afgesondene Ambassadeurs/ den Heeren Staten moet ende courage gegeven/ met belofte van groote hulpe/ ende aenradinge (niet tegenstaende 'tgene gebeurd was van zijne Hoogheyd) van mette selve in naerder verdrach te treden/ ende in eenigheyd met hare Majesteyten te blijven. Daer op dan gevolgt is datmen met de voorsz. gesanten/ uytten name van hare Meesters/ den 18. Meerte 1583 in vaster accoord Ga naar voetnoot† is getreden. In Julio 1584/ heeft sich binnen Delft onthouden/ Ga naar margenoot+ onder een heyligen schijn/ in het hof des Princen van Oranjen, een Bourgoignon genoemt Ga naar margenoot+ Balthasar Geerarts/ de welcke de Prins in zijn Camer heeft doorschoten Ga naar voetnoot†/ die terstont/ naer eenige | |
[pagina 132]
| |
weynige woorden gesproken hebbende/ sterfft: Ende is alsoo desen vroomen/ getrouwen ende Godvreesenden vader des Vaderlants/ die zijn vyand in 't veld noyt en ontsag/ nochte door groote giften/ of dreygementen niet konde vermeestert worden/ van een verrader by den Koning van Spanjen daer toe gehuyrt/ moortdadig om't leven gebracht. Alle vroome Princen hebben dese leelicke daet mispresen/ als strijdig tegens Goddelicke ende Wereltlicke Wetten. De boosdader heeft alle de tourmenten/ diemen hem aen dede/ hartneckelick verdragen/ ende geen leetwesen over zijn schelm-stuck bethoont. D'overleden Prins is binnen de stad Delft/ met groote droefheyd der vroomer liefhebberen des Vaderlants/ seer heerlijcken begraven/ zijn graf seer cierlijck tot kosten vanden Lande verciert zijnde/ tot zijnder eeuwiger gedachtenisse. Ende heeft dit beklaeglijck treur-spel de vereenichde landen in groote verslagentheyd gebracht. Alle 'twelcke Parma niet versuymt waer te nemen/ gebruyckende aen d'een zijde geweld/ aen de andere zijde practijcken/ bedroch ende verraed/ waer door hy bekomt Enthoven/ Ga naar margenoot+ Diest/ Westerloo/ Duynkercke/ Nieupoort/ Veurne/ Wijnocxbergen/ Ipren/ het Sas van Gend/ Hulst/ Axel/ Sutphen Ga naar voetnoot† ende andere plaetsen meer. De Heeren Staten hebben hier in/ naer vermogen willen versien/ op dat den brand niet verder in en braecke/ steecken derhalven verscheyden dijcken Ga naar voetnoot† Ga naar margenoot+ door/ op dat het zee-water scheydinge soude maecken/ ende nacht ende dach voor hen de wacht helpen houden. Och! waer van wert dit volck so ancxstig toch gedreven?
Ick kryg een schrick op't lijf! myn beenen my begeven!
Ick val in onmacht weg! Ick kan niet langer voort!
Och! Och! daer leyt ons Prins gantsch jammerlyck
vermoort!
Och! hadd' ick waters nu genoeg in mynen hoofde!
End' dat myn treurig hert van't smertig treuren kloofde!
Ick schreyde nacht en dag, Ick treurde soo daer af
Tot dat ick treurend ging in't swarte treurig graf.
O snoode boose fielt! o Goddeloos verrader!
Voor dat ghy hebt vermoort der Landen lieve vader
Sult ghy niet slecht'lyck hier haest vliegen in de
kaers?
Maer eeuwig syn vervloeckt met sulcke moordenaers.
| |
[pagina 133]
| |
1 Den Nederlantschen Leen met 's Lants
wetten.
2 Den Vorst Mauritius. 3 'Tswaert van Iustitie om 'tLant te beschermen. 4 Den overleden Prins van Oranjen. 5 De Heeren Staten ende d'Inwoonderen des Lants vierig gebet tot God 6 Der Staten volck daer over den Vorst het gebied krijcht. | |
[pagina 134]
| |
Tria vestimentorum genera sunt piis, aut in Veste nigra iis lugendum, aut in rubra persecutio toleranda, aut in nivea triumphus agendus. Nihil referre putemus, cuius colores sunt Vestes, quas hic gerimus, dum modo tandem nivea conspicui, in aeternum cum Christo gaudeamus. Ga naar margenoot+ 'Tkleed in Christi bloet gewassen/ sal wel passen/
Al die lijden om zijn naem/
Dese blincken wit en schoone/ en haer woone
Is in Godes huys al t'saem.
Par une seule mort nous tuons mille morts,
Ga naar margenoot+
Par elle nous sortons du tombeau de ce corps,
Nous sommes transformez en anges de clarté,
Et de Dieu front a front contemplons la beauté.
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Engelsche Fortuyn.
1.
STort tranen uyt, schreyt luyde! weent en
treurt!
Och't dunct my dat myn herte barst en scheurt!
O dag! o dag! o doncker droeve dag!
Wat isser al gehuyl en groot geklag!
2.
O Nederlant! u Vorst, u Prins soo vroom!
Die daer de blom was van d'Oranjen-boom!
Die door syn deucht, u van het Spaensch gesoord
Ga naar voetnoot*
Soo heeft beschermt; leyt nu eylaes vermoord!
3.
Gelyck de Sonn' het licht is vanden dag,
Soo oock dees Prins ons licht te wesen plag.
Die raet en daed hier by ons is geweest
Is nu ontsielt, by Gode leeft zijn geest.
| |
[pagina 135]
| |
4.
Als de Maraen 'sLants vryheyt druckte seer,
Met moord en brand dat noch vervulde meer,
Heeft dese Prins daer tegen hem gekant,
End' opgeset syn goet en bloet voor't Land.
5.
Ghy vrome d'wyl dat dit soo is geschiet,
End' dattet nu kan wesen anders niet:
Vertrout op God, door 'sPrincen spruyten haest
Sal Spanjen noch verwert staen en verbaest.
Incarnatien Ga naar voetnoot* op de doot des Princen van Oranjen. aVraICVs prInCeps hIspanI fraVde tyrannI
oCCVMbIt, VInCI non aLIter poterat.
oCh! den boVrgoensChen beVL Vanden tyran Van spanIen
Heeft eLLendICh VerMoort den prInCe Van OranIen.
De vryheyd dier gecocht (o grootste van Oranjen!)
Ga naar margenoot+
O deuchden/ lof/ en eer/ tot't trots van't moedich Spanjen
Verbreyd de gulde faem; de nijt gaf u de schoot
Ga naar voetnoot*:
Maer die so sterft voor't Land, leeft eeuwig na syn doot.
De Prins van Chimaï Ga naar voetnoot† was Gouverneur van Vlaenderen/ yverig (soo het scheen) in de gereformeerde Ga naar margenoot+ religie/ maer oordeelende (na zijn menschelick verstant) dat zijn Gouvernement niet konde alsoo lange bestaen/ houd heymelicke kontschap met Parma, vald den Staten af ende levert de stad Brugge over/ doende ooc zijn devoir om Oostende ende Sluys te brengen aende Spaensche zijde: maer 'tselve is hem belet. Imbiese Ga naar voetnoot† binnen Gent in grootachtinge/ Burger-meester ende opper-Colonel Ga naar margenoot+ | |
[pagina 136]
| |
wesende/ heeft mede secrete kennisse gehouden met Parma; Alsoo hy door seeckere Ostagiers Ga naar voetnoot* tot zijnent logerende/ met hulpe van den Heere van Champigny Ga naar voetnoot† soo bepraet wort/ dat hy den Deken van de Schippers dorste belasten sommige Scheepkens ende Ponten te doen laden vol Ladders/ Sparren/ Deelen/ Berders Ga naar voetnoot* ende Horden Ga naar voetnoot*/ ende alsoo de Schelde af te senden Ga naar voetnoot†: Maer door over quaet nae bedencken komende/ de Borgers in de Wapenen geraeckende/ is hem 'tselve belet: wort van zijn offitien gestelt ende gevangen; te meer door dien dat des selven daegs Brieven/ van hem gesonden aenden Heere van Montigny /wierden geintercipieert/ inhoudende hoe dat hy verwondert was/ dat de Pleyten Ga naar voetnoot* ende gereetschappen niet gesonden en waren/ alsoo hy de diepten der Vesten al hadde/ als oock de breede Ga naar voetnoot*/ wesende 300 voeten; Dat den Capiteyn van Denremonde mede al was gewonnen/ voor-nemende dien nacht zijn exploit int werck te stellen: Dat den Coning hem 'tselve alles heerlijck soude vergelden/ ende wat des meer is. Sijn sententie gemaeckt ende hy overtuygt zijnde/ dat hy schuldig was/ aen moord/ roof/ gewelt ende verraet/ is op den vierden Augusti 1584 onthalst/ ende met berou stervende/ eerlijck begraven. Dit hebb' ick om redenen wat int lange willen verhalen. Den Ga naar margenoot+ thienden Aprilis 84 is Ypren (naer een streng beleg uytgestaen hebbende) mede onder't gebied van Parma geraeckt. Op dese tijdt is den Hertog van Anjou in Vranckrijck gestorven den thienden Junij 84 Ga naar voetnoot†. De Prins van Parma wetende alle dese gelegentheden waer te nemen/ dat hy andersins niet soude Ga naar margenoot+ hebben dorven bestaen/ belegt de stad Antwerpen/ een brugge over de Schelde brengende/ ende nae dat in de stad gebreck was van veelderhande voorraet/ is den selven daer van den seventhiensten Augusti Ga naar voetnoot† meester geworden/ de borgery haer buyten hoop van verlossinge siende/ alsoo sy op eenen dach verstonden de doot des Princen van Oranjen, ende 'tverlies van Liefkenshoeck Ga naar voetnoot†. Dermonde ende Ga naar margenoot+ Vilvoorde vervielen oock onder het Spaensche gewelt. De curieuse Ga naar voetnoot* Leser werd gewesen totte Historie der Nederlantsche geschiedenissen/ om te weten verscheydene voorgevallene kloecke daden/ geduerende 'tbeleg der stad Antwerpen. Die van Gend Ga naar voetnoot† zijn vol oneenicheyts geraeckt/ daer door sy mede | |
[pagina 137]
| |
metten Prins van Parma zijn verdragen Ga naar voetnoot*/ de saken des Lants aldus staende in d'uyterste benoutheyt. Ga naar margenoot+ Hoe gaet het in het Land? och! wat al ongelucken?
'tSchynt datmen 't vrome volck wil gantschlyck onderdrucken.
De boose makent so dat d'aerde daer van beeft,
End' yder schricken mach end' vreesen die daer leeft.
O God! in dit tempeest, behoed doch voor den quaden
U lief vertroude bruyt, soo jammerlyck beladen
Ghy die't onstuymig weer kont stillen toch soo dra,
Straft ons niet Heer naer schult! wy bidden om gena.
Victa iacet pietas: & Virgo caede madentes Ultima coelustum
terras Astraea reliquit.
Ga naar margenoot+
Wy kennen Heer ons schult! en vallen in ootmoed/ Eendrachtig met
berouw/ u Majesteyt te voet.
Ga naar margenoot+
Car la tristesse qui est selon Dieu, produit repentance a salut,
dont on ne se repent jamais: mais la tristesse de
ce monde produit la mort.
Ga naar margenoot+
De Heeren Staten der vereenigde Nederlanden/ die alsdoe bevrijt lagen van't Spaensch geweld/ Ga naar margenoot+ Ga naar voetnoot+ hebben noodig geacht naerder te letten op de vastigheyd haerder regeringe; besluyten derhalven dat elcke Provintie soude aennemen eenen besonderen Gouverneur. Die van Holland ende Zeeland verdragen te kiesen voor den haeren den jongen Vorst Mauritius Ga naar voetnoot† van Nassouwen, Sone van den overleden Ga naar margenoot+ Prins van Oranjen; ontrent 18 Jaren oudt zijnde/ dewelcke oock gekoren werd tot Gouverneur Generael ter Zee: daer de Heeren Staten mede hebben willen betoonen de danckbaerheyd die sy bekenden schuldig te zijn den Zone van soodanigen Vader. Uytrecht nam aen tot stadt-houder den Heer van Villiers Ga naar voetnoot†, een kloeck verstandig Heer. | |
[pagina 138]
| |
Ga naar margenoot§
Ga naar margenoot§ Stem: Pavane Philippi met den Bas.
SUPERIUS.
ALs God syn volck besoeckt met harde straf,
So is haer sonde daer de oorsaeck af.
'Tis waer (Heer) w'hebben quaet gedaen:
Maer w'hebbent niet so haest begaen,,
Of tis ons leet van stonden aen.
Dus 'tkarmen,, Der armen,, Ontfarmen wilt
Heer!
Die om genaede roepen even seer.
BASSVS.
Als God syn volck besoeckt met harde straf,,
So is haer sonde daer de oorsaeck af.
'Tis waer Heer w'hebben quaet gedaen,.
Maer m hebbent niet so haest begaen,,
Of 'tis ons leet van stonden aen.
Dus, Dus 'tkarmen,, Der armen,, Der armen,, Der armen,,
Ontfarmen,, Ontfarmen, Ontfarmen, Ontfarmen, wilt Heer,
Die om genade roepen even seer.
| |
[pagina 139]
| |
Gelderland ende Overyssel den Graef van Moers Ga naar voetnoot†. Ende die van Vriesland hebben haer seer wel laten vergenoegen met Graef Willem van Nassouw Ga naar voetnoot†. Alle middelen werden by de Heeren Staten voorgehaelt/ waer mede men den machtigen vyand soude best mogen Ga naar margenoot+ wederstand doen: maer werden geacht te kleen ende te gering die vergeleken synde, by't geweld des Konings van Spanjen. Werd derhalven goet gevonden (aleermen in meerder swarigheyd quame) dat haer de vereenichde Landen souden begeven ende stellen in schud ende bescherminge vande kroone van Vranckrijck/ ende zijne Majesteyt aen te bieden d'opperheerlickheyt Ga naar voetnoot† derselver. Om dese sake wel uyt te voeren soo zijn/ in Jannuario 1585/ afgeveerdicht aensienlicke/ kloecke/ ervarene mannen/ om Ga naar margenoot+ met zijne Majesteyt in handelinge te treden. De selve in Vranckrijck aenkomende zijn heerlijck onthaelt/ ende hebben goet gehoor by zijne Majesteyt gehad; ende/ nae dat haren last Ga naar voetnoot* geopent was/ vonden sy zijne Majesteyt vol goeder genegentheyt om de heerlijcke presentatien te aenvaerden: maer vele Spaenschgesinde (die groot in't Hof waeren) hebben sulckx gepoocht te verhinderen/ rotten t'saemen/ maecken een onderling' verbond/ ende verplichten hen/ op seeckere conditien/ tegens zijne Majesteyt noemende haere bende La saincte Ligue Ga naar voetnoot†. De Hertogen van Guyse ende du Mainé waeren Ga naar margenoot+ | |
[pagina 140]
| |
hier van de hoofden. Dese Ligeurs gaeven haere redenen opentlijck door gedruckte boecxkens te kennen. Den Paus ende Koning van Spanjen deden haer oock alle behulp; daer door den Koning van Vranckrijck in groot achterdencken raeckt/ vreesende in voorder handelinge met de Heeren Staten Ga naar margenoot+ gesanten te treden/ die derhalven onberichter saecken naer huys keeren/ naer dat sy met schoone presenterende vereeringen haer afscheyd hadden gekregen. |
|