LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij
[pagina 50v]
| |
Op de wijse, God der Goden &c.
HEt zijn ia salich alle die, in rechten ghelooue wandelen hier, in de Wet Gods des Heeren, Sy zijn oock salich alle t’saem, die zijn tuychnis voor ooghen han, van herten haer begheeren. Want welcker boose daders sint, die wandelen niet als Godes kint, op synen wege niet houden. Ach Heere God van Hemelrijck, du hebst gheboden vlijtichlick Ia dijn ghebot te houden.
O God dat alle t’leuen mijn, gherichtet worde na t’behaghen dijn, te houden dyne rechte, dan sal ick niet te schanden gaen, wen ick gantsch vlijtich schouwede aen, dyne geboden al slechte, So danck ick dy met heerlickheyt, der gerechte dyner gherechticheyt, die du my leerest met maten, want dyne recht ick houden wil, met dyner genade dy tot my snel, doe my niet gaer verlaten.
Waer betert nu een Iongelinc t’zaert zijn wech dan so sick bewaert, na dynen woorden alle, Hebdy van gantschen herten mijn, ghesocht O Heere niet laet my heen, van dijn gheboden vallen. So heb ick door de rede dijn, verborgen in mijn herte hen in, dat ick voor dy niet sonde. Ghebenedijt du Heere God, leer my door dyne goet ende genade, dat ick dijn rechten vinde.
Nu heb ick met den lippen mijn, alle ghericht des mondes dijn, bekennet ende
| |
[pagina 51r]
| |
vertellet, In den wech dyner tuychnis O Heer, met lust te wandelen heb ick meer, als alle rijckdom erwelet, Ga naar voetnoot† in dijn beuel reed ick alleyn, want menschen geset zijn gaer niet reyn: ick schouw op dyne pade, Na dyne rechten lust my veel, dijn woort ick niet vergheten wil, verleen my dijn ghenade.
|
|