LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ Dauid verhaelt de grootheyt zyner verdruckingen ende versoekingen: daer na oock door wat middel hy tot eenen goeden eynde ghekomen zy, naemlick, door d’betrauwen in de goetheyt Gods, welcke hy wel aenmerct wt den voorledenen weldaden, ende den krachtdadighen wercken des seluen Gods.Op de Franchoische wijse des .xxxiij. Psalms, Resueillez vous chascun &c.
ICk riep met mijn stem totten Heere, Ga naar voetnoot+
Wanneer ick was in lijden groot.
Mit mijn stem riep ick tot God zeere,
End hy heeft my verhoort in noot.
Wanneer my was banghe,
Socht ick mit verlanghen,
Aen mynen Heere troost,
Mijn hand was by nachte,
| |
[pagina 21v]
| |
Steits ghestreckt mit klachte,
Mijn ziel bleef onghetroost.
Wanneer ick by my ouerdachte,
Gods handel, so maeckte ick misbaer
Ick klaechde by dagh’ end by nachte,
De gheest besweeck my gantsch end gaer,
Myner ooghen schelen
Hielstu, dat ick quelen
Moeste sonder slaep.
Ick was so verslaghen
Uermoeyt midts mijn klaghen
Dat ick bleef sonder spraeck.
Alsdan dacht ick op d’oude tijden,
End op d’oude Iaren ick sach
S’nachts ouerleyde ick myne lieden
Daer ick my mit te troosten plagh.Ga naar voetnoot+
Ick sprack wel beraden,
Hoe zwaerlick beladen,
Mit mijn hert onvro.
End mijn gheest gheringhe
Kreegh in zin veel dinghen
End onderzocht alzo:
Sal ons de Heer eewlick versteken,
Sal hy ons niet meer vriendelick zijn.
Sal zijn goetheyt ons steits ghebreken,
End zijn woord eewlick t’onzer pijn
Heeft oock God vergheten
Of zoud’ hy niet weten
Sick t’ontfermen meer.
Sal hy in zijn tooren
Besluyten zijn ooren
End zijn ghenaden zeer.
Ick began te dencken ten lesten Ga naar voetnoot+
Dits niet dan myne kranckheyt klaer
De rechte hand des Allerhooghsten
Uerandert zulck wesen voorwaer.
| |
[pagina 22r]
| |
Ick dacht aen s’Heeren wercken,
End aen dijn wonderwercken
Die du daer heefst ghewracht:
End an all dijn daden
End van dynen raden
Sprack ick niet onbedacht.
O Heer dyne weghen end raden Ga naar voetnoot+
Zijn vol allerley heyligheyt,
Wie is zo groot een God van daden
Als onse God van eewicheyt?
Du bist na recht mercken,
Die daer wonderwercken
Wtrechtest ouerbreyd,
Du heefst laten blijcken
Dijn kracht op eerdrijcken,
Onder de volcken wijdt.
Du heefst Heer wt louter ghenade
Uerlost dijn volck gheweldelick:
Naemlick Iacob in zijn zade
End Iosephs kinders te ghelijck.Ga naar voetnoot+
De waters O Heere
Hebben, t’onser leere,
Dyne macht wel ghesien.
End sy zijn beuonden
Krachtloos, de afgronden
Uerschrickt oock gheweest zijn.
De woclcken hebben oock ghegheuen
Uele waters door reghenslach.
Hebben ghedondert daer beneuen,
Dijn haghelg’schut men vlieghen sach.
De stem dijns donders
Is mit velen wonders
Inder lucht sterck ghehoort,
De blixems die lichten
Sloughen de ghesichten.
D’eerd was door vrees’ beroert.
| |
[pagina 22v]
| |
In der Zee zijn Heer dyne weghen Ga naar voetnoot+
End dijn paden in watern sterck
Waerdoor du woudst dijn volck bewegen
Mer dyner stappen bleef gheen merck.
Als een kudde schapen
Leydestu dijn knapen,
Dijn trow volck door de hand
Mosis ende Aaron.
Hier wt klaer, als de Zon,
Is dijn goetheyt bekent.
|
|