26 Psalmen

De tien gheboden. Exod. xx.

Decalogus.

I. V.

Heft op dijn hert, opent dijn ooren
Hartneckigh volck in’t weder staen:
De stemm dijns Gods wil’t nu anhooren,
End zijn gheboden gade slaen.
Ick ben (seyt hy) dijn Godt

[p. 59]

 

end Heere,

 

Die dy wt stranghen dienst heb brocht.

 

Daer om gheue ick dy dese leere,

 

Heb’t neuen my gheen ander God.

 

 

 

Du salt dy gheen beelden doen maecken,

 

Uan eenigh dingk t’eenigher stondt,

 

Om die t’eeren oft groot te maecken,

 

In hemel aerde oft waters grondt.

 

Ydelick dijns Gods naem ghepresen,

 

In dynen mondt niet neemt noch bruyckt,

 

Want hy niet onghestraft sal wesen,

 

Die dien lichtueerdelick ghebruyckt.

 

 

 

Ses daghen doet dijn werck mit maten,

 

Den seuensten heylight mit lust,

 

Wilt oock de dyne rusten laten,

 

Want de Heer heeft dan selfs gherust.

 

Oeffent dy in d’woordt, end mit lusten,

 

Houdt der ghemeynten dienst in eer,

 

Op dat de Heer in dy magh rusten,

 

Ende zijn werck doen so langhs zo meer,

[p. 60]

 

Uader end moeder houdt in weerden,

 

Op dat du langhe leefst onghequeldt:

 

End dat dy welgae op der aerden,

 

Daer dy de Heere heeft ghestelt,

 

Wordt oock gheen doodtslagher beuonden

 

Ouerspeelt niet mit wil of daedt,

 

Zijt oock gheen dief te gheenen stonden.

 

Gheen valsch ghetuyghenis bestaet,

 

 

 

Du salt dyne begheerten dringhen,

 

Uan huyse, wijf, maeght ende knecht,

 

Osse Esel end van alle dinghen,

 

Daer een ander in is gherecht,

 

Ons’sonden Heer wy hier wt mercken,

 

Om welcker verghiff bidden wy.

 

Wil ons ghelooue nu dan stercken,

 

Dat wy dy voort an dienen vrij.

Symbolum Apostolorum.

Wy gheloouen in eenen God alleyn,
Schepper des hemels en der aerden,
Die Ua-

[p. 61]

 

der is ons aller ghemeyn,

 

End laet ons zijn kinderen werden,

 

Hy wil ons altijdt gheneeren,

 

Lijf end siel oock wel bewaren,

 

All ongheual wil hy weeren,

 

Gheen leedt sal ons teghen varen,

 

Hy sorght end waeckt voor

[p. 62]

 

ons, dagh en nacht

 

Alle dinghen staen in zijnder macht.

 

 

 

Wy gheloouen in Christum alle ghelijck,

 

Synen Sone end onsen Heere,

 

Erfachtigh in zijns Uaders rijck,

 

Ghelyck Godt van macht ende eere.

 

Uan die reyne maeght Marie,

 

Een waerachtigh mensch gheboren,

 

Door Gods gheest, na t’schrifts belijden,

 

Voor ons door de sonde verloren,

 

Aen’t cruys ghestoruen, end gheleyt,

 

In’t graf tot zijns doods sekerheyt.

 

 

 

Ten derden daghe om ons’ gherechtigheyt,

 

Uan den dooden is opghestanden,

 

Door s’vaders kracht in heerlickheyt,

 

Uerlossende ons wt s’viandts banden,

 

Is ten Hemel op verheuen,

 

Uan der aerden in’t openbare,

 

Sitt ter rechter handt Gods beneuen,

 

Uoor ons een recht middelare,

 

Uan waer hy ten eynde, komen sal,

 

Richten leuende ende dooden al.

 

 

 

Wy gheloouen in den heylighen Gheest,

 

God mit den Uader ende den Sone,

 

Die ons troost end maeckt onbeureest,

 

En cieret mit gauen schoone,

 

Die gantze Christenheyt verheuen,

 

Tot een eenigheydt begheuen,

[p. 63]

 

Dien de sonden zijn vergheuen,

 

Dat vleesch sal noch weder leuen,

 

Na desen iammer, is bereyt,

 

Ons een leuen in eewigheyt.

Oratio Dominica.

Uader onser in Hemelrijck:
Die ons heet broeders all ghelijck,
En wilt dat wy dy roepen aen,
Als wy mit noode zijn beuaen:
Gheef dat niet bidd’alleyn de mondt
Maer dat het gae van herten grondt.

Gheheylight dynen name sy,

[p. 64]

 

Dijn woordt ongheualst ons blijue by,

 

Dat wy oock leuen heylighlick,

 

Na dynen name weerdighlick.

 

Behoedt ons Heer voor valsche leer,

 

Dat arm veruoeret volck bekeer.

 

 

 

Dijn rijck toekome O Uader goedt,

 

Hier ende hierna dynen trooster soet,

 

Gheef ons so Christus ons toesey.

 

Mit zynen gauen menigherley:

 

Breeckt Sathans toorenn end groot ghewalt,

 

Uoor zijn ercheyt dijn kerck verhalt.

 

 

 

Dynen wille gheschie O Heer ghelijck,

 

Op aerden als in hemelrijck:

 

Gheef ons gheduldt in lijdens pijn,

 

Ghehoorsaem alle sins te zijn,

 

Neemt van ons wegh vleesch ende bloedt,

 

Dat teghen dynen wille doet,

 

 

 

Gheef ons huyden ons daghelicks brood,

 

End wat wy behoeuen in s’lijfs nood,

 

Behoedt ons Heer voor twist ende strijdt,

 

Uoor Peste ende oock voor dieren tijdt,

 

Dat wy in goeden vrede staen,

 

Doet sorg ende ghierigheydt van ons gaen.

 

 

 

All onze schulden vergheef ons Heer,

 

Dat zy ons niet bedroeuen meer,

 

So wy oock die ons schuldigh zijn,

 

Haer schuldt vergheuen op dit termijn

 

Tot haren dienst maeck’t ons bereydt,

 

In rechter liefde ende eenigheyt.

 

 

 

Leydt ons Heer in bekoring niet:

 

Als ons die boose gheest strijdt biedt,

 

Te rechter of ter slincker handt,

 

Helpt ons dat wy doen wederstandt,

 

In’t recht betrouwen onbeureest,

 

Door dynen trooster den heylighen Gheest.

 

 

 

Uan alle quaedt verlost ons meer,

[p. 65]

 

In dese bedroefde tijden O Heer,

 

Beurijdt ons van der eewigher doodt,

 

End troost ons in den lesten noodt,

 

Doet ons altijdt goedt onderstandt,

 

Neem onse zielen in dyne handt.

 

 

 

Amen, dit is het werde waer,

 

Sterckt ons ghelooue wanckelbaer,

 

Op dat wy daer niet twijffelen aen,

 

Of wy sullen dit al ontfaen,

 

Na dynen wille om Christus naem,

 

Door welcken ons bede is ghedaen.

 

AMEN.