Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Lestmael reedt ick ter jacht.
O Lieve jonghe jeught
Wilt ghy tot ruste comen,
Soo soeckt niet u gheneught
In swerelts eyghendommen,
Maer stelt u hert in Godt gherust,
V eyghen begeert uyt blust,
Of ghy blijft vol onrust.
Want heden sal u dit
En morghen dat behaghen,
Nu schieten nae dit wit,
Dan een ander nae jaghen:
Daerom soo moet het herte dijn
In hem selven gherust sijn,
Of ghy blijft vol ghepijn.
En wilt ghy uwen staet
Door het houw'lijck veraerden
| |
[pagina 50]
| |
Om met een lief en maet
Gherust te sijn op Aerden,
Het sal u ontschieten gheheel,
Veel moeyte sal sijn u deel,
Met onrust en verscheel.
Of ghy moet u ghemoedt
Nae alles konnen voeghen,
En nemen't al voor soet
Al met een goet vernoeghen.
Wel hem die alsoo can sijn hert
Houden in vreughde of smert,
Dat niet verandert wert.
Want heden sal die vrou
Aldus of alsoo wesen,
Dan let die man niet nau
Op sijn roepingh ghepresen,
Die kinderen comen oock voort,
Levende niet soo't behoort,
'Tis over al discoort.
Als sy God soecken al,
Sijnder noch veel ghebreken
D'een coomt tot dees misval,
D'ander blijft hier in steecken,
Die Ouders moeten 't al ontfaen,
Thouw'lijck heeft veel meoyten aen,
| |
[pagina 51]
| |
'Tis met onrust belaen.
Daerom soo segh ick noch,
En blijve by mijn reden,
Wilt ghy gherust sijn doch,
Hout in u selfs vrede,
En wiltet al nemen in't goet,
Het sy gheluck of teghenspoet,
Soo wordt u druck versoet.
Na beter |
|