Tweede deel der mengelzangen

[p. 19]

Wel te minnen,
Wel te paren,
Kan de zinnen
Vreugde baren,

1.

Ge- lukkig wiens
zinnen, Om wel te be-
minnen, Het kunsje ver-
staan staan.

[p. 20]

O lieffelyk
leven! Dat haar is ge-
geven, Die 't niet en ver-
smaân, Noch wenschen
t'ontgaan, gaan.

[p. 21]

Wel te minnen,, Wel te paren,
Kan de zinnen,, Vreugde baren.

1.

Gelukkig wiens zinnen,
Om wel te beminnen,

Het kunsje verstaan.

O lieffelijk leven,
Dat haar is gegeven,

Die 't niet en versmaân,

Noch wenschen te ontgaan.

2.

Of zyt gy dan steenen,
Gy die na uw meenen

De liefde braveert;

Zo zyt gy geen menschen,
Wat zoets kont gy wenschen,

Wanneer gy ontbeert

't Geen't menschdom vermeert.

[p. 22]

 

3.

 

 

 

Laat noit die gedachten,

 

Uw zinnen verkrachten;

 

Gaat offert de Min.

 

Vereert hem uw gaven,

 

Wat heerlyker haven,

 

Maakt gy een begin,

 

Brengt hy u niet in.

 

 

 

4.

 

 

 

Een haven van weelden,

 

Als ge u kunt verbeelden,

 

Van liefde, van vrê,

 

Van dagen, en nachten,

 

Die Minnaars verwachten,

 

Die uitzien in zee,

 

En wenschen die ree.