De singende swaens toe-gift boven den lof-sangh der heyligen bestaende in verscheyde geestelijcke liedekens
(1655)–Willem de Swaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Stem: Kits Almande. Ofte: O eenigh voedtsel van mijn Ieught. Ofte: Weest nu, ô Bataviers! niet slof. Pronck, en Cieraed van 't Hemelrijck,
't Welck noyt gesien heeft uws gelijck,
Maria al---tijdt Maeght, Me-Vrouwe!
Door wien veel menschen zijn behouwen:
Ick u danck, ick u loof, ick u prijs, ick u eer,
Ick u groet, ick u gun, ick u wensch, ick begeer
Dat ghy meught altijdt groot
| |
[pagina 39]
| |
 zijn geacht,
Nae uw' eer, nae uw' macht, nae uw' prael, nae uw' staet,
Metter haet, metter ziel, metter mondt, metter daedt
Ben ick die daer nae tracht.
Hierom val ick te voet
U Maget! met ootmoet,
En ick wensch dat ick u staeghs mach dienen;
Dit wil my uw' Soon verlienen. Hierom val.
2. Komt Eng'len neder dalen hier,
Komt af, maer komt met soet geswier,
Komt Seraphin, en wilt my leeren,
Hoe ick uw' Coningin moet eeren:
Die ghy acht, die ghy vyert, die ghy eert, die ghy mindt,
Die de macht, die het hooft, die de moed, vroom verwint
Van den Draeck, die de sond' heeft gewrocht,
Door sijn trots, door sijn nijt, door sijn haet, door sijn spijt,
Die bevecht, die benijt, die bespot, ons altijt,
Aen wien wy zijn verknocht
Door onse boose sond,
Die onse ziel door-wondt;
| |
[pagina 40]
| |
Wien dees waerde Maeght van ons doet ruymen
Met all' sijne boose luymen.
3. 'k Geloof dat ghy my seggen sult,
Dat ick der sonden boose schuldt
My quijt moet maken voor het eesten;
Want de zond' haer mishaeght ten meesten.
Ick neem 't aen, ick nu haet, ick nu laeck, ick nu laet
Alle nijdt, alle haet, alle sond, alle quaet,
Metter haest, metter spoed, metter vlijdt,
Het verdriet, en het spijt, en het knaecht, en het rouwt,
Boven maet, mijn gemoedt, ach! mijn hart is benout,
Och of 't eens wierdt verblijdt!
Door u, ô waerde Maeght!
Die Godt ten meest' behaeght,
Moet ick dese vreughd en deughd verkrijgen,
Wiens lof noyt ick sal verswijgen.
4. Als ick sal zijn van sonden vry,
Dan sal mijn hartje wesen bly,
Dan sal ick volgen nae uw' deughden,
Dat sal my zijn een groote vreughde.
All' mijn hoop, all' mijn wensch, all' mijn troost, all' mijn vreughd,
All' mijn treck, all' mijn sin, all' mijn lust, en geneughd,
Is, dat ick u in deughd volgen mach.
Och wanneer, op wat tijt, op wat maent, op wat stond,
Sal ick, Maeght! dienen u uyt oprecht 's harten grond:
Och of ick sagh dien dagh!
Dan sou ick zijn verblijdt,
Voor doodt noch hell' vermijdt.
Gewaerdight, Maeght! voor my te verwerven,
Dat ick uwe deughd mach erven.
5. O alderwaerdtste Moeder Goodts!
Die ons bystaet in d'uyr des doodts,
O alderschoonste Vrouw! Princesse!
En mijns ziels eenige Vooghdesse.
Reyne Maeght, die uw' Godt meest behaeght, boven al
Die daer oyt zijn geweest, van 't begin, op dit dal,
Die den mensch niet en laet in 't verdriet,
| |
[pagina 41]
| |
Maer hem helpt, hem gerijst, hem vertroost, hem bevrijt,
Van de schand, van den brand, van den haet, vande nijd,
Die hem in all's voorsiet.
Ick val ter aerde ne'er,
'k versoeck met groot begeer,
Dat ghy my gewaerdight in mijn leven
Uwe minste gunst te geven.
6. Dan sal ick, Maeght! behouden zijn,
Dan sal ick mijnen Medicijn
In d'Hemel komen aen te schouwen,
Waer dat ghy zijt de Vrouw der Vrouwen:
Die gebiedt, die belast, die bedrijft, die regeert,
't Geen ghy wilt; en die doet all' het geen ghy begeert'
Nae de macht die ghy hebt van uw' Soon:
Die u eert, die u acht, die u dient, die u draeght,
Als Princes, Coningin, Keyserin, als sijn Maeght,
Die van al spant de kroon.
Verkrijcht, ô Maget reyn!
Dat ick mach zijn hier kleyn;
Dat ick nae mach volgen uw' voetstappen,
En by u koom door die trappen.
Age, vincis. |
|