Enuma, William Read, Daisy A. Samson, George Meyer, Henny van Eyck, A. Eddie Zaal en van Hoek.
De eerste voorzitter was Jean Heilbron, terwijl Henny van Eyck de eerste onder-voorzitter werd.
Op 16 november 1919 speelde Voorwaarts haar eerste officiële wedstrijd tegen het tweede team van Olympia en verloor met 0-4.
De eerste opstelling van Voorwaarts zag er als volgt uit: Otmar May (keeper), George Meyer, Eli Polak (backs), Jagessar, Leo Lashley, Sem Salomons (midden), Daisy Samson, Slaterus, William Read, Henny van Eyck en Jacques Samuels (voor), zie ‘Voorwaarts 1919-1 augustus - 1964’ door N.I. Guicherit en anderen.
Voorwaarts is de enige voetbalvereniging die vóór de huidige Surinaamse Voetbal Bond werd opgericht en tot vandaag de dag nog bestaat (zie voetbal).
Voorwaarts heeft vele grote voetballers gekend en enkele hiervan zijn; Harry Nassy, Eddy Douglas, John en Emile Monkou, Wim en Riek Anijs, Eugéne en René Leckie, Nol Gomperts, Jacques en Mathaës Brakke, Just Gouvernante, Bakker de Vries, Hans Nahar. Deze spelers hebben vanaf de geboorte van de geelzwarten tot kort voor de Tweede Wereldoorlog de naam van hun club bijzonder hoog weten te houden.
In 1938 ontstond er een ernstige crisis onder de spelers van deze club en vond het bestuur het raadzaam om tot ontbinding van de vereniging over te gaan. In 1940, kort voor de Tweede Wereldoorlog staken enkele oud Voorwaartsers zoals Eddy Douglas, Frits Juda en Sik Heymans de koppen bij elkaar en werd vanuit deze hoek tot heroprichting van Voorwaarts overgegaan. De eerste deelneming aan de SVB-competitie was direkt raak, Voorwaarts werd landskampioen. De heropleving van Voorwaarts duurde echter niet lang. De Tweede Wereldoorlog brak toen uit, ontwrichtte alle sportorganisaties w.o. ook Voorwaarts.
Staand: Siegfried Rustenberg, Biem Soekhai, Henri Playfair, Henri Leidsman, Franklin Rigters en Harold Forster.
Zittend: Jantje Voorn, Imro Jap A Joe, Trimo Kasio, Roy Belfor en Romeo Forster.
Direkt na dit oorlogsgeweld ging de scout van Voorwaarts, namelijk Frits Juda, op verkenningspad (zie Frits Juda). In afzienbare tijd slaagde hij erin om een Voorwaarts-team met spelers als Henar, Leo Rack, Curie Sam Sie, H. Ho A Hing, Guno Hoen, Bakboord en Holband bij elkaar te trommelen.
Voorwaarts heeft lange tijd een hoofdrol gespeeld in het voetbal binnen en buiten Suriname, maar in 1988 degradeerde zij naar de eerste klasse.
Voorwaarts werd vijfmaal landskampioen en wel in de jaren 1936, '41, '52, '57 en 1977. Het kampioensteam van 1952 bestond uit de spelers Wijks, L. Mans, G. Hoen, U. Samsey, A. Degenaar, L. Kogeldans, G. Degenaar, R. Ghuicheriet, Esser, C. Graanoogst en Gill.
Voorwaarts is de eerste voetbalvereniging van Suriname die een reis naar het buitenland maakte. In april 1927 vertrok een ploeg van Voorwaarts naar St. Laurent om aldaar een wedstrijd te spelen (zie voetbal).
Voorwaarts heeft enkele opvallende records geboekt:
| - | Op 7 juli 1976 behaalde Voorwaarts de grootste overwinning internationaal. Op die dag versloeg zij Christaanburg van Guyana met 12-0. |
| - | Voorwaarts is ook de club die de grootste overwinning nationaal behaalde. Op 26 juni 1955 versloeg zij Binta Merah met 18-0. |
| - | Ook is Voorwaarts de vereniging die tijdens haar laatste wedstrijd om het landskampioenschap, de grootste overwinning behaalde. In 1952 (november) overtroefde Voorwaarts PVV met 9-1. |
| - | Ook moet toegegeven worden dat Voorwaarts de voetbalvereniging is die de grootste nederlaag internationaal leed. Op 15 augustus 1978 versloeg NEC de geelzwarten met 12-0. |
Auteursrechtelijk beschermd