Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen
(1681)–Claes Stapel–
Auteursrechtvrij
[pagina 102]
| |
Stemme: Fortuin helaas bedroefd. Of: Ten is niet alle tijd.1. 't VErschil van loon en straf, van leven en van dood,
Van Heemel en van Hel, naar 't leeven, is zoo groot,
Dat 't onuitspreeklijk is, en wonder, dat ons hart
Oit met iets anders, als deez' zaak, bekommerd werd;
2.Ofdat 'er ydelheid en noodeloos vermaak
Oit plaats vind, of gelag om een'ge zotte zaak;
Of een onnutte re'en van ons word voort-gebracht,
En dat men niet, op 't zeerst, van alle zond zigwagt.
3. Te meer, om dat Gods woord betuigd dan ook 't getal
Der zaaligen zeer klein, verdoemden groot zijn zal;
Dat die, voor vroomen gaan, nog moeten zijn gewand;
't Kaf uit de Tarw geschud, en door het vier verbrand;
4. Dat veel geroepen, maar niet veel verkooren zijn;
Dat ter onsterflijkheid een poort zeer eng en klein
En swalle weg gesteld, maar ter verdoemenis
Een wijde poort en weg zeer breed geleegen, is;
5. Dat op dien ruime weg zeer veele Menschen gaan,
Maar weinig d' enge poort en deeze smalle baan
| |
[pagina 103]
| |
Regt vinden: dog eilaas! van diez' al vind en weet,
Hoe weinig dringer door? en die al schoon betreed
6. Den smalle weg, wat ziet me'r veel we'er rug-waards gaan,
Of zijd waards vallen af, of blijven stille staan?
Iaa Petrus 't zaalig tal zoo klein en eng bekort,
Dat die regtvaardig leef naulijx behouden word.
7. Zach'rias heeft voor-zeid, dat 't volk verdeeld zal zijn,
En twee verstooten, maar het derdendeel, als fijn
Gelouterd zilver en als goud door 't vier, beproefd
Moet worden, om te zijn zoo rein en goed als 't hoef.
8. Deez' proef moest 't Christen volk wel deegelijk uit-staan,
Die op haar zelfs verstand en onder-zoek aangaan
Een leer by elk verhaat; niet agtend d'agbaarheid
Van oudheid, Priester, kerk, maar zuivere waarheid.
9. Terstond stond voor de deur veragting, haat en schand,
Verlies van haaf, van vrind, en 't lieve vaaderland,
Iaa, 't leeven door vervolg; en dat niet on-verwagt.
Zoo dat 't begin dier leer geen kleine proef aanbragt.
10. Die m' in de proef swak bevond wierd uit-gezift.
Die 't loflijk uit-stond moest zig nog van 't vergift
Der quaade leer, gescheur en argernissen van
De valse leeraars ho'en, en doen haar in den ban.
11. En die dit al schoon de'en, en dan nog haar geloof
| |
[pagina 104]
| |
Geen vrugt bragt naa Gods eis, wierd als een lauw, dor, doof
En onvrugbaare rank den Wijnstok af-gesnoeid,
Schip-breukig in 't geloof, uit Gods gemeent geroeid.
12. Maar die beproefd in 't goed trouw bleeven tot den end,
God alleen voor de zijn' en erfgenaam' erkend:
Zoo dat men van 't kleen volk door deez proef veel verliest,
En merkt, dat uit de go'en, God d' alderbeste kiest.
13. 't Voorbeeld van d' eerste Weer'ld wijst ook het zelfde aan
Dat door den Water-vloed 't heel Mens-dom is vergaan,
En uit dat groot getal niet meerder zijn gespaard
Dan agt persoonen, die God in den Ark bewaard.
14. Toen Sodom en Gomor en al 't omliggend land
Tot straf wierd omgekeerd, door Heemels vier verbrand,
't Exempel dragend van het eeuwig vier en pijn,
Geen menschen meer als drie daar uit behouden zijn.
15. Uit Isr'els heyer groot zes honderd duizend Man,
Die uit Egypten-Land gegaan zijn naa 't Land van
Beloften, op 't geloof van Goodes sterke hand,
Maar twee gekoomen zijn in 't lang beloofde land.
16. Dit 's ons ten voor-beeld en tot leer in d' heilgen schrift
Gelaaten, op dat wy met meerder ernst en drift
| |
[pagina 105]
| |
Van 't quaad ons wagten, en naar 't goede vierig stan;
Ten eind 't ons niet als deez, maar beeter mogte gaan.
17. Esdras zeid, dat den weg tot d' aller goeden stad,
Die op een steilte leid, zoo eng en smal is, dat
Daar op maar een kan gaan, en vol gevaarlijkheid,
Om dat aan d' een zy vier en d' a'er diep waater leid.
18. Aanwijzend door de steilt, wat arbeid, moeit en pijn;
De smalt', wat voorzigt, angst en wagt gesta'ig moet zijn,
Om 't padje net te gaan; ontlast van 't aards geswier;
Op dat men niet en vald in 't diep, of schriklijk vier.
19. Gelijk men vind veel aard, daar teegen weinig goud;
Zoo klein hy ook 't getal der uit verkooren houd,
Ten aanzien van die God verdoemd in 't eeuwig wee;
Of als een druppel is jegens een baar der Zee.
20. Wiens hert schrikt niet en beefd, die dit wel overleid,
En doet nauw onder-zoek, war onder van deez' beid
Hy zeeker is of hoord? want eeuwig is zoo lang,
Des Heemels loon zoo groot, der hellen straf zoo strang.
21. Toe Iesus zeid, dat een van twaalf Hem zoud verraan,
Og! Met wat droefheid wierd elx harte aangedaan?
| |
[pagina 106]
| |
Maar daar van twaalef, jaa van duizend naulijx een
Behouden word. Ag my! Waar wil dat end'lijk heen?
22. Verzaag nog egter niet, min ziel! Daar 's kans genoeg
Voor die maar wakker staat de handen aan de ploeg,
's Vlees lust en 's Weerelds liefd geheel verlaat, verzaakt,
En yverd staag in 't goed. God helpt die bid en waakt.
3. Valt 't deugden pad u swaar 't groot loon het al verzoet,
Die hier niet weinig wil, hier naa veel lijden moet.
Kies liever korte druk, en daar voor eeuw'ge vreugd,
Dan eeuwig helsche straf voor klein en kort geneugt.
C.S. |
|