Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 1252]
| |
[pagina 1253]
| |
CHristen wackert inde deughd
Op den dagh van heden,
Draeght op met vernieude vreughd
Offer en gebeden
Aen het Nieu-geboren kind,
Die sijn alderliefsten vrind
Huyden heeft verheven,
Uut dit nat-betraende dal,
Tot de alder-hooghste wal
Van 't beloofde leven.
Na dat hy geweest was hier
's Heeren Secretaris,
Van sijn leven een Griffier;
Van sijn dood Notaris;
Quam hy door het beul-gespuys,
Dringen tot aen't roode Cruys,
En wierd' Christus broeder:
Als hy voor en boven al
Sijn gesellen, hem beval
D'opsight van sijn' moeder.
En wie waer met meerder reen
Tot dit ampt verbonden
Van bewaringh, als den geen
Die den Heer gevonden
Hadd' een Maget ongeraeckt,
Onbesoedeldt, onbeblaeckt;
En die hy na date
Weer met besmette leen,
Ja veel reynder als voor heen
Maget quam te laten?
Zulck most zijn die wesen sou,
Zulck die God behaeghde
| |
[pagina 1254]
| |
Tot een vooghd van d'eelste vrou,
Tot een stut der maeghden.
Och! het alder-reynste vat,
Och! de alder-dierste schat
Eyschte, naer haer waerde,
Oock de onbesmetste hand;
En de kuyschte diemen vandt
Op den bo'em der aerde.
Dat de eer u wel bekom
Leerlingh uyt ghelesen!
Gaet en voerd de Iesse blom
Met u naer Ephesen,
Als ghy maer te vreden zijt,
Met haer ter gesetten tijdt
Wederom te draven
Na Syon de hooghe Stadt:
Want in 't dal van osaphat
Moet sy zijn begraven.
Maer begraven, niet dan voor
Kleyn ghetal van daghen,
Dat haer een gevleugheldt koor
Door de lucht sal draghen,
Boven alle Cherubin;
Boven alle Seraphin;
Boven alle Throonen;
Boven het geschapen All',
Daer sy u verwachten sal,
Om met haer te woonen.
O een ongemeten loon!
O een hooghe zetel!
Wint doch eerst de Roose-kroon
Door den oly-ketel.
Daer m'u voor de Roomsche poort,
Om des Heeren heyligh woord,
Inne sal doen smoren.
Maer vergeefs! ghy komter uyt
Gaver als een lauwer-kruydt,
| |
[pagina 1255]
| |
Gantscher als te vooren.
Keyser! staeckt uw' roode roe,
Laet den oly blijven.
Stiert den man na Pathmos toe,
Daer hy moet gaen schrijven.
Een te diepen prophecy,
Tot dat hy gelaten vry,
Niet dan als een Lely
Weer t'Ephesen bloeydt en leeft,
End' aldaer geschreven heeft
't Hooghste Evangely.
Hier was't dat den waerden man
Driemael ons bebriefde;
Hier en leerde ons Iohan
Anders niet dan liefde.
Kinderkens, sprack IESUS vrind,
Schickt dat gh'immers wel bemindt,
In den Heer malkander.
Zoeckt het broederlijck genot:
Want dit is alleen 't gebod
Christi, en geen ander.
Dit kost pas, end' anders niet
Spreken op het leste
Uut sijn meesterlijck onthiet
D'oudsten d'alderbesten
Dienaer Christi. O Iohan!
Stijft ons inde liefde dan
Door uw' goe gebeden:
En met eenen inde deughd
Van een ongeraeckte jeughd,
Van bewaerde leden.
|
|
