Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 1194]
| |
[pagina 1195]
| |
Op d'aerde neer, terwijl dat sy
Haer Broeder Lazarum beschreyden.
Maer als den Heer uyt haer gesight
Een vloed van tranigh nat sagh bersten;
Ontroerden hy sigh door 't ghewight
Zoo seer, haer droefheyds, dat hy knerste.
En weenende: waer leyt hy toch?
Sprack hy, komt laet ons hem gaen vinnen.
Ziet Heer, hier is de graf-stee, och!
Hy schreydt: hoe most hy hem beminnen?
Neemt op de steen. Neen Heer, hy stinckt,
Want is een vierdendaegschen doode.
Betrout, 't geloof 't welck niet en hinckt
Verkrijght u alle dingh van Gode.
Uw' Broeder weer verrijsen sal.
'k Weet dat wel Heer, ten jongsten daghe;
Wanneer het Iosaphatsche dal
Voor Godes strengh gerecht sal waghen.
Marta, 'k ben de verrijsenis,
Die ziel en geest weerom kan geven.
Die'n my gelooft, zijt des gewis,
Alwaer hy dood, sal weerom leven.
En al die leeft, en g'looft in my,
Die sal ick vande dood verschoonen.
Ghelooft ghy dat? Ja, 'k weet dat ghy
Heer IESUS zijt, Goods eygen Soone.
Men beurde dan de sware sarck:
En IESUS d'ooghen opgeheven,
Riep met een stem wel luy en sterck:
Komt Lazarus, komt weer in 't leven.
Het woord en was gesproken nau,
Of siet den vierdendaegschen doode,
Qyuam uyt den grave flucks en gau,
Gelijck Hem IESUS had geboden.
Geswachtelt waren alle bey
Hem noch de ermen en de beenen.
En IESUS tot sijn jong'ren sey:
| |
[pagina 1196]
| |
Ontbindt den man, en stiert hem heenen.
O sondaer neemt hier spiegel aen,
Komt uyt het graf; ten is geen rede,
Dat ghy des Heeren roep versmaen
Zult boven de verrotte leden.
't Is meer als tijdt dat ghy verrijst:
Wilt IESUS smarten niet verlengen.
Hy sucht, hy schreyt, hy knarst, hy brijst,
Om u weer uyt het graf te brengen.
Prins IESU! 't graf heeft my omvat
Van qua gewoonte, lange tijden.
Maer roept, en hiet uw' jong'ren dat
Sy vande banden my bevrijden.
|
|
