Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

DRIE-KONINGS-GELOOF.
VI. Ianuarij.

Stem: Doen Daphne d' overschoone maegt.

[p. 31]

[p. 32]

 

 

 

VOordeel aenden Koning geeft,

 

Genadigen Vader, rechtvaerdigen God!

 

End' aen uw' Soon, die met u leeft,

 

Het opperste vonnis en 't hooghste gebod.

 

G'hebt hem toch al rede doen dalen

 

Als in een vliesje Hemelschen dou,

 

Om de misdaden des Geus te betalen,

 

Zuyver gebaerd vande suyverste Vrou.

 

Maer in armoede groot

 

Van alle goeden bloot,

 

Zonder gerijf van wol, of van web,

 

Voor huysing een stallingh, voor wiege een kreb.

 

 

 

Maer nu den Heer, die't al gebied,

 

Zich tot een soo diepen ootmoedigheyd sonck,

 

Zoo'n laet ghy hem verborgen niet

 

Grootdadigen Vader in dese spelonck,

 

Laet de Blancken ende de Moren,

 

Tharsis, en Saba, en Madian oock

 

Komen aanbidden den nieuwen geboren,

 

Offeren gaven van Myrrh' en Wieroock,

 

Dat door uw’ waerde schick

 

Den vyand d'aerde lick.

 

Scepter en Konings-roede vertoon

 

Met goud van Araebjen sijn opperste kroon.

 

 

 

Des Vaders gunst en seylde niet,

 

Want die te verheffen d'ootmoedigen plagh,

 

Te sijnder eeren vyeren liet

 

Ten Hemel een sterre die Balam voorsagh,

 

Sterre die de klaerheyt der sonnen

 

Verre passeerde, op Godes bevel,

 

Sterre daer aen dat de Koningen konnen

 

't Edelste Koningrijck oordelen wel,

 

Toondt waer de wooning is,

 

Zegt waer den Koning is,

 

Die u van nieus geboren hier leeft,

 

En magt over sterren en Hemelen heeft!

 

 

 

Men sond hen van Ierusalem

[p. 33]

 

Den Koning Herodes beroerde de stad,

 

Des sy gegaen na Betlehem

 

Den nieuwen geboren met heylige schat

 

Aengebeen in d'arme wooningh,

 

Offerden Myrrhe, met Wieroock en Goud,

 

Daer s'hem een Mensch en een God en een Koning

 

Huyden geboren, end' eeuwelijck oud,

 

Mee tuygden klarelijck,

 

Geloofden waerelijck.

 

Heylige vorsten dat u bely

 

Een spiegel van onze belijdenis zy.

 

 

 

O sterk geloof, o helder licht,

 

Voogdesse van oogen, verwinster van sin,

 

Die ons hier een ellendigh wigt

 

Tuyght Koning te wesen en sonder begin,

 

Leerdt ons op wat redenen steunde

 

D'Edelste kennis van d'edelsten Vorst,

 

't Kindeken schreyde en 't kindeken kreunde

 

Tusschen twee dieren van honger en dorst,

 

't En was niet dan een sterr'

 

Die Saba van soo verr'

 

Treckende, voor het krebbeken braght,

 

Om daer te belijden de opperste magt.

 

 

 

Leerd Christen mensch, leerd kleyn en groot,

 

Van Saba, van Epha, van Madian hier,

 

Voor't Autaer onder schijn van brood

 

Heer IESUM t'aenbidden op Konings manier,

 

Jae met des te stercker betrouwen

 

Als het woord Godes de sterre verwind,

 

Ende voor d'arreme schoot der jonckvrouwen,

 

IESUS hier op den Autaer hem bevind.

 

Wel aen dan, offert oock

 

Goud, Myrrhe, en Wieroock.

 

Hoopt, gelooft, mind, het hemelsche kind,

 

De waerheyd voorsichtigh, de ydelheyd blind.