Davids Psalmen
(1674)–Joannes Six van Chandelier–
Auteursrechtvrij
[pagina 77]
| |
Geduurig oopen gaan.
Myn ziel, seer vremd gevrydt,
Beroemt sich in des Heeren raad,
Dit hoore dan 't sachtmoedig saad,
En sing, als ik, verblydt.
 | |
2.Gy saad dat deugd beoogt,
Komt maakt, met my, den Heere groot,
Syn eernaam zy, als ik besloot,
Van ons te saam verhoogt.
Ik socht den Heer bedrukt,
En kreeg syn antwoord op myn stem,
Hy heeft my, dikwils in de klem,
Uit al myn vrees gerukt.
| |
3.Siet iemand, in syn nood,
Bedwelmt op hem, hy werdt verlicht,
Ook raakt des vroomen aangesigt
Nooit van beschaamtheit rood.
Hy denk vry deese mensch
Riep arm, om hulp, en wierdt gehoort,
De Heer behiel hem, naa syn woord,
Uit al syn angst, na wensch.
| |
1 pause.
| |
[pagina 78]
| |
Dat recht hem vreest, en rukt, met kracht,
Haar ziel uit elx geweld.
Zo smaakt Gods soetheit dan,
En siet hoe goed de Heere zy,
Wie tot hem vlucht, is wis, met my,
Een welgelukkig man.
| |
5.Gy die hem heilig zyt,
Vreest, sonder omsien, slechs den Heer,
Want wie hem vreest blyft nimmermeer
Gebrekkig, als hy lydt.
De jonge leeuwwulp woedt,
Somtyds verarmt, van hongersnood,
Maar wie den Heere soekt, diens schoot
Ontbreekt nooit eenig goed.
| |
6.Komt, kinders, neemt myn tucht
Goedhartig aan, en hoort na my,
Ik leer wat 's Heeren vreese zy,
En toon u haare vrucht.
Wie is, gy goede lien,
Een man, dien 't wel te leeven lust?
Die daagen lief heeft, om, in rust,
Het goede lang te sien?
| |
7.Bewaart uw tong van quaad,
Nooit spreek uw lip bedriegelyk,
Maak dat uw voet van 't quaade wyk,
Doet goed, en volgt myn raad.
Soekt vree, en jaagtse naa,
Des Heeren oog bewaakt het spoor
Der rechte gangers, en syn oor
Slaat hun geschrei wel gaa.
| |
2 pause.
| |
[pagina 79]
| |
En diens gedachtenisse werdt,
Van 't aardryk, uitgeroeit.
Der vroomen stemme kryt
Niet tot den Heer, of werdt gehoort,
Hy ruktse trouwlik, naa syn woord,
Uit al hun angst, en stryd.
| |
9.De Heer is dichte by
't Gebrooken harte, dat hem vreest,
En die verslaagen zyn van geest
Behoudt hy uit de ly.
Wie rechte weegen gaat,
Krygt echter wel veel teegenspoed,
Maar God de Heere redt syn voet,
Uit al dat lastig quaad.
| |
10.Hy hoedt niet slechs syn ziel,
Maar al syn beendren ook voor leed,
Niet een van dien en brak, noch spleet,
Vermids 't hem niet geviel.
De boosheit doodt haar heer,
Die goddeloos haar werk bestaat,
Wie ook 't rechtvaardig volk ooit haat,
Diens schuld verwoest hem seer.
| |
11.De Heer verlost den knecht,
Wiens ziel in syne vrees beklyft,
Al wie op hem betrouwen blyft,
Krygt, vry van schuld, goed recht.
|
|
