Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStemme: vous m'entendés bien.
Dochter.
Ach Moeder ick wil Trouwen gaen,
Want onsen Lapper staet my aen
Het is soo braeven Keirel,
Hy kan,
Schoen-lappen als een peirel,
En een goeden Jan.
Moeder.
Seght eens wat wilt ghy vuyl fatsoen,
Met onsen Jan den Lapper doen,
Een die kan lustigh drincken,
Verstaet,
Wilt beter u bedincken,
Eer het is te laet.
Dochter.
Och Moeder 't is soo braeven gast,
Hy naeyt mijn schoenen lustigh vast,
Al met vier dobbel gaeren,
Seer snel,
Ey laet ons samen paeren,
Ghy verstaet my wel.
| |
[pagina 135]
| |
Moeder.
Schoen-lappen t'is soo kleyn respect,
Dit Ampt de schoeyery bedeckt,
Neemt eenen Suycker-backer,
Seer reyn,
Want ghy zijt luy en lacker,
Vous m'entendez bien.
Dochter.
Moeder ick brande door de min
Den Lapper staet in mijnen sin,
Hy kan soo gheestigh naeyen,
Mijn schoen,
Hy sal my noch eens paeyen,
Naer het nieuw fatsoen.
Moeder.
Laet Jan de Lapper t'is een beest,
En wilt noyt naecken leir of leest,
Anders ghy zijt verloren,
Mijn Kindt,
Wilt ghy naer my niet hooren,
Loopt dan nae de windt.
Dochter.
Ach Moeder lief u niet bedroeft,
Hans elssen maeckt my noyt bedroeft,
Jck wil worden sijn Vrouwe,
Op eedt,
En Jan de Lapper trouwen,
Js 't u lief of leedt.
Moeder.
Wel is het soo doet uwen sin,
Trouwt uwen Lapper loopt sottin,
En komt my dan niet klaghen,
Verstaet,
Als ghy sult krijghen slagen,
Volght maer uwen raedt.
Dochter.
Moeder 'k en vrees voor gheen ghetreur
Jck gaen met Jan den Lapper deur,
Jck sal my laeten paeyen,
Vol deught,
Want lappen ende naeyen,
Js mijn meeste vreught.
Nu is ghetrouwt dit jonghe Paer,
Sy zijn soo vrolijck met malkaer,
Sy zijn door Trouw verbonden,
Aen een,
En vechten als twee honden,
Knagend' aen een been.
|
|