Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

Een nieuw vermaeckelijck Drinck-Liedeken.

Op de wijse: van 't Vrouwken met soete melck.

Komt Drincke-broeders al by een,
Doet elck een pinjen schincken,
Laet ons drincken.
Eer dat wy van malkander scheen
Weert tapt noch een,
Laet al de droefheyt sincken,
Droncke flincke,
Laet ons drincken.

Al zijn ons kleeren al ghescheurt,
Niet van de motten gheten,
Maer versleten,
Lustigh daerom niet ghetreurt,
Als 't langhe duert
't Drincken doet dat al vergheten,
Mijn secreten,
Laet ick weten.

'k Bemin altijdt den Tuytepot,
Als ick mijn keile laeve,
Dat gaet braeve,
Een dronckxken wijn en is niet bot,
Het maeckt ons sot,
Wy en zijn noch niet begraven
g'Heele gave,
Niemants slaeve.

Jck prijs het edel druyve sop,

[p. 73]

 

Daer toe was ick ghedreven,

 

Al mijn Leven,

 

Mijn ghelt dat maeck ick effen op,

 

Wijn in de kop

 

Wilt my noch een dronckxken gheven,

 

Al waer 't seven,

 

Lieven Steven.

 

 

 

'k Brengh u een teughsken van dit nat

 

Het is seer soet van smaecken,

 

't Sal u raecken

 

Drinckt men te veel van Bachus vat,

 

Soo wordt men sat,

 

Noch een pintjen is mijn taecke

 

Eer ick braecke,

 

'k Sal het staecken.

 

 

 

Om soo te scheyden 't doet my pijn,

 

'k Wil mijnen dorst verdrijven,

 

Drincken blijven,

 

Heer Weert tapt noch een pot met wijn,

 

Het magh wel zijn,

 

Want t'en gaet my maer beklijven,

 

Wilt niet schrijven,

 

't Wijf sou kijven.

 

 

 

Tapt noch een stoop wijn voor mijn ghelt,

 

Eer ick naer huys gaen kijcken,

 

'k Sal my strijcken

 

Hier ligh ick gans ter neer ghevelt,

 

Laet sonder gelt,

 

Dronckaers worden selden rijcke

 

Al ghelijcke,

 

't Js publijcke.