Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

[p. 66]

Liedeken van de vuyle klappers en klappeyen

Stem: Hoe ligh ick hier in dees ellende.

Komt vuyle Klappers en Klappeyen,
Al die met leughens omme gaet,
Wiens woorden scherp als sweerden sneyen,
Die niemant ongheschonden laet,
Uw' tonghe neemt den mensch het leven,
En steelt dat ghy noyt weer kont gheven.

't Waer beter iemants goedt ghestolen
Als iemants eere wat verdriet,
Die dievery blijft noch verholen,
't En schaedt den naem en faeme niet,
't Ghestolen goedt kont ghy weer gheven,
Maer iemandts eere noyt uw' leven,

Komt d' een Kommere by de ander
Sy seght de Dochter is een hoer,
Soo diffameren sy malkander,
Kent ghy die Vrouw s' is oock van 't snoer
Sy doet haer Man twee tacken draghen,
Sy loopt dickwils nachten en daghen.

Alsoo verhaelt m' ieders ghebreken,
Op straet, in huys en op de mart,
Die achter-klap hooren en spreken,
Sijn dickwils vuylder of soo swart
Jae 't zijn somtijdts de erghste snoeren
Die iemant doen den name voeren.

Kommen daer erghens vijf oft sesse,
Van die quae tonghen by malkaer,
Zy segghen partinent hun lesse,
d' Een seght die Man is een verraer,
Een ander seght ick weet sijn leven
Hy kan uyt-strijcken en niet gheven.

Ghy Klappers en Klappeyen t'samen
Keert u tot Godt en af-stant doet,
En steelt dogh niemant[s] eer en faeme,
Ghedenckt dat ghy eens sterven moet
En dat ghy Godt van heel uw' leven
Van klaps eens rekeningh moet gheven.

Eynde van 't eerste Deel.