Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

[p. 8]

Liedeken, Leerende hoe men de ledigheyt moet vlieden, die Moeder van alle quaedt: want als den deughtsaemen Mensch lichamelijcke oeffeningen ontbreckt, dan vervalt hy tot alle boosheden.

Op de Wijse: Om een nieuw Jaer sy haeren Man badt, oft van Joseph den droomer.

AL die ledigheyt versmaet,
Houd' ick voor wijse lieden,
Want daer uyt spruyt meest alle quaedt,
Alsoo men siet gheschieden,
Ledigheyt is een sonde groot,
Sy kan de mensch bringhen,
Jn grooten noodt,
Jae noch tot veele erger dingen,
Oock tot de doodt.

Veel wijse mannen segghen oock,
Ledigheyt is quaedt broedtsel,
Die tijdt verquisten als den roock,
't Waer beter sonder voedtsel,
Den daghelijckschen arrebeydt,
'k Moet loven ende prijsen,
De neerstigheyt,
Die helpt den hongerighen spijsen,
Met minsaemheyt.

De ledigheyt maeckt Godt verstoort,
Ledigheyt mishaeght den Heere,
Hy soud' Steden met een woordt,
't Onderste boven keeren,
Hy sou de wereldt doen te niet,
Of g'heele ruineren,
Als hy aensiet
De ledigheyt eens domineren,
Soo 't Schrift bediet.

Want eenen traeghen en slappen mensch,
Die leegh is dagh en nachten,
En heeft sijn leven goet gepensch,
Noch deught in sijn ghedachten,
Veel sonden en onwetenschap,
Dwaesheyt wort'er bevonden,
En achterklap
meer andere dierghelijcke sonden,
Tot deugden slap'.

[p. 9]

 

Schept nu moet voeght u aen het werck,

 

Wilt de ledigheyt schouwen,

 

Als ghy tijdt hebt gaet naer de Kerck,

 

Ghy mannen ende Vrouwen,

 

Wie dat het zy arm oft rijck,

 

Leeft dogh naer Godts gheboden

 

Alle ghelijck,

 

Godt die sal u hier naermaels nooden,

 

Tot 't Hemel-rijck.