De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie
(1654)–Jacob Rosant–
AuteursrechtvrijWys: Hoe legh ik hier in dees ellende.HOe legh ik hier in dees ellende,
Van Goodts aenschijn soo langh berooft,
Waer ik mijn keer, waer ik mijn wende,
Ik wordt door-sneeden en door-klooft,
Van d' alder-schrickelijkste pijnen,
Ogh, wanneer sullen die verdwijnen.
2. Om dat ik luttel om Godt dochte,
Maer in mijn eygen lusten liep,
Of hy mijn trok, of hy mijn sochte,
Of hy mijn dreyghde, of hy riep,
Ik gingh al evenwel mijn gangen,
De Weerelt wilde ik aenhangen.
3. Dikwils versuymde ik Goodts grati,
Daer hy mijn meed' versterken wouw',
Ik volghde alle quae tentati,
En toonde mijn aen Godt ontrouw,
En raekte soo tot groote Sonden,
Die mijn Siel jammerlijk doorwonden.
| |
[pagina 428]
| |
4. In Jesus Naem buygh ik mijn knien,
Al woon ik hier nogh onder d' Aerdt,
Ik laet niet hem te Benedien,
Om dat hy mijn nogh heeft bewaert,
In 't lest van mijn katyvigh leeven
Heeft hy mijn nogh genaed' gegeeven.
5. En nu ben ik van dat getalle,
Dat Sint-Ian is veropenbaert,
En heeft gehoort met groot geschalle,
Seer luyde roepen onder d' Aerdt,
Lof sy Godt in den Troon verheeven,
Wy prijs, en eer hem altijt geeven.
6. In 't Heemel-rijk sal ik wel raken,
Maer daer gaet niemant in besmet,
Dus legh ik in de heete baken,
Om soo te worden reyn en net,
En Saligh sijn als door den brande,
Die probeert d' werken mijnder hande.
7. Had ik gevolght Goodts trouwen rade,
Maekt effen-of met uw party,
Terwijl gy bent in 't leevens pade,
Eer uwen tijt gaet heel voorby,
Eer men u geeft te tormenteeren,
Aen de Justiti-knechts des Heeren.
8. Ogh, nu magh ik het niet ontloopen,
Ik ben gebonden al te vast,
Mijn heele schult moet ik bekoopen,
Ogh, waer ik hier eens van ontlast;
Den lesten duyt moet ik betalen,
Ogh, van waer sal ik het togh halen.
9. Ogh, waer sal ik togh bystandt vinden,
In deesen mijn bedroefde staet,
Ontfermt u mijnder togh mijn vrinden,
Wilt togh wat doen voor mijn misdaet,
Gy kunt mijn lasten helpen dragen,
En soo verlichten mijne plagen.
| |
[pagina 429]
| |
10. Hoe wel deden de Machabeën,
Die offerden soo grooten gelt,
Om den Heer te stellen te vreën,
Voor 't volk dat lagh al doodt in 't velt.
Tobias steld' ook op de graven
Broodt ende Wijn, om haer te laven.
11. De Jabes, Galads ingeseeten,
Hebben voor Saulus volk gevast,
Die daer al lagen doot gesmeeten,
Van 't Philistijnsche heyr verrast:
Ja David die gingh selve vasten
Ook over dees verslage gasten.
12. Gedoopt te worden voor de dooden,
Dat is voor haer de boete doen,
Wert van Sint Paulus niet verbooden,
Maer wel verhaelt als een versoen.
Den Wijse-man leert aelmis geeven,
Voor die verscheyden sijn van 't leeven.
13. Voor duysent en ses-hondert jaren,
Tot nu aen dees bedroefden tijt,
Gelijk d'Oudt-Vaders ons verklaren,
Deeden de Christenen met vlijt
Veel aelmis, vasten, en gebeeden,
En deeden Miss' voor d' overleeden.
14. Denkt eens om mijn, o Christen mensche,
Ontfermt u mijn ellendigheyt,
Naer uwe gunst ik stadigh wensche,
Toont mijn togh eens barmhartigheyt,
Ten minsten gy mijn lieve vrinden,
Die ik eertijts soo seer beminden.
15. O goede Godt, o lieven Heere,
Gy doet mijn nogh soo veel genaed,
Ik duysentmael verdient heb meere,
Door mijne overgroot misdaed,
Maer uw' genaed' gaet al te booven,
Daerom sal ik u altijt looven.
|
|