Stichtelijk sang-prieel, belommerd met het Hooge lied Salomons, ende andere heilige gesangen

De CXXXVIste psalm.

Sang: Ein fint geborn zu Bethlehem.

KOom, loov Jehova, loov hem bli: Want goed is hi: Sijn groo-
te goedertierenheid Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

[p. 213]

 

⁽¹⁾ Koom, loov Jehova, loov hem bli:

 

Want goed is hi:

 

Sijn groote goedertierenheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²⁾ Koom sing den God der goden lov;

 

G' hebt deunens stos:

 

Want sijne goedertierenheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽³⁾ Prijs aller heeren Opper-heer,

 

Verbreid sijn eer:

 

Want sijne goedertierenheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽⁴⁾ Hem, die so menig wonder-werk

 

Doet kragtig-sterk:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(1) Loovet den HEERE, want hi is goed: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(2) Loovet den God der goden: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(3) Loovet den Heere der heeren: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(4) Dien, die alleen groote wonderen doet: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 214]

 

⁽⁵⁾ Die 't hemel-welv heeft uitgespand,

 

Met groot verstand:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽⁶⁾ Die 't drooge land, die 't water-nest

 

Heeft vast gevest:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽⁷⁾ Die groote fakkels heeft gesteld

 

In 't hemel-veld:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽⁸⁾ Hi schiep de son, wiens blond gesicht

 

De dag verlicht:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(5) Dien, die de hemelen met verstand gemaakt heeft: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(6) Dien, die de aarde op het water uitgespannen-heeft: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(7) Dien, die de groote lichten heeft gemaakt: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(8) De sonne tot heerschappië in den dag: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 215]

 

⁽⁹⁾ Wrocht maan en sterren, daar de nacht

 

Door wordt versacht:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹⁰⁾ Die 't Nijl-volk sloeg, dat plaagend' oord,

 

Haar eerst geboort:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹¹⁾ Die Isr'el uit dat boos geslacht

 

Heeft uitgebragt:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹²⁾ Doen bleek sijn macht, sijn sterke hand,

 

En groot verstand:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(9) De maane ende sterren tot heerschappie in den nacht: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(10) Dien, die de AEgyptenaars geslagen heeft in haare eerst-geborene: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(11) Ende heeft Israël uit het midden van hen uit-gebragt: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(12) Met eene sterke hand, ende met eenen uitgestrekten arm: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 216]

 

⁽¹³⁾ Die 't vloeijend' nat der Roode see

 

Verdeeld' in twee:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹⁴⁾ En gav, dat Isr'el daar gansch droog

 

Te voet door toog:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹⁵⁾ Die Phar'o en sijn heir-kracht mee

 

Verdrinken dee:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹⁶⁾ Die Jacobs volk in de woestijn

 

Tot loots woud' sijn:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(13) Dien, die de Schelf-see in deelen deelde: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(14) Ende voerde Israel door het midden van de selve: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(15) Hi heeft Pharao met sijn heir gestort in de Schelfsee: want sijne goedertierenheid is in der eeuwijheid.

(16) Die sijn volk door de woestijne geleid heeft: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 217]

 

⁽¹⁷⁾ Die menig vorst, die scepter droeg,

 

Geheel versloeg:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽¹⁸⁾ Die koppen, schoon door 't kroonen-dak,

 

Haar leeven brak:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid

 

 

 

⁽¹⁹⁾ Hi maakte Sihon, d' Amorijt,

 

Sijn adem quijt:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²⁰⁾ En hi heeft Og ook, Basans hoofd,

 

Van macht beroovd:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(17) Die groote koningen geslagen heeft: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(18) Ende heeft heerlijke koningen gedood: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(19) Sihon, den Amoritischen koning: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(20) Ende Og, den koning van Basan: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 218]

 

⁽²¹⁾ Hi deeld' haar land (een braave buit!)

 

Ten erve uit:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²²⁾ Ten erve kreeg 'et Israël,

 

Uit sijn bevel:

 

Koom, loov hem, want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²³⁾ Die, doen ons leed wierd' toe-gebragt,

 

Aan ons gedacht:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²⁴⁾ Die ons, doen ons de viand drukt',

 

Haar heeft ontrukt:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(21) Ende heeft haar land ten erve gegeeven: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(22) Ten erve sijnen knecht Israël: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(23) Die aan ons gedacht heeft in onse nederigheid: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(24) Ende hi heeft ons onsen tegenpartijders ontrukt: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

[p. 219]

 

⁽²⁵⁾ Die God, die all', wat adem heeft,

 

Haar spijse geevt:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

 

 

 

⁽²⁶⁾ Koom, loov dien God, wiens throon gewis

 

Den hemel is:

 

Koom, loov hem; want sijn goedigheid

 

Die blijvt, die blijvt, die blijvt in eeuwigheid.

(25) Die allenvleesche spijse geevt: mant sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.

(26) Loovet den God des hemels: want sijne goedertierenheid is in der eeuwigheid.