Huys-gesangen
(1658)–Franciscus Ridderus–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Stemme: Psalm 23. Mijn Godt voedt my &c.1.
GEdanckt, mijn Godt! moet uwen Name wesen,
Dat ghy ons geeft de kennis van u Wesen.
Het schepsel selfs roupt uyt met vollen monde,
Dat ghy een eenigh waer Godt zijt bevonde.
De dwase wil met tong dit niet belijden:
Nochtans 'tgemoedt getuyght dit t'allen tijden.
2.
Maer 'tschepsel kan ons tot u Heyl niet leyden,
Die 'tWoort niet heeft blijft van u afgescheyden,
De Heyden kent noch Iesus noch zijn Leere:
En daerom kan hy sigh oock niet bekeere,
'tGeloof dat komt als ghy u Woort laet hooren:
Ghy geeft 'tGeloof aen uwe uytverkooren.
3.
Maer sal u Woort, 't Geloof in ons ontsteecken,
Soo laet u Geest ons nimmermeer ontbreecken.
De wijste mensch moet oock de Schrift doorlesen:
Of anders moet hy voor u Oordeel vreesen:
Uw Wet wijst ons hoe dat wy moeten leven.
Maer 't Evangely moet ons 'tLeven geven.
4.
Heer ! laet u Geest ons leyden na de Schriften:
Op dat wy vry zijn van Geest-drijvers driften.
't Sy niet ghenoegh, dat wy u Woorden leeren:
Of dat wy daer van konnen disputeren.
'tGeloove moet oock door de liefde wercken,
Wilt ons o God! in dit geloof verstercken.
|
|