Dagelyckse huys-catechisatie

Sangskens. Op de geboorte onses Heren, gehegt agter eenige Nieujaers wenschen, gemaekt uit de naem der arme weeskens tot Rotterdam, aen de liefd'vrugtige en goetdadige gemeinte der selver stede. Op 't Iaer 1654.

⁺ 1. Ik wil geen moord-trompette steken,
Ik wil van bloed nog oorlog spreken,

+ Dit siet op de Broedertwisten tusschen de Onse en de Engelsche natie, doen woedende.

[p. 17]

 

Nog ook van dulle Broederen haet:

 

Ik wil de Vrede-vorst ontmoeten

 

En met eerbiedigheyd begroeten,

 

Schoon in sijn knechtelijk gewaet.

 

 

 

2. O welkom welkom Ziel behoeder,

 

Emanuel, gewenschte Broeder,

 

Nu soo veel Eeuwen toegeseid!

 

O Davids Soon, en Davids Heere,

 

Beglanst met heerlijkheid en eere,

 

Selfs in u meeste ned'righeid.

 

 

 

3. O Heer van alle, Vorst van boven!

 

Hoe legje dus by 't Vee verschoven?

 

O Eigenaer der gantscher Aert!

 

Is 'er nu nauw een Hoy-bus voor uw',

 

Daer 't alles is, en van, en door uw?

 

Voorwaer het volk is uw's niet waert.

 

 

 

4. Uw' daed, o Bethlehem! is vloeken,

 

Wie soud' hier Isr'els Koning soeken,

 

By domme Beesten in een stal?

 

Soo sonder eenige vertoning?

 

In een veragte Beeste-woning?

 

Maer Heer gy zijt 't u selver al.

 

 

 

5. O barre Winter, schort u vlagen,

 

En staekt uw' vorst en hagel-dagen,

 

Hy die daer soo veragt'lijk leyd

 

In vuile vodden in-gewonden,

 

Is Heer en Voogt van tijd en stonden,

 

Sijn Scepter is van eeuwigheid.

 

 

 

6. O Sion! pluk, en stroy nu palmen,

 

En volgt de vreugt-geboorte galmen,

 

Van 't hoog-verheven Hemels Hof,

 

O Zion! wilt u kleed'ren strecken

 

Om daer zijn naekte le'en te decken

 

Met hoog verheffing van sijn lof.

 

 

 

7. Maer wie sal ons het Hutje toogen?

 

Stelt uw' het Sterr'-ligt voor uw' oogen,

 

Het Sterr'-ligt van Gods heilig Woord,

 

Volgt maer die glinsterende stralen

 

Soo konje nimmermeer verdwalen

 

Gaet op dat helder ligt vry voort.

 

 

 

8. En wordje niet gewaer het Huisje?

 

Het is getekent met een kruisje,

[p. 18]

 

Ontspoed en armoe woont'er in,

 

De Weesen zijnder erfgenamen,

 

En die nood en kommer pramen,

 

Vol smerten is het gantsch gesin.

 

 

 

9. Gaet heen, en opent daer uw' koff'ren,

 

Wilt daer uw' God en Koning off'ren,

 

Die uit des Hemels hoog gewelf

 

Uw' arme zielen komt verrijken,

 

En laetet aen de Weesen blijken,

 

Wat ofje wensch aen Jesus selfs.

 

 

 

10. Uw' heil is uit hen voort-geresen,

 

Eylaes! wy waren arme Weesen,

 

Wy lagen in den Helschen Poel:

 

Hy soend' ons weder met den Vader,

 

In hem soo durven wy nu nader

 

Toe-treden tot Gods Vrede-stoel.

 

 

 

11. Hy sag ons bloed-schuld met erbarmen,

 

Ey wilt dit Kindeken om-armen,

 

En kust, en drukt het aen uw hert:

 

Laet Hel, en Wereld dan vry woeden,

 

Laet bruisen hooge water-vloeden,

 

Hy is ons troost in angst en smert.