Vreugde-bergh, bestaende in nieu-iaers en kars-gesanggen, ziel-suchten, en andere opmerckende deuntjes (tweede deel)
(1661)–Cornelis Rhijnenburgh–
Auteursrechtvrij
[pagina 80]
| |
Stem: Venus hoe hebje my aldus bedocht.1. Myn Ziele singh van ‘s Werelts moy,
Dat alle Vleys niet is dan Hoy,
En ’s Menschen heerlijckheden,
Niet anders dan een Velt-cieraet,
Een Bloem die smorgens open gaet,
En ’s aconts af-gesneden,
Met voeten wordt getreden,
Wordt getreden, wordt getreden.
2. Soo is het hier met alle dingh,
| |
[pagina 81]
| |
Onvast, en vol veranderingh:
Soo is’t met alle Schoonen,
Schoonheyt is maer een wanckel goet,
Hoe d’ouderdom haer meer ontmoet,
Hoe minder dat haer koonen
De lonckend’ oogen troonen,
Oogen troonen, oogen troonen.
3. De Distel-bloem vertoont haer standt,
De lichte schaduw’ aen de wandt,
De Sleck uyt slijm geboren.
De Water-bel seer haest vergaen,
En Rooselaer die wijst ons aen,
Hoe door een kleyn verstooren,
| |
[pagina 82]
| |
Haer luyster wordt verlooren,
Wordt verlooren, wordt verlooren.
4. De Winter maeckt de Roos’laer dor,
De Water-bel vlucht met een snot,
En d’alder-schoonste Menschen
Zijn met een snap haer wesen quijt,
De moeyte, sorgh en vlugge tijt
Die doen haer blos allenschen
Verdorren en verslenssen,
En verslenssen, en verslenssen.
5. d’Ouderdom fronst de gladde huyt,
En treckt het hayr by lockjes uyt,
Sy weet de roode kaken,
| |
[pagina 83]
| |
De lippen en het fier gelaet,
Met alles dat ons geestigh staet
Haest ongesien te maken;
En doen de wellust braken,
Wellust braken, wellust braken.
6. Schoonheyt is maer een blaes vol windt,
Indien sy haer alleene vindt,
En van de Deucht versteecken:
Ghy die na rechte schoonheyt tracht,
Rijst Hemel-waers met u gedacht,
Daer sal sy, niet om spreecken,
Vry wesen van gebreecken,
Van gebreecken, Van gebreecken.
|
|