|
| |
| |
| |
[Hoe ydel is de mensch, o! Heer]
Na de Wijse: Haerlem soetendael, &c.
Hoe ydel is de mensch, o! Heer,
Hoe ydel is 's menschen begeer,
Hoe weynigh doen nae Christus leer,
O! Heer, mach dit passeren?
Vrienden 't is een verkeerden aert,
Dat seer is te beklaghen,
En dickwils niet veel goets en baert,
Ghelijck een mensch die qualijck vaert,
Soo eyndighen ons daghen.
Christus die seydt met woorden klaer,
Wie ooren heeft die hoore,
Wat batet doch den mensch voorwaer,
Dat hy gewint des werelts schaer,
Och! 't is het alderbeste pandt,
Daerom bid ick nae mijn verstandt,
Dat wy soecken 't Hemelsche Landt,
Eer dat wy van hier varen.
Den tijdt is kort, na Paulus raet,
Voortaen is dit de meeningh,
Dat 's werelts wesen haest vergaet,
Ghebruycky als oft ghy 't niet besaet,
Want het is doch maer leeningh.
Wy hebben doch, 't is openbaer,
Hier gheen blijvende stede,
Wy moeten scheyen allegaer,
| |
| |
Alst Godt belieft, 't is immers waer,
Daerom is het een groot ghewin,
Dat men hem laet ghenoeghen,
En dencken in sijn hert en sin,
Soo veel als ick van nooden bin,
Sal Godt my wel toe-voeghen.
Want hy is een ghenadigh Godt,
Hy laet ons niet verloren,
Alleen dat wy ons keeren tot
Hem, en houden oock sijn ghebodt,
Hy sal ons wel verhooren.
Godt heeft dus langh wel gheregeert,
Hy sal het noch wel maken,
Daerom ist best ellick hem keert,
En doen ghelijck het Godt begeert,
Daerom bid ick u, o! mijn Heer,
Laet my ghenae verwerven,
Een langh leven ick niet begeer,
Noch geen rijckdom, noch werelts eer,
Alleen een saligh sterven.
Want door de overvloedigheydt
Siet men veel menschen sneven,
Maer goet-doen met gherechtigheydt,
En vrolijck zijn in den arbeydt,
Is 't best van 's menschen leven.
Maer men moet wel neerstig toesien,
Sijn even naesten oock met dien
Lief hebben, en de sonden mien,
Met hert, ghemoedt en sinnen.
Want dat is het grootste ghebodt,
| |
| |
Ick heb geen klaerder lesen,
Dan boet en beteringh in 't slot,
Door een oprecht geloof aen Godt,
En hem van herten vreesen.
Vrienden dit is het rechte wit
Daer wy nae moeten schieten,
Daerom stelt u vroom in 't gelit,
Als Christus seydt, waeckt ende bidt,
Ghy sult goedt loon genieten.
Al isser nu veel different,
Den boom men aen sijn vruchten kent,
Blijft maer volstandigh totten ent,
Leeft vroom nae Godts behagen.
Prince, maeckt ons hier toe bequaem,
Dat wy altijdt u hooghen naem,
Loven en dancken al-te-saem,
Amen, segh ick hier mede.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij