| |
[Bedroeft mach men wel treuren]
Nae de Wijse: 't Wet-boeck was verloren.
Bedroeft mach men wel treuren
Voor Godt met groot ootmoedt,
Oft hier eeuwigh sou dueren
Met gewelt en hooghmoedt.
Hooghmoedt in veele dingen,
Godts woordt acht men nu niet,
Een Oordeel en geschiedt,
Tot boosheydt en verdriet.
Met verdriet nae Schrifts zeden,
Sal daer een Oordeel gaen
Die sal nae Christus reden,
Loon nae wercken ontfaen.
Men ontfanght loon nae wercken,
| |
| |
Het zy dan goet of quaet,
Aen de vrucht mach men mercken,
Hoe het met den mensch staet,
Doet boet als trouwe Klercken,
Mattheus vijf beschreven,
Daer staet nae Christus Wet,
Doet hier nae, ghy sult leven,
Om reyn voor Godt te leven,
Soo treedt op den wegh smal,
Lucas derthien beschreven,
Schickt u by 't kleyn ghetal,
Voor Godt rekenschap gheven,
Voor al moet men Godt vreesen,
Sondight, sterft nae desen,
O! wee dien, die daer heeten,
Het quaedt altijdt voor goet,
En die haer hoogh vermeten,
Zijn wijs in haer ghemoet,
| |
| |
Naeckt een oordeel onsoet.
Meynt ghy Godts handt t'ontgaen,
En ghy onrecht begeerders.
Die na anders goet staen,
Och! dat wy ons bedochten,
Te sien op anders tochten,
Niemandt staet voor een aer.
Splinter-kijckers by hoopen,
Die met den vallick loopen
In haer eyghen oogh, want
Wilt hier niet zijn verheven,
Zijt de minst hier beneven,
Acht niet de werelt schoon,
Want hoogh gheacht in 't leven,
Is Godt een grouwel koen.
Drie dinghen bid ick Heere,
Mijn saligheydt met vlijt,
| |
| |
Dat bid ick, Prins, ootmoedigh,
Die ghy geeft overvloedigh,
Die hem daer toe bereydt,
Door uwen geest voorspoedigh,
I.H. Pos.
|
|