Middelieër liedboek

[O Heer! wilt my verhooren]

Nae de Wijse: Alst Wijntjen springht, &c.

O Heer! wilt my verhooren,
Ick klaegh u mijn ellendt,
En laet my niet verloren
Gaen, in dees werelt blent,
Vwen geest wilt my geven,
O! Heer, die my geleydt,
Want mijn elendigh leven
Verslijt in ydelheydt.

Ick heb veel perijckel loopen,

Ter Zee aen alle kant,
Met nemen en verkoopen,
Gevangen in vreemt lant,
Wat heb ick al gesworven,
Gesmaeckt suur ende soet,
Anckers en Touwen korven,
Verloren Schip en goedt.

Wat zijnder al Zee-baren

My over 't hooft gegaen,
Dat ben ick al ontvarfen,
En met Godt af-gestaen,

[p. 231]

 

Wat heb ick al ghehobbelt,

 

Nu wat dan weder niet,

 

Gelijck water dat bobbelt,

 

Wat ist, 't is al geschiet.

 

Ick weet en vind beschreven,

 

Alle dingh heeft sijn tijdt,

 

Soo ist met 's menschen leven,

 

Dat oock seer haest verslijt,

 

Een mensch die moet veel lijden,

 

Tegenspoedt en verdriet,

 

Eer hy komt tot verblijden,

 

Singht men in Iosephs Liedt.

 

Godts Woordt dat is waerachtigh,

 

Sijn wille moet geschien,

 

Hy is een Heer Almachtigh,

 

Hy kan 't oock weer versien,

 

Als men Hebreen mach lesen,

 

Van Godts almachtigheydt,

 

Hoe die vrome gepresen,

 

Lijden is toe-geseydt.

 

Ick wil nae Paulus stellen,

 

Vergeten het gemeen,

 

Met 't af-sterft my niet quellen,

 

Maer schicken my nae 't geen

 

Dat voor handen sal komen,

 

Op dat ick mach gelijck

 

Ontfangen met den vromen

 

Des Heeren eeuwigh Rijck,

 

Ick danck u Heere goedigh,

 

Met David uwen knecht,

 

Dat ghy my verootmoedight,

 

Hebt my gestraft met recht,

 

Ick heb gedoolt, och! armen,

[p. 232]

 

En voor u quaedt ghedaen,

 

Wilt over my ontfermen,

 

En in genaed ontfaen.

 

Dus beken ick gestadigh,

 

Dat ick ben gekastijdt

 

Om mijn sonden misdadigh,

 

Die ick voor Godt belijdt,

 

O! Heer, ick ben niet weerdigh

 

Mijn ooghen op te slaen,

 

Als ick aensie expeerdigh

 

V liefd aen my gedaen.

 

Want ick bevind, o! Heere,

 

Dat ghy genadigh zijt,

 

Ghy slaet en heelt my weere,

 

Hebt my gebenedijdt.

 

Barmhertigh en meewaerdigh

 

Zijt ghy, hebt my gedult,

 

Arme sondaer onwaerdigh,

 

Met goederen vervult.

 

Ick ben aen u gehouwen,

 

Mijn Godt en Koningh vroom,

 

Op u wil ick vertrouwen,

 

Tot dat ick by u koom,

 

Dat ick mijn leven endigh

 

Nae u wil en begeer,

 

V loof en danck inwendigh,

 

Dat bid ick u, o! Heer.

 

O! dat ick uwe gaven

 

Doch recht gebruycken mach,

 

Als een getrouwe slave,

 

Tot in mijn lesten dagh,

 

Op dat het doch mach strecken,

 

Tot lof uws Majesteyt,

[p. 233]

 

Tot stichtingh en opwecken,

 

En mijner saligheydt.

 

Prince, wilt ons verleenen,

 

Behouden reys voor al,

 

Dat is het noodigh Eenen,

 

Te zijn van u getal.

 

O! Heer, wilt my bewaren,

 

Mijn rees die staet in 't kruys,

 

Ick ben gereet om varen

 

Met u, naer 's Hemels huys.

I.H. Pos.