| |
| |
| |
['k Sie hoe 't onder der Sonnen gaet]
Nae de Wijse: Godt alleen wijs weet alle dingh.
'k Sie hoe 't onder de Sonnen gaet,
Waer ick my wend of keert,
Hoe de menschen teghen Godts raet,
Men disputeert, men argueert,
Om Godts Woordt en sijn Leere.
Godts woordt dat is oprecht en goet,
Maer men drijft dzeen te krachtigh,
Dat d'ander daer door wijcken moet,
Dan doolt men seer waerachtigh,
In haet en nijdt, in twist en strijdt,
Om Godts woordt, 't is seer klachtigh.
Wy moghen Godts woordt buyghen niet,
Maer wy moeten ons buyghen siet,
Recht na Godts woordt en leere,
Schickt u hier naer, van herten, maer
Schout twist en disputeren.
Waer is den Disputeerder siet,
Waer is den Schrift-gheleerden,
Godt maeckt 's werelts wijsheyt tot niet,
Tot sotheydt en onweerden,
Sy zijn eylaes! ydel en dwaes,
Al die Godts woordt verkeerden.
Veel disputeren neemt geen ent,
Maer 't verwert de ghemoeden,
Laet ons de hooft-som volghen jent,
Vreest Godt altijdt ten goeden,
| |
| |
Houdt sijn ghebodt, dat is het slot,
Wilt u tot boete spoeden.
Boete tot Godt nae Paulus leer,
Dat eyscht Godts woordt in desen,
Door 't gheloof aen Christum ons Heer,
En hem van herten vreesen,
Wt liefden vry, dan sullen wy
Want wy hebben doch al een wegh,
Een Doopsel na Christus uytlegh,
Een Godt Vader hier boven,
In 's Hemels stadt, laet u dien schat,
Van menschen niet beroven.
Deuteronomium vier daer staet,
Houdt Godts ghebodt aendachtigh,
Mattheus vijf nae Christus raet,
Romeynen vijfthien krachtigh,
Ioannis klaer, in 't openbaer,
Een-en-twintigh waerachtigh.
Wie een van dees gheboden breeckt,
En de menschen soo leeren,
Sal Gods Rijcke als Christus spreeckt,
Maer al die doet, oprechte boet,
Sal groot zijn by den Heere.
Godt neemt oprechte boete aen,
Voor de sonden lofweerdigh,
Als men aen Favid mach verstaen,
Zacheus reen, en Magdaleen,
En Peterus rechtveerdigh.
Godt eyscht van alle menschen klaer,
| |
| |
Dan vergheeft hy de sonden swaer,
Door Christum reyn verheven,
Wt liefde schoon, maer eyscht te loon,
Ghehoorsaemheydt hier neven.
Godt heeft de Werelt soo bemint,
Hy sandt sijn Soon verkoren,
Wie aen hem ghelooft, dit versint,
Die sal niet gaen verloren,
Maer daer staet, doet oprechte boet,
Door 't gheloove wilt hooren.
Een vastgheloof tot Godt altijt,
Daer op moeten wy bouwen,
Van herten ghehoorsaem met vlijt,
Schickt u hier na, wacht niet te spa,
Doet boet, of 't sal u rouwen.
Spade berou, of boet, 't is weer,
Is dickmael onghestadigh,
Maer rechte boet nae Christus leer,
Ontfanght de Heer weldadigh,
Daerom doet boet, met herten goet,
Dan sal Godt sijn ghenadigh.
Prince, mijn Godt, vol van ghenaed,
Ghy eyscht boete met namen,
Door 't gheloof met wercken en daed,
En reyn hert ghehoorsame,
Wt liefden fijn, dan sal men zijn,
Saligh door Christum, Amen.
I.H. Pos.
|
|