|
| |
| |
| |
[Godt is een krachtigh Heer vermaert]
Na de Wijse: Van Iephtha.
Godt is een krachtigh Heer vermaert,
En strijdt voor den genen, 't is waer,
Die hem van herten vreesen,
Maer straft rechtveerdigh den sondaer,
Men leest in Iudith voor gewis,
Quam voor Bethulia in 't velt
Hy triumpheerde met gewelt
Israel wapend haer niet min,
Holophernis sprack opstinaet,
Wat's dit voor volck snoode,
Datse dus op haer macht verlaet,
Achior een Ammonijt vreemt,
Sprack mijn Heer verneemt,
Of sy haer heeft besondight swaer,
Aen Godt, soo niet, hoort desen,
Want Godt des Hemels strijd voor haer
Holophernis sprack toornigh weer,
Hier in des werelts erven,
Daerom Achior ghy moet wis
| |
| |
Sy hinghen Achior onsoet,
Doen quamen de Ioden aldaer,
En bracht, hem in haer Steden,
Hy deed rapport van alles klaer,
Bethula was in lijden groot,
Doen quamen de Burghers ghereedt,
Maeckt doch met Holophernes vreed,
Hy stelde vijf daghen respijt,
Gheen hulpe komt van Godt, als dan
Sal men de Stadt op-gheven,
Maer bidt den Heer van herten an,
Iudith een Weduw schoon en rijck,
Godtvreesend en rechtveerdigh,
Doen sy dese reden vernam,
Ghy oudtste van Bethulia,
Want Godt en is gheen mensch gelijck,
Dat met hem Wet sal stellen,
Daerom bidt hem ootmoedelijck
Godt straft ons ter beteringh siet,
Denckt dat ons sonden meerder is,
| |
| |
Dan dese straf hier neven,
Daerom bidt Godt hy sal gewis,
Denckt aen Abram en Isaac vry,
Godt besocht haer gestadelijck
Met veel lijden in desen,
Maer geeft uyt-komst genadelijck,
Hierom mijn lieve broeders goedt,
Voor my van herten met aendacht,
Vraeght my niet den waeromme,
Wat ick in 't sin heb, maer houd wacht
Doen is Iudith na dit vermaen,
En deed een aendachtigh gebedt,
Met assche op haer hoofde,
En in een sack reyn onbesmet
Daer na heeft sy reyn gemaniert,
Met spijs en dranck na Wets behoort,
Ter eeren Godts by nachte,
Gingh met haer dienst-maeght na de poort,
Niemant en vraegt haer groot noch kleen,
Godt Abrahams gebenedijt,
Zy u leyts-man met namen,
Die vertroost ons in desen strijt,
| |
| |
Doen ginck Iudith door Godts gena,
Tot de Syriers, die brachten haer
Sy vondt voor hem genade, maer
Holophernes uyt vrolijckheydt,
Om Iudiths wil, den vierden dagh,
Voor sijn Heeren en knapen,
Hy dronck meer als hy anders plagh,
Iudith steld Abra op de wacht,
Heere mijn Godt en Israels meed,
Met twee slagen sijn hooft af-sneed,
Sy deden 't hooft in eenen sack,
Laet ons gaen na gewoonte dra,
Sy gingen voort tot Bethula,
Men deed voor haer de poorten op,
Van Holophernes den hooft-man,
Doen sprongh ellick van vreughden,
Loofden en danckten Godt hier van,
Iudith sprack broeders hoort mijn raet,
Steeckt het hooft op de muren met vlijt,
| |
| |
Gaet uyt sonder vertraghen,
Want sy zijnen haer Hooftman quijt,
't Volck was in disorder groot,
Van een Vrou, maer versien van Godt,
De Syriers t'haerder schanden,
Vluchten verbaest met schrick en spot,
Israel kreegh nae dit besluyt,
Van de Syriers in overvloedt,
Als silver en goudt mede,
Soo dat het landt werd rijck van goedt,
Oorlof Prince, dit's t'onser leer,
Van herten reyn ghestadigh, maer
Vertrout op hem in desen,
Want Godt is ghenadigh, 't is waer,
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij