Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Looft Belgica den Heer.
HEt Koninghrijcke Gods een Koningh wort geleken,
Die sijnen Soon ter eer, een Bruyloft had besteken,
Waer door hy over al, tot sijn genoode send,
Die 't nydigh oor stracks hebben toe-gewend.
2. De Koningh andermael, send af noch andre booden,
Die haer met grooter ernst, weer tot sijn Bruyloft nooden,
Die seyden, 't is bereyt, de Ossen en het Vee,
Dus treet doch toe, geniet dees Bruyloft mee.
| |
[pagina 130]
| |
3. Maer dit van haer veracht, is elck sijns weeghs getreden,
En d'eene na sijn land en slaefsche besigheden,
Dees had een Vrouw getrouwt, dees Ossen had gekocht,
Dees most geviert, en d'ander zijn besocht.
4. En boven al dees gonst van op dit feest te laden,
Begosten sy dees bo'on te lasteren en te smaden,
Ja wreed'lijck te doon, aen die haer weldaet doet,
En dus verkeert is 't Menschelijck gemoed.
5. De Koningh door dees smaet, in gramschap, als ontsteken,
Send sijn Trawanten af, om desen smaet te wreken,
Die stracks den Moordenaers gedoot en aen-gerant,
En voorts haer Stad, oock hebben af-gebrant.
6. De Koningh wederom, send af sijn dienaers vaerdigh,
En seyd' dat dese hoop dees vreughde niet was waerdigh,
Gaet daerom over al, by kreupel en by blind,
En noodight s' al ter Bruyloft die ghy vind.
7. De knechten swerven om door straten en door stegen,
En nooden goed' en quaed', en wat hun slechts quam tegen,
Soo dat in korter yl de tafels zijn beset.
Maer 's Koninghs oogh, op yders wesen let.
8. Hier vant hy eenen Man, met seer bemorste kleeden,
Dien sprack hy aen, wel vriend! dit past geen Bruylofts leeden,
Hier dient een suyver kleet. Hy sweegh. de Heer gebood,
Dat men dees Man, sou voeren in den dood:
9. In nare duysternis, waer knersingen der tanden,
Waer weenen en gehuyl en 't wringen van de handen,
De bange ziel benauwt, en waer een droef geluyt,
Bluscht door de sond, dees blijde Bruyloft uyt.
10. Want veel geroepen zijn, en weynigh uytverkooren,
De vroome zijn 't alleen, die 's Bruydgoms stem aenhooren.
Want wie in 't quaed verhart, en past op geen vermaen,
Sal 's Bruylofts zael, daer voor gesloten staen.
11. Wilt ons dan lieve God! met 's Bruylofts kleet vereeren,
Op dat wy mogen staen voor 't aengesicht des Heeren,
En totten eynde toe, volstandigh zijn in deughd,
En door 't geloof genieten 's Hemels vreughd.
|
|