't Lof van Cupido

Met verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens

[p. 77]

[Prachtighe Velt-Godin]

Op de Voys: Ach schoone Kerickela.

1.

Prachtighe Velt-Godin,
Die 'tbinnenste murw' mijns harte treuren doet,
Sal ick gheen wedermin
Schoonste ontsaen daer ick u met ootmoet
Aenbie uyt suyv're liefd' mijn trou
Ontfanght my doch roem-waerde Vrou.

2.

Eens doch verhoort 'tgheclach

Van een die met ghesmeeck versoeckt weermin,
Noyt had ick blyden dach

[p. 78]

 

Van doen ick eerst te lieven nam int sin,

 

V die mijn lieven loont met quaest,

 

En niet weerliefd' maer haetlijck haet.

 

3.

 

Laest doen ick was verselt

 

Neven u zy met al mijn Lam'ren teer,

 

Int Calverijcke velt

 

Wert mijn hart verheucht om dat my de eer

 

Gheschiede dat ick by u was

 

Gheseeten in het malsis gras.

 

4.

 

Sult ghy u staegh dus wreet

 

Toonen aen my die u van harten mint,

[p. 79]

 

Voorwaer soo is mijn leet,

 

Dat ick tot een soo wreede was ghesint,

 

En dat ick lief die gheen liefd' toont,

 

Maer mijn lieven met quaetheyt loont.

Al met der tijt.