De rymwercken

Een gebedlied,
om
Een behoude Landreyze.

Op de wijze: Uyt mijnes herten gronde.

1.

O God, soo hoog van waerde,

Alwetent, Groot, en Sterk;

Lucht, Water, Vuur, en Aerde

Is uwer vingren werk;

Wat is 'er dat 'er niet

Maer komen voor uw' Oogen;
Gy ziet het van om Hooge

Al war Beneen geschiet.

2.

Gy kent het Rijk der Plagen,

En Zerel van de Dood,

De meest verborge Lagen

Zijn voor U naekt en bloot:

[p. 254]

 

Het grouwzaem Roovers Rot,

 

Dat in de diepe kuylen

 

Des Aertrijks weet te schuylen,

 

Is U bekent, ô God!

 

3.

 

Wijl ik dan meen te vaeren

 

Na d' een en andre Stad,

 

Soo wilt my, Heer, bewaren

 

En leyden langs het Pad;

 

Dat veyligst is van all':

 

Och! woud gy Leytsman wezen;

 

Soo hoefd' ik niet te vreezen

 

Voor eenig Ongeval.

 

4.

 

Gy doet na Welbebagen,

 

't Staet alles in uw' Macht;

 

Gy stiert en keert de Plagen:

 

Gantsch Israëls Geslacht

 

Ging door de Zee te Voet:

 

Maer Pharäoos Tyrannen,

 

En hy, met al zijn Mannen,

 

Verzmoorden in den Vloet.

 

5.

 

Doe Daniël gezmeeten

 

Wiert inde Leeuwekuyl,

 

Is hy niet opgegeten,

 

Gy bond der Leeuwen muyl:

 

Daer tegen de Propheet,

 

Die 'r Woord van uwen monde.

 

Niet volgde, wierd verslonden,

 

Door eenen Leeuwen beet.

 

6.

 

Gy kunt het Vuur verdoven;

 

Dat bleek wel aen den brand

 

Van Babel Vuurgeu Oven.

 

De Wondren van uw' Hand

[p. 255]

 

Zijn over al bekent;

 

Dat yder kan bemerken

 

De Grootheyt uwer Werken,

 

Dien gy den Menschen zent.

 

7.

 

Uw' Goetheyt heaft geen ende:

 

Och! wilt dan ook aen my

 

Uw trouwen Engel zenden;

 

Staet ook mijn Maegden by;

 

Die 'k derve voor een tijt,

 

Op dat ik al mijn Vrinden,

 

Mach na mijn Weerkomst vinden;

 

In uwen Naem verblijt.